Τη ΙΘ΄ (19η) Ιουνίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Ζωσίμου.

Ζώσιμος ο Άγιος του Χριστού στρατιώτης έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως μεν Τραϊανού, ηγεμόνος δε της εν Πισιδία Αντιοχείας Δομετιανού, εν έτει 98, καταγόμενος εκ της Απολλωνιάδος της εν Σωζοπόλει· ρίψας δε τα όπλα κατέφυγεν εις την Εκκλησίαν του Χριστού και έλαβε το Άγιον Βάπτισμα. Όθεν προσήχθη εις τον ηγεμόνα, και επειδή ωμολόγησεν εαυτόν Χριστιανόν εκρεμάσθη και εξεσχίσθη. Μετά ταύτα ετέντωσαν τον Άγιον εκ των τεσσάρων μερών του σώματος και έδειραν αυτόν.

Τη ΙΘ΄ (19η) Ιουνίου, ο Όσιος πατήρ ημών Ζήνων εν ειρήνη τελειούται.

Ζήνων ο Όσιος απετάξατο τον κόσμον και έγινε μαθητής του μεγάλου γέροντος Σιλουανού· δια δε την υπερβολικήν του υπακοήν και άκραν άσκησιν και ακτημοσύνην έγινε θαυματουργός και σημειοφόρος, πολλά δαιμόνια από των ανθρώπων διώξας. Όθεν διελθών την ζωήν του με αγώνας, εις διάστημα εξήκοντα δύο ετών απήλθε προς Κύριον.

Τη ΙΘ΄ (19η) Ιουνίου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών Παϊσίου του Μεγάλου.

Παΐσιος ο Όσιος και ασκητής κατήγετο από την Αίγυπτον, γεννηθείς περί το έτος 300 από Χριστού από γονείς ευσεβείς, εναρέτους και πλουτισμένους από χρηστά και χριστιανικά ήθη, οι οποίοι είχον επτά τέκνα, όμοια με αυτούς κατά τα ήθη και τας αρετάς. Ο πλούτος των ήτο ικανός, επαρκώ όχι μόνον δια τας ανάγκας αυτών, αλλά και δια να βοηθούν και τους χρείαν έχοντας. Διότι όσον αυτοί εμοίραζον εις τους πτωχούς τα υπάρχοντά των, τόσον περισσότερα τους απέδιδεν ο Θεός και επλήθυνε τα πράγματά των. Αποθανόντος δε του πατρός του, έμεινε πλέον όλη η φροντίς και των παιδίων και των πραγμάτων εις την μητέρα, και μάλιστα την περισσοτέραν φροντίδα επροξενούσεν εις αυτήν ο Παΐσιος, διότι ήτο το μικρότερον από όλα τα τέκνα της. Η περί των τέκνων φροντίς συχνάκις επροξένει λύπην εις την μητέρα, έως ότου εφάνη μίαν νύκτα εις αυτήν Άγγελος Κυρίου και της είπεν· «ο Θεός, ο πατήρ των ορφανών, με έστειλε να σου ειπώ· διατί λυπείσαι τόσον δια την φροντίδα των τέκνων σου, ωσάν να είχες την φροντίδα των συ μόνη και όχι ο Θεός;

Τη ΙΘ΄ (19η) Ιουνίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΙΟΥΔΑ.

Ιούδας, ο του Κυρίου Απόστολος, ήτο εκ των δώδεκα Αποστόλων, και εν μεν τω κατά Λουκάν Ευαγγελίω (κεφ. στ:16) ομοίως και εν ταις Πράξεσι (κεφ. α:13) ονομάζεται Ιούδας Ιακώβου, δηλαδή αδελφός Ιακώβου του αδελφοθέου, εν δε τω κατά Ματθαίον Ευαγγελίω ονομάζεται Θαδδαίος και Λεββαίος (κεφ. ι:3), ο οποίος έγραψε και την Καθολικήν επιστολήν, την φωτιστικήν εκείνην και δογματικήν, εις πάντας τους πιστεύσαντας Χριστιανούς. Ήτο δε αυτάδελφος νομιζόμενος του Κυρίου, καθότι ήτο υιός του Μνήστορος Ιωσήφ, κατά τον θείον Επιφάνιον (Αιρέσ. οη΄) και υπηρέτης του φρικτού Μυστηρίου της υπέρ λόγον ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου.