Συνέβη καὶ αὐτὸ τὸ
πρωτοφανὲς καὶ πρωτάκουστο στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία, τὴν προχριστιανικὴ καὶ τὴν χριστιανική.
Οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ἑλλήνων, οἱ Ἕλληνες Βουλευτές, µέσα στὴν ἐκκλησία τοῦ δήµου,
στὸν ναὸ τῆς δηµοκρατίας, στὸ κτήριο τῆς Βουλῆς, ὕψωσαν τὸ µικρό, τὸ σπιθαµιαῖο
ἀνάστηµά τους µπροστὰ στὸ εὐσεβές, τὸ θεοσεβὲς καὶ µεγαλειῶδες παρελθὸν τῆς
µακραίωνης ἑλληνικῆς ἱστορίας καὶ τὴν ἐµαγάρισαν. Ἐψήφισαν µὲ µεγάλη πλειοψηφία
ἀσεβῆ καὶ θεοµίσητο νόµο, τὸ «σύµφωνο συµβίωσης τῶν ὁµοφύλων», δηλαδὴ τῶν ἀρσενοκοιτῶν,
τῶν ἀσελγῶν, τῶν Σοδοµιτῶν, τῶν «κιναίδων», ὅπως τοὺς ὀνόµαζαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες,
διότι ὁ σεξουαλικός τους προσανατολισµός, ἡ ὁµοφυλοµανία ἐθεωρεῖτο ντροπή,
«κινοῦσε τὴν αἰδώ», προκαλοῦσε ντροπή. Νόµο ντροπῆς λοιπόν, καὶ ἀσεβείας ἐψήφισαν
στὶς 22 ∆εκεµβρίου τοῦ 2015, παραµονὲς Χριστουγέννων, οἱ ἀσεβεῖς καὶ θεοµάχοι Ἕλληνες
βουλευτές καὶ πρόσφεραν τὸ χειρότερο δῶρο στὸν γεννηθέντα Χριστό, ὁ Ὁποῖος
γεννήθηκε ἀπὸ Παρθένο γυναίκα, τὴν Ὑπεραγία, Ἁγνή, Ἄσπιλη καὶ Ἀµόλυντη Θεοτόκο
Μαρία, καὶ παρέµεινε ὁ ἴδιος διὰ βίου Παρθένος, Ἀρχιπάρθενος, γιὰ νὰ δείξει ὅτι
πρέπει καὶ µποροῦµε νὰ ἀπαλλαγοῦµε ἀπὸ τὶς ἡδονὲς τῆς σάρκας, ἀπὸ τὴν δουλεία
στὰ σαρκικὰ πάθη καὶ νὰ ὑψωθοῦµε στὴν ἐλευθερία τοῦ πνεύµατος· ὅτι δὲν εἴµαστε ἄλογα
ζῶα, ποὺ ἀγόµαστε, χωρὶς ἀντίσταση, ἀπὸ ἔνστικτα καὶ ὁρµέµφυτα, ἀλλὰ ἐλεύθερα
λογικὰ ὄντα, αὐτεξούσια· µποροῦµε ὡς εἰκόνες Θεοῦ νά «νεύσουµε», νὰ κλίνουµε πρὸς
τὸ ἀρχέτυπο, πρὸς τὸν Θεό, καὶ νὰ θεωθοῦµε, ὅπως θεώθηκαν ἑκατοµµύρια ἁγίων, ὁσίων
καὶ παρθένων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ὄχι µόνο στὸ παρελθόν, ἀλλὰ καὶ σήµερα στὸν
χῶρο τοῦ Μοναχισµοῦ, ἀπ᾽ ὅπου προῆλθαν οἱ σύγχρονοι παρθένοι Ἅγιοι, Νεκτάριος,
