Τεσσαράκοντα οι του Χριστού πανευκλεείς και πανυπέρλαμπροι ούτοι Άγιοι Μάρτυρες, οι κατά την σήμερον εορταζόμενοι, ηξιώθησαν των μαρτυρικών στεφάνων εν τη πόλει της Σεβαστείας της Μικράς Ασίας κατά τας ημέρας της βασιλείας του μισοχρίστου τυράννου της Ανατολής Λικινίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τη΄ - τκγ΄ (308 – 323). Ήσαν δε ούτοι στρατιώται εκλεκτοί, ενάρετοι και γενναίοι, υπηρετούντες εις τον στρατόν του Λικινίου, διακρινόμενοι και τιμώμενοι από όλους τους άλλους στρατιώτας δι’ αυτάς ακριβώς τας ψυχικάς και σωματικάς αρετάς των, αι οποίαι τους έκαμαν ονομαστούς εις όλον το στράτευμα. Διότι τοιαύτας τιμάς εξασφαλίζουν εις τους εργάτας αυτών αι θεοφιλείς και θεάρεστοι αρεταί. Είναι δε αι αρεταί άλλαι μεν της ψυχής, άλλαι δε του σώματος. Και της μεν ψυχής αρεταί είναι η αγάπη προς πάντας τους ανθρώπους, όχι μόνον προς τους φίλους, αλλά και προς τους εχθρούς, εχθρούς δε, όχι εκείνους οίτινες εχθρεύονται την ψυχήν μας, διότι τους τοιούτους, εάν τους μισώμεν, έχομεν έπαινον εκ Θεού, καθώς ο θείος Προφητάναξ Δαβίδ λέγει· «Ουχί τους μισούντας σε, Κύριε, εμίσησα και επί τους εχθρούς σου εξετηκόμην;
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021
Τη Θ΄ (9η) Μαρτίου, ο Άγιος ΚΑΙΣΑΡΙΟΣ ο αδελφός Γρηγορίου του Θεολόγου εν ειρήνη τελειούται.
Καισάριος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ούτος ήτο νεώτερος αδελφός του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, γεννηθείς εις Ναζιανζόν της Καππαδοκίας περί το έτος τλ΄ (330). Γονείς του, όπως και του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ήσαν ο Επίσκοπος Ναζιανζού Γρηγόριος και η ευσεβεστάτη και αγιωτάτη Νόννα. Είχεν ακόμη και αδελφήν μεγαλυτέραν από αυτόν και από τον Γρηγόριον, την θαυμασίαν Γοργονίαν. Αλλά και θείον εκ μητρός είχε τον μακάριον Αμφιλόχιον πατέρα του Επισκόπου Ικονίου Αγίου Αμφιλοχίου. Από τοιούτους γονείς και αδελφούς ανατρεφόμενος ο θείος Καισάριος ήτο επόμενον να αναδειχθή και εφάμιλλος εκείνων εις την αρετήν.
Τη Θ΄ (9η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΟΥΡΠΑΣΙΑΝΟΥ.
Ουρπασιανός, ο ένδοξος Μάρτυς του Χριστού, ήτο κατά τας ημέρας του ασεβεστάτου Μαξιμιανού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τε΄- τια΄ (305 – 311). Ούτος, αφ’ ότου ανέλαβε την βασιλείαν, κατετυρράννει όλην την περιοχήν της Νικομηδείας διάπυρος γενόμενος υπερασπιστής των ειδώλων. Τούτου δε την οργήν κατά των Χριστιανών ήναψαν, ως μεγάλην πυρκαϊάν, οι ομόφρονες και συντράπεζοί του ειδωλολάτραι. Συναθροίσας λοιπόν ούτος ποτέ άπαντας τους συγκλητικούς και άρχοντας του βασιλείου του, είπεν εις αυτούς: