Θεόδωρος, ο εν Οσίοις Πατήρ ημών, ήκμασεν επί Ρωμανού βασιλέως, πατρίδα έχων την εν Πελοποννήσω Κορώνην, γονείς δε επισήμους και θεοσεβείς. Η μήτηρ αυτού, στείρα ούσα πρότερον, εγέννησεν αυτόν δια της προς τον Θεόν θερμής παρακλήσεως, δια τούτο και Θεόδωρον αυτόν ωνόμασεν. Ανετρέφετο λοιπόν ο Όσιος Πατήρ ημών Θεόδωρος παιδαγωγούμενος εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου και διδαχθείς τα ιερά γράμματα, παρεδόθη υπό των γονέων του εις τον τότε Επίσκοπον Κορώνης, όστις και δεχθείς αυτόν κατέταξεν εις τον ιερόν Κλήρον, χειροτονήσας αυτόν αναγνώστην.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Τετάρτη 11 Μαΐου 2022
Τη ΙΒ΄ (12η) Μαϊου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΙΩΑΝΝΗΣ ο Βλάχος, ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας εν έτει αχξβ΄ (1662) αγχόνη τελειούται.
Ιωάννης ο Άγιος Νεομάρτυς κατήγετο από την Βλαχίαν εις την οποίαν και εγεννήθη επί της βασιλείας του σουλτάνου Ιμπραχίμ (1640 – 1648). Κατά την εποχήν εκείνην η Βλαχία εκυβερνάτο από ηγεμόνας τους καλουμένους βοεβόδας (διοικητάς), υποτελείς όντας εις τους σουλτάνους. Κατά δε τον καιρόν του σουλτάνου Μεχμέτ του Δ΄ (1648 – 1687), ο βοεβόδας της Βλαχίας Μίχνα, ο επιλεγόμενος Τζιβάν μπέης, επανεστάτησε κατά των Αγαρηνών, επειδή ούτοι εζήτουν παρ’ αυτού φόρους βαρείς, τους οποίους ούτος δεν ηδύνατο να καταβάλη.
Τη ΙΒ΄ (12η) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΓΕΡΜΑΝΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως.
Γερμανός ο εν Αγίοις Πατήρ ημών εγεννήθη εν Κωνσταντινουπόλει περί το έτος χν΄ (650) επί της βασιλείας του βασιλέως Κώνσταντος του Β΄ του βασιλεύσαντος κατά τα έτη χμα΄ - χξη΄ (641 – 668) εγγόνου όντος του βασιλέως Ηρακλείου. Ο πατήρ αυτού ήτο κατά την τάξιν πατρίκιος, δοξαζόμενος και τιμώμενος υπέρ πάντα άλλον εν τη βασιλική αυλή, Ιουστινιανός το όνομα, περιβόητος κατά την αρετήν, ο οποίος κατά τους χρόνους του βασιλέως Ηρακλείου (610 – 641) έλαβε πολλάς δημοσίας εξουσίας· όθεν και εθαύμαζον αυτόν δια την ευσέβειάν του και την αρετήν του όλοι οι άρχοντες του βασιλέως. Ο δε του Ηρακλείου δισέγγονος Κωνσταντίνος Δ΄ ο Πωγωνάτος (668 – 685) φθονήσας αυτόν τον εθανάτωσε και εδικαιολογείτο λέγων, ότι εβουλεύθη να επαναστατήση κατά της βασιλείας του. Μετά τον φόνον του εξαιρέτου εκείνου συγκλητικού, ευθύς επρόσταξεν ο βασιλεύς να ευνουχίσωσι τον υιόν αυτού, τούτον δηλαδή τον μακάριον Γερμανόν, αν και είχεν υπερβή την ηλικίαν εκείνην κατά την οποίαν ήτο συνήθεια να ευνουχίζωνται.
Τη ΙΒ΄ (12η) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ Επισκόπου Κύπρου.
Επιφάνιος, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, εγεννήθη περί το έτος 310 εις το χωρίον της Παλαιστίνης Βησανδούκη, απέχον της Ελευθεροπόλεως περί τα τρία μίλια. Οι γονείς του ήσαν Εβραίοι, και ο μεν πατήρ αυτού ήτο γεωργός το επάγγελμα, η δε μήτηρ του κατειργάζετο λινάρι. Ούτοι είχον δύο τέκνα, τον Επιφάνιον και μίαν θυγατέρα, ονομαζομένην Καλλίτροπον. Συνέβη δε να αποθάνη ο πατήρ του Επιφανίου, ότε ούτος ήτο εισέτι μικρός, έως δέκα ετών, έμεινε δε με την μητέρα του και την αδελφήν του, ευρισκόμενοι εις στενοχωρίαν μεγάλην, ως μη έχοντες τα προς το ζην απαραίτητα. Επειδή δε είχον δια τας ανάγκας των εν υποζύγιον άτακτον, είπεν η μήτηρ αυτού προς τον Επιφάνιον·
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)