Οι φοιτητές που
υπογράφουμε αυτό το κείμενο θέλουμε να στείλουμε έναν αγνό αδελφικό χαιρετισμό
σ΄ εκείνους που αγωνίζονται να ζουν ορθόδοξη χριστιανική ζωή σαν τη σωτηρία του
κόσμου μας σήμερα. Θέλουμε ακόμα να σημάνουμε, με απλότητα αλλά και ριζικότητα,
το σήμα κινδύνου, όπως το βλέπουμε να διαγράφεται μέσα στο Πανεπιστήμιο σήμερα.
Δεν θα αναφερθούμε εδώ στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πανεπιστημιακή
εκπαίδευση και που έχουν άμεση σχέση με την χρεωκοπία της πνευματικής ηγεσίας
του τόπου, αλλά και τη γενικώτερη ηθική αποδιοργάνωση της πνευματικής ηγεσίας
του τόπου, αλλά και τη γενικώτερη ηθική αποδιοργάνωση της κοινωνίας μας. Για
την επισήμανση και τη λύση των προβλημάτων αυτών αγωνιζόμαστε με άλλους
τρόπους, μαζί με τους συνειδητοποιημένους αγωνιστές συμφοιτητές μας. Εδώ
θέλουμε να επισημάνουμε τον έσχατο κίνδυνο που αντιμετωπίζει σήμερα η ορθόδοξη πίστη
μας. Ο Χριστός, που με τη σάρκωσή Του ενώθηκε με την ανθρώπινη ζωή, που έκανε
δικές του τις ταλαιπωρίες και τη θλίψη της, που πήρε πάνω του το κακό, που
κατέβηκε ως το θάνατο, κι΄ έτσι ανάστησε την ανθρώπινη ζωή, τη γέμισε με νόημα,
αισιοδοξία κι΄ ελπίδα, αυτός ο ζωντανός Χριστός, θέλουμε να δηλώσουμε με οδύνη
ότι απουσιάζει από το Πανεπιστήμιο και την κοινωνία μας σήμερα.
