Τη ΙΘ΄ (19η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΗΛΙΟΔΩΡΟΥ του εν Μαγιδοί της Παμφυλίας.

Ηλιόδωρος ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Αυρηλιανού εν έτει σοβ΄ (272), εκ της πόλεως Μαγιδώ, ηγεμονεύοντος εν αυτή του Αετίου. Τότε ο μακάριος ούτος Ηλιόδωρος, ευρισκόμενος εις την αυτήν πόλιν και τον Χριστόν μετά παρρησίας κηρύττων, διεβλήθη εις τον ηγεμόνα. Παρασταθείς λοιπόν εις αυτόν και ακούσας πολλάς κολακείας, επειδή δεν επείσθη να θυσιάση εις τα είδωλα, κρεμάται και ξέεται και κατακαίεται με αναμμένας λαμπάδας. Επειδή δε η δριμύτης των βασάνων εισέδυσεν εις την καρδίαν του Αγίου, δια τούτο επεκαλέσθη το όνομα του Κυρίου ειπών· «Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι». Όθεν παρευθύς ήλθε φωνή εκ του ουρανού λέγουσα·

Τη ΙΘ΄ (19η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΖΗ του θαυματουργού.

Άζης ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει σπθ΄ (289), καταγόμενος από την χώραν των Ισαύρων, στρατιώτης κατά το επιτήδευμα· αφήσας την στρατιωτικήν ζωήν διέτριβεν εις τας ερήμους, εις τας οποίας ευρισκόμενος εποίει πολλάς ιατρείας και θαύματα. Φανερωθείς δε υπό τινων κυνηγών παρέστη εις τον Διοκλητιανόν και την πίστιν του Χριστού ομολογήσας, παρεδόθη εις τον έπαρχον Ακυλίνον μετά των εκατόν πεντήκοντα στρατιωτών, οίτινες, αποσταλέντες όπως συλλάβωσι τον Άγιον, επίστευσαν και αυτοί όλοι εις τον Χριστόν θαυματουργήσαντος καθ’ οδόν του Αγίου· διότι ενώ οι στρατιώται ήσαν δεδιψασμένοι, ανέβλυσεν ύδωρ και τους επότισεν.

Τη ΙΘ΄ (19η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΒΑΡΛΑΑΜ.

Βαρλαάμ ο Άγιος Μάρτυς ήτο από την Αντιόχειαν της Συρίας· προβεβηκός δε ων την ηλικίαν και τον Χριστόν ομολογών παρέστη εις τον άρχοντα της Αντιοχείας και μη καταπεισθείς να θυσιάση εις τα είδωλα, εδάρη με βούνευρα, έπειτα δε εξερρίζωσαν τους όνυχάς του. Οδηγηθείς δε εις ένα βωμόν των ειδώλων, διετάχθη βιαίως να απλώση την δεξιάν του, επί της οποίας έθηκαν κάρβουνα αναμμένα και θυμίαμα. Τούτο δε έκαμεν ο άρχων, διότι ενόμισεν ότι δεν θα υπομείνη, αλλά θα ρίψη τα κάρβουνα με τον λίβανον επί του βωμού των ειδώλων και με τούτο θέλει φανή ότι προσέφερε θυσίαν εις τα είδωλα.

Τη ΙΘ΄ (19η) Νοεμβρίου μνήμη του Αγίου Προφήτου ΑΒΔΙΟΥ.

Αβδιού ο Προφήτης κατήγετο από την Συχέμ, εκ του αγρού Βαθαχαράμ, ήτο δε προ της Χριστού γεννήσεως έτει ω΄ (800). Το όνομά του ερμηνεύεται εις την Ελληνικήν γλώσσαν δούλος Κυρίου ή εξομολογούμενος. Ούτος υπηρέτει πρότερον εις τον βασιλέα της Σαμαρείας Αχαάβ και έπειτα εις τον βασιλέα Οχοζίαν, ότε απέστειλεν Οχαζίας προς τον ένδοξον και μέγαν Προφήτην Ηλίαν τους δύο πεντηκοντάρχους, όπως είπωσιν εις αυτόν να καταβή από το όρος και να υπάγη εις τον βασιλέα, οίτινες δια προσευχής του Προφήτου κατεκάησαν ομού με τους εκατόν ανθρώπους των, πεσόντος πυρός ουρανόθεν και κατακαύσαντος αυτούς· τρίτον δε πεντηκόνταρχον απέστειλε τούτον τον Προφήτην Αβδιού ο ίδιος Οχαζίας, ίνα προσκαλέση τον Ηλίαν και να τον φέρη εις τον βασιλέα.