Τη ΣΤ΄ (6η) Νοεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΛΟΥΚΑΣ εν ειρήνη τελειούται.

Λουκάς ο μακάριος Πατήρ ημών κατήγετο από την πόλιν Ταυρομενίαν, την ευρισκομένην εις την νήσον της Σικελίας· όταν δε ήτο δεκαοκταετής νέος, επιμελώς εσύχναζε εις τας Εκκλησίας του Θεού και όχι μόνον ηκροάζετο συνετώς τους θείους λόγους, αλλά και εποίει ομοίως. Επειδή δε οι γονείς του απεφάσισαν να τον νυμφεύσωσιν, αυτός αναστάς ανεχώρησε δια νυκτός εις τόπον άβατον, ένθα συνανεστρέφετο με τα θηρία. Διελθών δε τεσσαράκοντα ημέρας νήστις, ηξιώθη θείας και αγγελικής επισκέψεως.

Τη ΣΤ΄ (6η) Νοεμβρίου, μνήμη της μετά φιλανθρωπίας κατενεχθείσης κόνεως επί Λέοντος του μεγάλου.

Κατά το δέκατον όγδοον έτος της βασιλείας Λέοντος του μεγάλου του επικαλουμένου Μακέλλη του Θρακός ήτοι εν έτει υοε΄ (475), εις την έκτην του μηνός Νοεμβρίου, περί την μεσημβρίαν, ο ουρανός όλος έγινε νεφελώδης, την δε συνήθη μελανότητα των νεφελών μεταβαλών εις κόκκινον χρώμα, εφαίνετο ότι μέλλει να κατακαύση όλον τον κόσμον. Τοσούτον δε εξέπληξεν όλους τους ανθρώπους, ώστε και από μόνην την θεωρίαν του ουρανού ενόμιζον όλοι, ότι εάν πέση βροχή από τα τοιαύτα κατακόκκινα νέφη, βεβαίως η βροχή εκείνη έσεται πυρ και φλοξ κατακαίουσα, καθώς κατέκαιε και η εις τα Σόδομα πεσούσα πυρίνη βροχή.

Τη ΣΤ΄ (6η) Νοεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΠΑΥΛΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Ομολογητού και Ιερομάρτυρος.

Παύλος ο μέγας Ομολογητής και Μάρτυς κατήγετο από την Θεσσαλονίκην, εχρημάτισε δε νοτάριος, ήτοι γραμματεύς Αλεξάνδρου του Αγιωτάτου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, και Διάκονος της Αγίας αυτής Εκκλησίας εν έτει τνα΄ (351). Τούτον λοιπόν εχειροτόνησαν οι Ορθόδοξοι Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως μετά τον θάνατον του Αλεξάνδρου. Κωνστάντιος δε ο βασιλεύς, καθό Αρειανός, όταν επανήλθεν εκ της Αντιοχείας έξωσεν αυτόν από τον Πατριαρχικόν θρόνον, και αντί τούτου ανεκήρυξε Πατριάρχην τον Νικομηδείας Ευσέβιον, τον Αρειανόν. Ο δε Άγιος Παύλος μετέβη εις την Ρώμην και εκεί εύρε τον Μέγαν Αθανάσιον εκβεβλημένον όντα και αυτόν από τον θρόνον του.