Τη Γ΄ (3η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΓΟΡΔΙΟΥ.

Γόρδιος ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους Λικινίου του βασιλέως, εν έτει τιδ΄ (314) καταγόμενος από την Καισάρειαν της Καππαδοκίας, εκατόνταρχος την αξίαν. Ούτος λοιπόν μη ανεχόμενος να βλέπη την αυθάδειαν των ασεβών Ελλήνων και ν’ ακούη τας βλασφημίας, όσας εξηκόντιζον κατά του Χριστού, απεμακρύνθη της πόλεως, και απελθών εις τα όρη ευρίσκετο με τα θηρία και με τα άλογα ζώα. Εκεί λοιπόν ησυχάζων εφλέγη ο αοίδιμος από τον του Χριστού πόθον και έρωτα και ενδυναμωθείς υπό Θεού και λαβών θάρρος κατά της πλάνης των Ελλήνων, ώρμησεν από της ερήμου εις την πόλιν ως δυνατός λέων. Εισελθών δε εν τη αγορά και τω θεάτρω, εκήρυξε τον Χριστόν, και δια της θεωρίας του προσείλκυσεν όλον το πλήθος των παρεστώτων προς τον εαυτόν του· αλλά και αυτόν τον άρχοντα της πόλεως, προκαθήμενον εκεί, τον κατέπληξε δια της παρρησίας του. Όθεν εκείνος εις το έπακρον της οργής παρασυρθείς επρόσταξε και απέκοψαν την τιμίαν του κεφαλήν, και ούτως έλαβεν ο μακάριος του μαρτυρίου τον στέφανον.  

Τη Γ΄ (3η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΜΑΛΑΧΙΟΥ.

Μαλαχίας ο θείος Προφήτης εγεννήθη εκ της φυλής Λευϊ, εν τόπω καλουμένω Σοφερώ, κατά τους χρόνους εκείνους κατά τους οποίους επέστρεψαν οι Εβραίοι εις Ιερουσαλήμ από της αιχμαλωσίας Βαβυλώνος. Νέος δε έτι ων, απέκτησε πολιτείαν ενάρετον και αρίστην, έλαβε δε το όνομα Μαλαχίας (το οποίον ελληνιστί ερμηνεύεται Άγγελος) δια δύο αίτια· αφ’ ενός μεν, διότι ήτο ωραίος και ευπρεπής, αφ’ ετέρου δε διότι όσα ο Προφήτης ούτος επροφήτευεν, ελάμβανον ευθύς την βεβαίωσιν του θείου Αγγέλου, όστις έλεγε ταύτα εις αυτόν, και τον οποίον δεν έβλεπον οι ανάξιοι, αλλά μόνον οι άξιοι, την φωνήν όμως αυτού όλοι ήκουον ανεξαιρέτως. Ήκμασε δε κατά τον καιρόν του Έσδρα τετρακόσια έτη προ Χριστού. Ήτο δε, ως είπομεν, εν τη νεότητι αυτού ωραίος την όψιν, έχων το πρόσωπον όχι στρογγυλόν, αλλά μακρόν, και τας τρίχας συνεστραμμένας και κυκλοειδείς και οιονεί κουρευμένας, την δε κεφαλήν πλατείαν και μεγάλην.