Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη

Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019

Τη 1η Αυγούστου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΤΙΜΟΘΕΟΥ, Αρχιεπισκόπου Προκοννήσου (Προικοννήσου) του θαυματουργού.

Τιμόθεος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήκμασε περί τα μέσα του έκτου αιώνος, επί βασιλείας των αυτοκρατόρων Ιουστίνου του Θρακός, και του ανεψιού αυτού Ιουστινιανού του Μεγάλου εν τη βασιλευούση ποιούμενος τας διατριβάς. Αρετή δε πάση κεκοσμημένος, προχειρίζεται Επίσκοπος Προκοννήσου ή, συνηθέστερον ειπείν, Προικοννήσου, ήτις το πάλαι και Ελαφόνησος εκαλείτο, νυν δε υπό πάντων γινωσκομένη και λεγομένη Μαρμαράς.

Τη 1η Αυγούστου μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος και αθλοφόρου του Χριστού ΕΛΕΣΗΣ της εν τη νήσω των Κυθήρων εν έτει τοε΄ (375) αθλησάσης.

Ελέσα η αοίδιμος και πανένδοξος του Χριστού Οσιομάρτυς ήτο από την περίφημον Πελοπόννησον, θυγάτηρ περιφανούς τινος και πλουσίου άρχοντος Έλληνος, ονόματι Ελλαδίου, η δε μήτηρ αυτής υπήρχε Χριστιανή από τους προγόνους αυτής και φοβουμένη τον Θεόν, ονόματι Ευγενία· ήτο δε στείρα και παρεκάλεσε τον Θεόν να κάμη έλεος εις αυτήν και να την αξιώση να γεννήση τέκνον, δια να το αφιερώση της χάριτός του και να το οδηγήση εις την αγίαν και καθολικήν πίστιν.

Τη 1η Αυγούστου, μνήμη των Αγίων εννέα Μαρτύρων, των εν Πέργη της Παμφυλίας αθλησάντων, ΛΕΟΝΤΙΟΥ, ΑΤΤΟΥ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΚΙΝΔΕΟΥ, ΜΝΗΣΙΘΕΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΥ, ΜΗΝΑΙΟΥ, ΚΑΤΟΥΝΟΥ και ΕΥΚΛΕΟΥΣ.

Λεόντιος ο Άγιος Μάρτυς και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Άγιοι ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανου και Φλαβιανού ηγεμόνος της Παμφυλίας, εν έτει τ΄ (300) όντες Χριστιανοί εκ προγόνων, και ο μεν Μηναίος ήτο τέκτων, οι δε άλλοι γεωργοί, όλοι δε μίαν γνώμην έχοντες και μίαν καλήν βουλήν βουλευσάμενοι, προσήλθον αυτόκλητοι εις τον αγώνα του μαρτυρίου.

Τη Α΄ (1η) του μηνός Αυγούστου μνήμη των Αγίων επτά Μαρτύρων Μακκαβαίων ΑΒΕΙΜ, ΑΝΤΟΝΙΟΥ, ΓΟΥΡΙΟΥ, ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ, ΕΥΣΕΒΩΝΑ, ΑΧΕΙΜ και ΜΑΡΚΕΛΟΥ, της μητρός αυτών ΣΟΛΟΜΟΝΗΣ και του διδασκάλου αυτών ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ.

Ελεάζαρος ο ευσεβέστατος διδάσκαλος  και οι επτά Μακκαβαίοι μαθηταί αυτού Αβείρ, Αντώνιος, Γουρίας, Ελεάζαρος, Ευσεβωνάς, Αχείμ (Εν δε τω χειρογράφω Συναξαριστή γράφεται Ευλάλου· εν άλλω δε Συναξαριστή γράφεται Μάρκου.) και Μάρκελλος και η μήτηρ αυτών Σολομονή ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Αντιόχου, υιού Σελεύκου, εν έτει από μεν κτίσεως κόσμου ετκη΄ (5328), προ Χριστού δε ρογ΄ (173).

Τρίτη 30 Ιουλίου 2019

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιουλίου, εορτάζομεν την Ανακομιδήν του λειψάνου του Αγίου, ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου ΦΙΛΙΠΠΟΥ, ενός της πρώτης χορείας των Δώδεκα, ήτοι την κατάθεσιν του αγίου Σκήνους αυτού εν τη νήσω Κύπρω.

Φίλιππος ο Απόστολος ήτο από Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, συμπολίτης Ανδρέου και Πέτρου, κηρύξας τον Χριστόν εν τη Ασία, τη Ιεραπόλει, και εις τας πόλεις της Μυσίας και Λυδίας ομού με την αδελφήν αυτού Μαριάμνην και Βαρθολομαίον τον Απόστολον και πολλούς πειρασμούς και θλίψεις υπό των απίστων υπομείνας, μαστιγούμενος, εγκλειόμενος, λιθαζόμενος, είτα τους αστραγάλους τρυπηθείς, και επί της πλατείας συρθείς, και επί του ξύλου σταυρωθείς, υπό των Ελλήνων ετελειώθη.

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιουλίου, μνήμη του δικαίου ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ.

Ευδόκιμος ο θαυμάσιος ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοφίλου του εικονομάχου εν έτει ωκθ΄ (829), είλκε δε το γένος από την Καππαδοκίαν, γεννηθςίς και ανατραφείς από γονείς ευσεβείς· ο πατήρ του εκαλείτο Βασίλειος και η μήτηρ του Ευδοκία, επίσημοι κατά το γένος, κατά την περιουσίαν πλουσιώτατοι, κατά δε το αξίωμα ένδοξοι και περιφανείς, επειδή ο Βασίλειος είχε το αξίωμα του Πατρικίου. Έχων δε ο Ευδόκιμος τοσούτον γένος λαμπρόν, δεν ετιμάτο τόσον δια την λαμπρότητα του γένους του, όσον εδοξάζετο και εθαυμάζετο δια τας αρετάς, τας οποίας ετέλει μετά προθυμίας εκ προαιρέσεως ο αείμνηστος.

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιουλίου, η ανάμνησις των Εγκαινίων του σεβασμίου οίκου της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών ΘΕΟΤΟΚΟΥ του εν ΒΛΑΧΕΡΝΑΙΣ,

ένθα απόκειται η ΑΓΙΑ ΣΟΡΟΣ και προεόρτια του ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ήτοι η από του βασιλικού παλατίου εξέλευσις του Τιμίου Σταυρού εις την Πόλιν.                                                                                                                                                                
Κατά την ημέραν ταύτην επεκράτει συνήθεια να εκφέρηται εκ του παλατίου του βασιλέως το τίμιον ξύλον του Σταυρού, και να προπέμπηται πλησίον της μεγάλης Εκκλησίας· προϋπήντα δε αυτό ο δεύτερος ιερεύς εκ των Κηρουλαρίων, όστις βαστάζων θυμιατόν και θυμιών, πρώτον έφερεν αυτό εις τον μικρόν βαπτιστήρα, όπου εγίνετο αγιασμός εν τω αργυρώ εξαντλητηρίω, έπειτα δε εισήγαγεν αυτό εις το άγιον Βήμα της Μεγάλης Εκκλησίας, της Αγίας Σοφίας.

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019

Τη Λ΄ (30η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΙΟΥΛΙΤΤΗΣ της εκ Καισαρείας.

Ιουλίττα η Μάρτυς, εκ Καισαρείας της Καππαδοκίας καταγομένη, ετιμήθη και υπό του μεγάλου Βασιλείου δι’ εγκωμίου. Αύτη είχε κρίσιν με άρπαγα τινα και πλεονέκτην, ο οποίος έκοψε μεν το περισσότερον μέρος των κτημάτων της, εσφετερίσθη δε αδίκως τους αγρούς και τα χωρία και τα ζώα και τους δούλους και όλην επί τέλους την περιουσίαν της, καταφρονήσας το δίκαιον ο φιλάδικος, και ερειδόμενος εις συκοφαντίας, ψευδολογίας, ψευδομαρτυρίας και εις δωροδοκίας των δικαστών.

Τη Λ΄ (30η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΣΙΛΑ, ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ, ΕΠΑΙΝΕΤΟΥ, ΚΡΗΣΚΕΝΤΟΣ και ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ.

Σίλας, Σιλουανός, Επαινετός, Κρήσκης και Ανδρόνικος οι Άγιοι ήσαν εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων. Και ο μεν Σίλας συνεμόχθησε μετά του Αποστόλου Παύλου, του πονήσαντος υπέρ του κηρύγματος του Ευαγγελίου πλέον των άλλων Αποστόλων, ως ευρίσκεται γεγραμμένον εις τας Πράξεις· «Παύλος δε επιλεξάμενος Σίλαν εξήλθε» (Πράξ. ιε: 40). Μετά παρέλευσιν δε πολλού χρόνου γενόμενος Επίσκοπος Κορίνθου, εβεβαίωνε τας προς Κορινθίους δύο Επιστολάς του Παύλου και τους εν Κορίνθω κατοικούντας προήγαγεν επί τα βελτίω· αφού δε πολύ εκοπίασε και εστήριξεν όλους εις την του Χριστού πίστιν, απήλθε προς Κύριον.

Τη ΚΘ΄ (29η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου ΙΩΑΝΝΟΥ του στρατιώτου.

Ιωάννης ο Άγιος ήκμασε κατά τους χρόνους του Παραβάτου Ιουλιανού, εν έτει τξα΄ (361), στρατιώτης ων εις τα νούμερα των καλουμένων Ταϊφάλων. Αποσταλείς λοιπόν μετ’ άλλων στρατιωτών εις καταδίωξιν των Χριστιανών, κατά μεν το φαινόμενον υπεκρίνετο ότι επολέμει αυτούς, κρυφίως όμως τους εβοήθει. Εις εκείνους δε εξ αυτών, τους οποίους οι άλλοι στρατιώται συνελάμβανον, αυτός εχορήγει τα μέσα της φυγής.

Κυριακή 28 Ιουλίου 2019

Τη ΚΘ΄ (29η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ.

Καλλίνικος ο θείος και μέγας Μάρτυς ήτο από την καλήν και εύφορον χώραν των Κιλίκων, εκ νεαράς δε ηλικίας εσέβετο τον αληθή Θεόν, τον Σωτήρα και Ποιητήν απάσης της κτίσεως, τα δε είδωλα ως δόλια ο άδολος προς τον Χριστόν και εύχρηστος νέος εμίσει εξ όλης του της καρδίας και τα επόμπευε, κηρύττων φανερά και μεγαλοφώνως την πλάνην εκείνων και ματαιότητα. Ήτο δε καταπολλά γνωστικός και λόγιος. Όθεν με τα γλυκύτατα και φρόνιμα λόγια του έσυρεν ως άλλη τις σειρήν τους ακροατάς του προς εαυτόν και ως ο μαγνήτης τον σίδηρον, τοιουτοτρόπως προσείλκυεν έκαστον με την ενάρετον και θαυμασίαν ζωήν και πολιτείαν του.

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Νεμάρτυρος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, του εκ Κασσάνδρας, εν Θεσσαλονίκη μαρτυρήσαντος κατά το έτος αψοζ΄ (1777) Ιουλίου 28 και αγχόνη τελειωθέντος.

Χριστόδουλος ο νεομάρτυς του Χριστού ήτο από την Κασσάνδραν, από εν χωρίον ονομαζόμενον Βάλτα· μικρός δε έτι ων εις την ηλικίαν ανεχώρησεν από την πατρίδα του και επήγεν εις την Θεσσαλινίκην· εκεί εκμαθών την τέχνην του αμπατζή, ειργάζετο την τέχνην του και πηγαίνων με τους τεχνίτας του εις τα ταξείδια, πάλιν επέστρεφεν εις την Θεσσαλονίκην και εκάθητο.

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΠΑΥΛΟΥ του Ξηροποταμηνού του κτίσαντος τας δύο Μονάς, την του Ξηροποτάμου και την του Αγίου Παύλου, ήτοι την του Αγίου Γεωργίου, του ακμάσαντος εν έτει ωκ΄ και εν ειρήνη τελειωθέντος.

Παύλος ο Όσιος πατήρ ημών κατήγετο από την Κωνσταντινούπολιν. Πατήρ του ήτο Μιχαήλ ο βασιλεύς ο Κουροπαλάτης, ο και Ραγκαβέ λεγόμενος, ο οποίος μη υποφέρων να βλέπη τας καθημερινάς αταξίας όπου τότε εγίνοντο, ως ειρηνικός όπου ήτο και θεοφοβούμενος, παρητήθη της βασιλείας, γενόμενος μοναχός εις ένα Μοναστήριον ιδικόν του κτίριον, την κλήσιν Μυρέλαιον, και ζήσας θεαρέστως ανεπαύθη εν Κυρίω· η μήτηρ αυτού ήτο η θαυμαστή κατά την αρετήν Προκοπία, θυγάτηρ Νικηφόρου βασιλέως του Γενικού και αδελφή Σταυρακίου του βασιλέως.

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΚΑΚΙΟΥ του νέου.

Ακάκιος ο νέος Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου εν έτει τιη΄ (318). Νέος δε ων την ηλικίαν, επειδή ωμολόγησεν εαυτόν Χριστιανόν, εκρεμάσθη και εξεσχίθη, και έπειτα παρεδόθη όπως τιμωρηθή εις τον ηγεμόνα Τερέντιον, ο οποίος έρριψε τον Άγιον εντός λέβητος πεπυρωμένου, πλήρους πίσσης, ελαίου και λίπους· αλλ’ ο Άγιος, υπό της θείας χάριτος φυλαττόμενος, έμεινεν αβλαβής. Μετά ταύτα αναγκάζεται ο του Χριστού αθλητής να τρέχη κατόπιν του ηγεμόνος μεταβαίνοντος εις την Απάμειαν και Απολλωνίαν. Εκεί δε αφιχθείς ωδηγήθη εις τον ναόν των ειδώλων, και δια προσευχής του συνέτριψε τα εκεί ευρισκόμενα είδωλα.

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ του εν Αγκύρα.

Ευστάθιος ο Μάρτυς ήτο στρατιώτης, οδηγηθείς δε ενώπιον του ηγεμόνος της Αγκύρας, Κορνηλίου ονομαζομένου, ηρωτήθη παρ’ αυτού· ομολογήσας δε παρρησία την ένδοξον οικονομίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εδάρη σκληρώς. Έπειτα ετρύπησαν τους αστραγάλους του, και δέσαντες αυτούς με σχοινία, τον έσυρον από της πόλεως της Αγκύρας μέχρι του ποταμού Σαγγαρίου, ακολουθούντος του ηγεμόνος και ορώντος ταύτα.

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων και Διακόνων ΠΡΟΧΟΡΟΥ, ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ, ΤΙΜΩΝΟΣ και ΠΑΡΜΕΝΑ.

Πρόχορος, Νικάνωρ, Παρμενάς και Τίμων οι Άγιοι Απόστολοι εχρημάτισαν μαθηταί των δώδεκα Αποστόλων και συνηριθμούντο μετά των Εβδομήκοντα, όντες συνδιάκονοι μετά του Πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου. Περί τούτων γράφει ο ιερός Λουκάς εις τας Πράξεις των Αποστόλων λέγων· «Και εξελέξαντο (οι δώδεκα Απόστολοι δηλαδή) Στέφανον, άνδρα πλήρη πίστεως και Πνεύματος Αγίου, και Φίλιππον και Πρόχορον και Νικάνορα και Τίμωνα και Παρμενάν» (Πράξεις στ: 5).

Σάββατο 27 Ιουλίου 2019

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΕΙΡΗΝΗΣ της εκ Καππαδοκίας μεν ορμωμένης, ασκησάσης δε εν τη Μονή του Χρυσοβαλάντου.

Ειρήνη η Οσία Μήτηρ ημών, η Ηγουμένη της Μονής του Χρυσοβαλάντου, ήκμασε μετά τον θάνατον του μισοχρίστου και φιλοχρύσου βασιλέως Θεοφίλου αποθανόντος εν έτει ωμβ΄ (842), ότε η ευσεβεστάτη και θεοφιλεστάτη Θεοδώρα η σύζυγος του Θεοφίλου έμεινε διάδοχος της βασιλείας, αλλ’ όχι και της ασεβείας αυτού. Τότε αύτη εστερέωσε την Ορθοδοξίαν, αναστηλώσασα τας αγίας Εικόνας, και ούτως απέλαβε πάλιν η Εκκλησία μας την ευπρέπειαν των αγίων Εικόνων ως πρότερον. Έως ου δε ήτο ο υιός της Μιχαήλ ανήλικος, εκυβέρνα αυτή η αοίδιμος το βασίλειον· όταν δε έφθασεν ο βασιλεύς εις χρόνους ιβ΄ (12) ηθέλησε να τον υπανδρεύση, όθεν έστειλεν ανθρώπους εις διαφόρους τόπους, να εύρωσι κόρην τινά ωραίαν, ευγενικήν και ενάρετον, ήτις να είναι αξία δια σύζυγον βασιλέως.

Τη ΚΖ΄ (27η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΑΝΘΟΥΣΗΣ της ομολογητρίας, της εν τη αγιωτάτη Μονή του Μαντινέου.

Ανθούσα η Οσία και Ομολογήτρια ήκμασε κατά τους χρόνους Κωνσταντίνου τουΚοπρωνύμου, εν έτει ψμα΄ (741), θυγάτηρ γονέων ευσεβών, Στρατηγίου και Φεβρωνίας ονομαζομένων. Επειδή δε ηγάπησε την παρθενίαν και καθαρότητα από αυτάς σχεδόν τας μητρικάς αγκάλας, έζη εν τοις όρεσι και τοις σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης, κατά τον Απόστολον Παύλον, αποστρεφομένη μεν και μισούσα όλα τα του βίου, μόνον δε την ησυχίαν αγαπώσα και εναγκαλιζομένη.

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

Τη ΚΖ΄ (27η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και ιαματικού ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ.

Παντελεήμων ο ένδοξος Μεγαλομάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού εν έτει τδ΄ (304), καταγόμενος από την πόλιν της Νικομηδείας, υιός πατρός μεν ειδωλολάτρου, Ευστοργίου ονομαζομένου, μητρός δε εκ προγόνων ούσης χριστιανής, καλουμένης Ευβούλης. Όσην δε θέλησιν είχεν αυτός να θεραπεύη τα είδωλα, τόσην αγάπην και προθυμίαν είχεν εκείνη προς την ορθόδοξον πίστιν, και έτρεφε το τέκνον των (το οποίον ονομάζετο Παντολέων) όχι μόνον με τροφήν σωματικήν, αλλά περισσότερον με πνευματικήν, διδάσκουσα αυτό την πίστιν του Χριστού. Πλην εις ολίγα έτη ετελεύτησεν η μακαρία Ευβούλη.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ του συστήσαντος την Σκήτην της Αγίας Άννης, ος δια προσευχής προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον εξήγαγε το επάνωθεν αυτής αναβλύσαν και μέχριν του νυν σωζόμενον αγίασμα.

Γερόντιος ο Όσιος Πατήρ ημών εχρημάτισεν Ηγούμενος παλαιάς Μονής του Αγίου Όρους καλουμένης των Βουλευτηρίων· αλλ’ επειδή η Μονή αύτη ήτο παράλιος, δια δε τας του καιρού εκείνου ανωμαλίας και τας αλλεπαλλήλους των βαρβάρων επιδρομάς και συνεχείς λεηλατήσεις και ενοχλήσεις, δεν ηδύναντο να μένωσιν εκεί οι Μοναχοί, αφέντες ούτοι την ιδίαν αυτών Μονήν έρημον, διεσπάρησαν ένθεν κακείθεν και τους υψηλοτέρους και κρυφιωτέρους τόπους της Μονής καταλαβόντες, εν σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης αποκρυπτόμενοι όντως διήγον στενήν και τεθλιμμένην ζωήν· το δε Μοναστήριον αυτών, μονωθέν και ερημωθέν και κατ’ ολίγον καταπίπτον, ήλθεν εις παντελή αφανισμόν.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Ιουλίου, η Αγία Μάρτυς ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ξίφει τελειούται.

Ιερουσαλήμ η Μάρτυς ήτο από το Βυζάντιον, από την Μονήν της Οσίας Ωραιοζήλης, επί των ημερών του βασιλέως Δεκίου εν έτει σν΄ (250) μετά Χριστόν. Τοσούτον δε προέκοπτεν η μακαρία αύτη εις τας αρετάς, ώστε ο μισόκαλος διάβολος δεν ηδύνατο να υποφέρη βλέπων ενεργουμένην την ανίκητον δύναμιν του Χριστού δια μέσου της ασθενούς φύσεως των γυναικών και αυξάνουσαν την αρετήν, ήτις όσον και απόκρυφος και παράμερος γίνεται, τόσον πλατύνεται και μεγαλύνει το κήρυγμα του Ευαγγελίου και στηρίζει τας ψυχάς των Χριστιανών.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΩΡΑΙΟΖΗΛΗΣ.

Ωραιοζήλη η Οσιοπαρθενομάρτυς, η καλλικέλαδος αηδών και καθαρά περιστερά του Χριστού, ούτε πόθεν κατήγετο ούτε ποίους είχε γονείς γνωρίζομεν. Ότι δε εγεννήθη υπό Ελλήνων γονέων, προσκυνούντων τα είδωλα, τούτο θέλει αποδειχθή ευθύς κατόπιν· διότι από των χρόνων των θεοκηρύκων Αποστόλων, όταν διεδόθη εις όλην την οικουμένην το κήρυγμα του Ευαγγελίου, από τότε εσαγηνεύθη δια των λογικών δικτύων του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου και η σεμνοτάτη αύτη Ωραιοζήλη, και λυτρωθείσα εκ του βυθού της ειδωλολατρίας, εβαπτίσθη υπό του Αποστόλου Ανδρέου κατά το έτος πεντήκοντα δύο (52) μ. Χ., φωτισθείσα δε αφιερώθη εις μικράν τινα Εκκλησίαν του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ, μεγάλην μετά ταύτα καταστάσαν Μονήν κειμένην εις το μέγα Ρεύμα του Βοσπόρου, δεχθείσα ως γη αγαθή τον σπόρον της διδασκαλίας του Αποστόλου, και τελεσφορήσασα πολύν και εκατονταπλάσιον τον καρπόν.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΕΡΜΟΛΑΟΥ και των συν αυτώ μαρτυρησάντων ΕΡΜΙΠΠΟΥ και ΕΡΜΟΚΡΑΤΟΥΣ.

Ερμόλαος ο Άγιος Ιερομάρτυς και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Έρμιππος και Ερμοκράτης ήσαν ιερείς εκ του κλήρου της εν Νικομηδεία Εκκλησίας, υπολειφθέντες εκ των είκοσι χιλιάδων, οίτινες εκάησαν εν τη Εκκλησία υπό του τυράννου Μαξιμιανού, εν έτει τδ΄ (304), εκρύπτοντο δε εις τινα οικίαν.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας ενδόξου και πανευφήμου Οσιομάρτυρος του Χριστού ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Παρασκευή η πανεύφημος Οσιομάρτυς του Χριστού εγεννήθη εν ταις ημέραις του βασιλέως Αδριανού· πατήρ αυτής ήτο ευσεβής τις Ορθόδοξος Χριστιανός, πλούσιος κατά πολλά, Αγάθων λεγόμενος, έχων γυναίκα και αυτήν Χριστιανήν, Πολιτείαν καλουμένην· διέμενον δε εις τι προάστιον της μεγαλοπόλεως Ρώμης. Πλην παρ’ όλας τας καλωσύνας και ελεημοσύνας, τας οποίας είχον, δεν είχον τέκνον, ούτε άρσεν, ούτε θήλυ, και δια τούτο ήσαν πάντοτε λυπημένοι, όπως κάλλιστα γνωρίζουν όσοι έχουν τοιαύτην λύπην.

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας μητρός ημών ΕΥΠΡΑΞΙΑΣ,

Ευπραξίας της Οσίας μητρός ημών η θαυμαστή πολιτεία και η πνευματική ανδρεία πάντα νουν εξέπληξεν Αγγέλων και ανθρώπων και εις αυτήν αληθώς εφαρμόζεται το του σοφού Σολομώντος «Γυναίκα ανδρείαν τις ευρήσει; Τιμιωτέρα δε έστι λίθων πολυτελών η τοιαύτη». Απαριθμών είτα ο αυτός Σολομών τα κατορθώματα της ανδρείας γυναικός, λέγει, ότι αύτη επεξεργάζεται το έριον και το λίνον, συνάγει αφθόνως πόρους ζωής και πλούτον, καταφυτεύει αμπελώνας εκ των καρπών των χειρών της, τους βραχίονάς της εκτείνει εις την άτρακτον, και καθίσταται εν ενί λόγω η ελπίς και παρηγορία του ανδρός της και άλλα τινά και ευτελή έργα εργάζεται, άτινα εισί πολύ κατώτερα των πλεονεκτημάτων της όντως γενναίας ψυχής.

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας και μακαρίας ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ της διακόνου.

Ολυμπιάς η Αγία και μακαρία διάκονος ήκμασε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μεγάλου και Αρκαδίου του υιού του, εν έτει 395, θυγάτηρ μεν Σεκούνδου του από Κομήτων, εγγονή δε Αβλαβίου του επάρχου, και νύμφη προς ολίγον Νευριδίου του από επάρχων, άγαμος όμως, διότι, αποθανόντος του ταύτης νυμφίου εν ω ήτο ακόμη παρθένος, έμεινεν εν ταυτώ παρθένος και χήρα, και διήγε την ζωήν της με νηστείας και προσευχάς και με ελεημοσύνας προς τους πτωχούς, όλην την περιουσίαν της δαπανήσασα η μακαρία εις βοήθειαν των του Θεού Αρχιερέων. Αύτη και τον μακάριον Ιωάννην τον Χρυσόστομον διαφορετικώ τω τρόπω από τους άλλους ετίμησεν· όθεν και προς αυτήν ο θείος Χρυσόστομος έστειλε τας πολλάς εκείνας και μελιρρύτους επιστολάς. Εις το τέλος δε της ζωής της εκοσμήθη η Οσία αύτη και με τον στέφανον της ομολογίας, καταδικασθείσα υπέρ της αληθείας εις άδικον εξορίαν, όπου ετελειώθη η τρισολβία και απήλθε προς Κύριον.

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων ΕΚΑΤΟΝ ΕΞΗΚΟΝΤΑ ΠΕΝΤΕ Πατέρων, των εν τη Πέμπτη Συνόδω συνελθόντων εν Κωνσταντινουπόλει, και τα Ωριγένους δόγματα καθελόντων.

Κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστινιανού του πρώτου, εν έτει φλε΄ (535) ήτο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος ο Τραπεζούντιος ο τα του Ευτυχούς φρονών δυσσεβή φρονήματα, όστις γενόμενος πρότερον Τραπεζούντος Επίσκοπος, ύστερον έγινεν Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως· επειδή δε εφάνη αιρετικός, ως είπομεν, απεβλήθη μεν αυτός του θρόνου υπό των Ορθοδόξων και υπό του τότε Πάπα Ρώμης Αγαπητού, εχειροτονήθη δ’ αντ’ αυτού Πατριάρχης ο Μηνάς, ο οποίος ήτο πρότερον Πρεσβύτερος της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας και ξενοδόχος του Σαμψών. Δια την αφορμήν λοιπόν ταύτην επανέστησαν Σεβήρος και Πέτρος ο Απαμείας, οι οποίοι ήσαν άνθρωποι γεμάτοι αιρέσεις συνιστώντες τα του Ωριγένους βλάσφημα δόγματα· όθεν ταράττοντες την του Χριστού Εκκλησίαν, προυξένουν λύπην εις όλους τους Ορθοδόξους. Διο ο βασιλεύς Ιουστινιανός κατά το δέκατον έβδομον της βασιλείας του έτος συνεκρότησε Σύνοδον, εν Κωνσταντινουπόλει εξ ρξε΄ (165) Αγίων Πατέρων, μετά του αγιωτάτου Πατριάρχου Μηνά, οίτινες ανεθεμάτισαν τους ανωτέρω ειρημένους και τους ομόφρονας αυτών. Έκτοτε λοιπόν εορτάζει η Εκκλησία του Θεού την της Συνόδου ταύτης ανάμνησιν δοξάζουσα τον Θεόν.

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2019

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, η Κοίμησις της Αγίας ΆΝΝΗΣ, μητρός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

Άννα, η κατά σάρκα γενομένη προμήτωρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κατήγετο εκ της φυλής του Δαβίδ, θυγάτηρ Ματθάν του ιερέως και Μαρίας της γυναικός αυτού. Ο Ματθάν ιεράτευε κατά τους χρόνους Κλεοπάτρας και Σαπώρου βασιλέως Περσών, προ του Ηρώδου του υιού Αντιπάτρου, έχων τρεις θυγατέρας, Μαρίαν, Σοβήν και Άνναν, εκ των οποίων η μεν Μαρία υπανδρεύθη εις την Βηθλεέμ και εγέννησε Σαλώμην την μαίαν, η δε Σοβή υπανδρεύθη και αυτή εις την Βηθλεέμ και εγέννησε την Ελισάβετ, η δε Άννα υπανδρεύθη εις την Γαλιλαίαν και εγέννησε Μαρίαν την Θεοτόκον· ώστε η Σαλώμη, η Ελισάβετ και η Θεοτόκος Μαρία είναι θυγατέρες μεν τριών αδελφών, πρώται δε εξαδέλφαι μεταξύ των. Η Αγία Άννα λοιπόν, αφού εγέννησε την Θεοτόκον Μαρίαν, ήτις υπήρξεν η σωτηρία όλου του κόσμου, και αφού απεγαλάκτισεν αυτήν, την αφιέρωσεν εις τον Ναόν του Θεού, ως καθαρόν και άμωμον δώρον, διανύσασα δε την ζωήν της με νηστείας, προσευχάς και ελεημοσύνας προς τους πτωχούς, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησε. Τελείται δε η αυτής σύναξις και εορτή εις τόπον καλούμενον Δεύτερον.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΑΝΝΑΝ

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ του από Κίου, εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσαντος ξίφει, κατά το έτος αχο΄ (1670).

Αθανάσιος  ο τρισόλβιος Νεομάρτυς ήτο εκ χώρας λεγομένης Κίος, της κειμένης εις την της Νικαίας επαρχίαν, ονομαστός εις την χώραν του, μετά γυναικός και τέκνων, έχων πλούτον αρκετόν και ουδενός των αναγκαίων υστερούμενος, αλλά και ευαγγελικώς πολιτευόμενος εν πάσαις ταις εντολαίς του Κυρίου. Συνέβη δε και έρριψαν οι Αγαρηνοί εις την χώραν του συδοσίαν βασιλικήν, το λεγόμενον τουρσάτιν (φόρον) υπέρ την δύναμιν των Χριστιανών· αυτός δε, ως πλέον μεγαλύτερος όπου ήτο από όλους και πλέον φιλάδελφος, δια να προστατεύση τους συμπατριώτας του εκίνησεν αγωγήν κατά των εγχωρίων Τούρκων, δια να συμβοηθήσουν και αυτοί τους Χριστιανούς εις τον φόρον τον βασιλικόν, επειδή Γενίτσαροι δεν ήσαν ούτε σπαχήδες, αλλά συμπολίται και αυτοί.

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιουλίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Ζακύνθιος, ο κατά την Χίον μαρτυρήσας εν έτει αχλε΄ (1635), πυρί τελειούται.

Θεόφιλος ο νεοφανής και λαμπρότατος αστήρ ήτο από την νήσον Ζάκυνθον, ναύτης την τέχνην, ταξιδεύων με πλοίον. Έτυχε δε κατά συνεργείαν του δαίμονος να σκανδαλισθή με τον πλοίαρχον· όθενερχόμενος με το πλοίον εις την Χίον, την πατρίδα του πλοιάρχου, ανεχώρησεν από εκείνον. Εύρε τότε αυτόνΑγαρηνός τις, όστις εζήτησε να τον πάρη εις το ιδικόν του πλοίον, αλλ’ επειδή αυτός δεν ηθέλησε να κάμη ταξίδι με Αγαρηνόν, μήτε όλως να είναι μαζί του, διότι απεστρέφετο πολύ το γένος των Αγαρηνών, ο Αγαρηνός τον εβίασε πολύ, προσεπάθει δε να τον πάρη έστω και δια της βίας.

Τρίτη 23 Ιουλίου 2019

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος ΧΡΙΣΤΙΝΗΣ.

Χριστίνα η χριστώνυμος, πάνσεμνος και καλλιπάρθενος δούλη του Χριστού, έζη κατά τους χρόνους του βασιλέως Σεβήρου εν έτει σ΄ (200) γρννηθείσα εις την Τύρον, πόλιν της Συρίας, από γονείς εις μεν το γένος πλουσίους, εις δε την ψυχήν πένητας, επειδή ήσαν δαιμόνων θεραπευταί και ομότροποι. Ο πατήρ αυτής ήτο στρατηγός, βλέπων δε το αμήχανον κάλλος της κόρης, έκτισε πύργον υψηλόν και πλούσιον, έκλεισε δε εις αυτόν την Χριστίναν με υπηρετρίας πολλάς, δια να την υπηρετούν, της έδωκε δε και είδωλα δια να προσεύχεται εις αυτά, και όσα άλλα πράγματα εχρειάζετο της αφήκε, δια να μη εξέρχεται ποσώς, να την βλέπουν οι άνθρωποι.

Τη ΚΓ΄ (23η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας ΑΝΝΗΣ της εν τω Λευκαδίω (ή εν τω Λευκάτη).

Άννα η Οσία ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοφίλου του εικονομάχου, εν έτει ωκθ΄ (829), κατήγετο δε εκ γένους λαμπρού, έχουσα πλούτον και περιουσίαν πολλήν. Αποθανόντος δε του πατρός της επεμελείτο αυτήν η μήτηρ της, ήτις επεδίωκε να αναθρέψη αυτήν με κοσμιότητα και ευλάβειαν, επιζήσασα δε μετά τον θάνατον του ανδρός της ολίγον χρόνον, όσος εξήρκει, όπως η Αγία συγκεντρώση εις εαυτήν πάσας τας αρετάς, δια τε της ιδίας αυτής αγαθής προαιρέσεως και δια της Χριστιανικής παρακινήσεως της μητρός της, απέθανε και αύτη. Όθεν έγινεν η μακαρία Άννα κάτοχος πλούτου πολλού, δια του οποίου ανεκούφιζε τους πτωχούς και ενδεείς εις τας ανάγκας των. Ενώ δε η Οσία αύτη εφημίζετο δια τα τοιαύτα καλά έργα, έτυχε να έλθη εις την χώραν του Βυζαντίου άνθρωπος τις, Αγαρηνός κατά το γένος, πονηρός δε κατά τον τρόπον, βασιλεύοντος τότε Βασιλείου του Μακεδόνος, εν έτει ωξζ΄ (867).

Τη ΚΓ΄ (23η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων των υπό Βουλγάρων ποικίλοις τιμωριών τρόποις τελειωθέντων επί Νικηφόρου του Βασιλέως.

Νικηφόρος ο βασιλεύς, ο επικαλούμενος Πατρίκιος και γενικός λογοθέτης, κατά το ένατον έτος της βασιλείας του, εν έτει από Χριστού ωια΄ (811), εξήλθε μεθ’ όλων αυτού των στρατευμάτων εκ της Κωνσταντινουπόλεως, όπως πολεμήση τους Βουλγάρους, έχων μεθ’ εαυτού τον τε υιόν του Σταυράκιον και τον γαμβρόν του Μιχαήλ. Συνάψας λοιπόν μάχην μετά των Βουλγάρων ενίκησεν αυτούς κατά κράτος και τρόπαιον περιφανέστατον ήγειρεν. Αλλ’ υπερηφανευθείς επί τη νίκη ταύτη ως κούφος τον νουν, εκάθητο τρυφών, καταγινόμενος μεν εις συμπόσια, αμελών δε τας βασιλικάς υποθέσεις· αύτη δε η αμέλεια έδωκεν εις τους Βουλγάρους θάρρος.

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019

Τη ΚΓ΄ (23Η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΙΕΖΕΚΙΗΛ.

Ιεζεκιήλ ο Προφήτης ήτο υιός Βουζεί, εκ της γης του Αριρά της ιερατικής, προφητεύσας πλέον των είκοσι δύο (595 – 572) ετών. Αιχμαλωτισθέντων δε των Εβραίων υπό του Ναβουχοδονόσορος και οδηγηθέντων εις την Βαβυλώνα, ωδηγήθη και αυτός μετ’ αυτών. Κατά δε το πέμπτον έτος της αιχμαλωσίας ταύτης ήρχισε να προφητεύη. Αφού δε προεφήτευσε πολλάς προφητείας εις τον λαόν των Ιουδαίων, έδωκε και τούτο το παράδοξον σημείον, ότι προσέχοντες εις τον ποταμόν της Βαβυλώνος τον καλούμενον Χοβάρ, όταν μεν ίδωσιν αυτόν ξηραινόμενον να ελπίζωσιν ότι θα επέλθη κατά της Βαβυλώνος το δρέπανον της ερημώσεως, όταν δε τον ίδωσιν αυξάνοντα τότε να ελπίζωσιν ότι θα επανέλθωσιν εις την Ιερουσαλήμ.

Τη ΚΒ΄ (22α) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Παρθενομάρτυρος ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ.

Μαρκέλλα η μακαρία και άσπιλος Νύμφη του Χριστού ήτο από την νήσον Χίον, από ένα χωρίον του επάν μέρους καλούμενον Βολισσόν· τα ονόματα των γονέων της δεν μας εφανέρωσε καμμία ιστορία, ουδέ εκ παραδόσεως δεν τα ηξεύρομεν· ήσαν όμως Χριστιανοί, πλουσιώτεροι και επισημότεροι των άλλων του χωρίου. Αλλ’ αποθανούσης της μητρός αυτής νέας την ηλικίαν, έμεινεν ορφανή η Μαρκέλλα και ανετρέφετο υπό του πατρός.

Κυριακή 21 Ιουλίου 2019

Τη ΚΒ΄ (22α) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου ΜΑΡΙΑΣ της Μαγδαληνής.

Μαρία η Μαγδαληνή κατήγετο από τα Μάγδαλα, τα οποία κείνται εις τα οροθέσια της Συρίας· προσελθούσα δε τω Χριστώ απηλλάγη δια της χάριτος αυτού των επτά δαιμονίων, τα οποία την ηνώχλουν, και ούτως ακολουθήσασα αυτώ και υπηρετούσα έως του πάθους και του Σταυρού, έγινε και Μυροφόρος και ευαγγελίστρια, και πρώτη αυτή, μεταξύ των άλλων Μυροφόρων, είδε την Ανάστασιν του Κυρίου, μετά της άλλης Μαρίας, της Υπεραγίας Θεοτόκου, όταν οψέ Σαββάτων, ήτοι μετά το Σάββατον, είδε τον Άγγελον, καθώς γράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος· όταν δε μετέβη το πρωϊ εις το μνήμα, τότε είδε δύο Αγγέλους εν λευκοίς καθεζομένους, και πάλιν είδε τον Χριστόν, τον οποίον νομίζουσα ότι είναι ο κηπουρός, και θέλουσα να εγγίση τους πόδας του, ήκουσε παρ’ αυτού: «Μη μου άπτου», καθώς αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης.

Τη ΚΑ΄ (21η) Ιουλίου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Επισκόπου γενομένου Ραδοβυσδίου (εν τω νομώ Άρτης), κοιμηθέντος δε εν Κυρίω εν έτει 1777.

Παρθένιος ο νεοφανής ούτος της Εκκλησίας φωστήρ κατήγετο εκ του χωρίου Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Επιδοθείς εκ νεότητος εις την εργασίαν των θείων εντολών και σκεύος επάξιον γενόμενος της χάριτος, ψήφω θεία ανήλθεν εις το μέγα της αρχιερωσύνης αξίωμα, Επίσκοπος Ραδοβυσδίου καταστάς. Αρχιερεύς δε ων, εξηκολούθει ως και πρότερον την ιδίαν λιτοτάτην και ασκητικήν ζωήν, ασχολούμενος εις πλείστας εναρέτους πράξεις και διηνεκείς προσευχάς, νηστεύων και εγκρατευόμενος εκ πάντων, και έχων ως τακτικήν τροφήν τα χόρτα· διο και πλουσίαν έλαβεν άνωθεν την χάριν του παναγίου και ζωοποιού Πνεύματος.

Τη ΚΑ΄ (21η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΘΕΟΦΙΛΟΥ, ΤΡΟΦΙΜΟΥ και ετέρων ΔΕΚΑΤΡΙΩΝ.

Θεόφιλος, Τρόφιμος και οι συν αυτοίς αθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν βασιλεύοντος του Διοκλητιανού εν έτει τη΄ (308) και επειδή δεν επείσθησαν να αρνηθώσιν τον Χριστόν, εξεσχίσθησαν εις το σώμα και ελιθοβολήσθησαν· είτα συνετρίβησαν τα σκέλη και ερρίφθησαν εις πυράν. Αβλαβείς δε διαφυλαχθέντες, τελευταίον απεκεφαλίσθησαν και έλαβον οι αοίδιμοι τους στεφάνους της αθλήσεως. 

Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

Τη ΚΑ΄ (21η) Ιουλίου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών ΣΥΜΕΩΝ του δια Χριστόν σαλού, και ΙΩΑΝΝΟΥ.

Συμεών και Ιωάννης οι δύο ούτοι Όσιοι Πατέρες ήλθον κατά τας ημέρας του βασιλέως Ιουστίνου του νέου, εν έτει φιη΄ (518), από την Έδεσσαν εις τα Ιεροσόλυμα κατά την εορτήν της Υψώσεως, δια να προσκυνήσουν τον Τίμιον Σταυρόν, καθώς και άλλοι πολλοί την ημέραν αυτήν προσέρχονται. Εκ τούτων ο πρώτος, ο Ιωάννης, πατέρα μεν είχε, μητέρα δε δεν είχεν. Ο δε έτερος, ο Συμεών, πατέρα δεν είχε, μόνον δε μητέρα, γεροντικής ηλικίας ογδοήκοντα περίπου ετών. Ήτο δε ο Ιωάννης ετών είκοσι δύο και τον υπάνδρευσεν ο πατήρ αυτού κατ’ εκείνον τον χρόνον.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019

Τη Κ΄ (20) Ιουλίου, η ως εις Ουρανόν πυρφόρος ανάβασις του Αγίου ενδόξου Προφήτου ΗΛΙΟΥ του Θεσβίτου.

Ηλίας ο ένδοξος Προφήτης ήτο υιός Σωβάκ, καταγόμενος εκ Θέσβης, πόλεως της Γαλαάδ πέραν του Ιορδάνου, εκ της φυλής του Ααρών, η δε Θέσβη, εξ ης και θεσβίτης εκλήθη ο Άγιος, ήτο δεδομένη εις τους ιερείς. Όταν δε ούτος εγεννήθη, είδεν ο πατήρ του Σωβάκ οπτασίαν, ότι άνδρες λευκοφόροι τον ωνόμαζον Ηλίαν (όπερ δηλοί Θεός ή θείος, παραγόμενον εκ του Ηλί, το οποίον σημαίνει εβραϊστί Θεός), ότι τον εσπαργάνωναν με πυρ, και πυρ έδιδον εις αυτόν να φάγη. Όθεν μεταβάς εις την Ιερουσαλήμ εφανέρωσε την οπτασίαν ταύτην εις τους ιερείς, οι οποίοι είπον εις αυτόν δια χρηματισμού προφητικού και αποκαλύψεως ταύτα:

Τη ΙΗ΄ (19η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου Αββά ΔΙΟΚΛΕΟΥΣ.

Διοκλής ο Όσιος πατήρ, αφού εσπούδασε γραμματικήν και φιλοσοφίαν, εις τους εικοσιοκτώ χρόνους της ηλικίας του άφησεν όλα και έγινεν αναχωρητής, κλείσας εαυτόν εις εν σπήλαιον, εις το οποίον είχε ζήσει έως τότε, όπου τον είδε ο συγγραφεύς του Λαυσαϊκού Ηρακλείδης, όστις και γράφει ταύτα, χρόνους τριάκοντα πέντε. Προσθέτει δε ο αυτός Ηρακλείδης τα εξής:

Τη ΙΗ΄ (19η) Ιουλίου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΘΕΟΔΩΡΟΥ του κατά την Λαύραν του Αγίου Σάββα ασκήσαντος, έπειτα γεγονότος Αρχιεπισκόπου Εδέσσης· ου τον βίον έγραψεν ο Επίσκοπος Εμέσσης Βασίλειος.

Ανήρ τις από την Έδεσσαν, Συμεών ονόματι, έλαβε γυναίκα καλουμένην Μαρίαν και διήγον εναρέτως αμφότεροι. Δεν απέκτησαν δε άρρεν τέκνον, μόνον μίαν θυγατέρα, ήτις εγέννησεν εμέ τον Εμέσσης Επίσκοπον χρηματίσαντα. Μετέβαινον λοιπόν λυπούμενοι οι εμοί προπάτορες πολλάκις εις τον Ναόν του Κυρίου, δεόμενοι να τους δώση υιόν και να του τον αφιερώσουν εκ νεότητος. Και μίαν ημέραν, όπου ήτο το πρώτον Σάββατον των αγίων Νηστειών, απήλθε πάλιν η γυνή με τον άνδρα της εις τον Ναόν των Αγίων Αποστόλων, και εδέοντο του Θεού να τους δώση υιόν ως άνωθεν.

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

Τη ΙΗ΄ (19η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΜΑΚΡΙΝΗΣ, αδελφής του Μεγάλου Βασιλείου.

Μακρίνα η οσιωτάτη μήτηρ ημών ήτο μεγαλυτέρα αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου, κεκοσμημένη δε ούσα με σωματικόν κάλλος και με γνώμην αγαθήν, ηρραβωνίσθη, πριν ή δε τελεσθή ο γάμος της απέθανεν ο ταύτην αρραβωνισθείς, ενώ εισέπραττε τους δημοσίους φόρους· η δε μακαρία Μακρίνα, καίτοι εζήτουν αυτήν άλλοι πολλοί εις γάμου κοινωνίαν, όμως δεν ηθέλησεν, αλλά προετίμησε μάλλον την χηρείαν και τα της χηρείας δεινά ή να δοκιμάση τας του γάμου τέρψεις και ηδονάς. Όθεν αποσπασθείσα πάσης κοσμικής συναναστροφής διέμενε μετά της μητρός της και κατεγίνετο εις την ανάγνωσιν και μελέτην των θείων Γραφών· πρωτότοκος δε ούσα, και επέχουσα θέσιν δευτέρας μητρός επί των εννέα άλλων αδελφών της, ανέτρεφε και επαίδευεν αυτούς. Οσίως λοιπόν και ασκητικώς διανύσασα την ζωήν της και μετά του αδελφού της θείου Γρηγορίου του Νύσσης συμφιλοσοφήσασα περί ψυχής εις αυτάς τας τελευταίας της αναπνοάς, απήλθε προς Κύριον.


Ο κατά πλάτος Βίος και πολιτεία της Οσίας μητρός ημών ΜΑΚΡΙΝΗΣ, αδελφής του Μεγάλου Βασιλείου, ασκησάσης κατά το τξ΄ (360) έτος από Χριστού, συγγραφείς υπό του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης του αυταδέλφου αυτής και αποσταλείς προς Πλύμπιον Μοναχόν· ήδη δε μεταφρασθείς εις το απλούν παρά Νικοδήμου Αγιορείτου. 

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουλίου, ο Όσιος ΠΑΜΒΩ εν ειρήνη τελειούται.

Παμβώ ο Μέγας Όσιος ησκήτευεν εις το όρος της Νιτρίας. Εγένετο δε και διδάσκαλος Διοσκόρου του Επισκόπου και του Άμμωνος, και Ιωάννου του ανεψιού Δρακοντίου, του θαυμασίου εκείνου. Μεγάλα όντως και θαυμαστά ήσαν τα προτερήματα, οι αγώνες και τα κατορθώματα του τρισμάκαρος Οσίου Παμβώ. (Ενοχληθείς ποτε ο Όσιος Παμβώ υπό του δαίμονος της βλασφημίας, και παρακαλών υπέρ τούτου τον Θεόν, ήκουσε φωνήν άνωθεν λέγουσαν εις αυτόν· «Παμβώ, Παμβώ, μη αθύμει επί αλλοτρία αμαρτία, αλλά περί των σων φρόντισον πράξεων, τας δε του πονηρού βλασφημίας επ’ αυτόν κατάλιπε»).

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΥΑΚΙΝΘΟΥ του εν Αμάστριδι.


Υάκινθος ο Άγιος Μάρτυς ήτο υιός ευσεβών γονέων, Θεοκλήτου και Θεονίλλης καλουμένων, ακμάσας κατά τους χρόνους του Επισκόπου Ηρακλείδου, όστις επεσκόπευεν εις την παράλιον Αμάστριδα την εν τω Ευξείνω Πόντω· έλαβε δε το όνομα Υάκινθος εξ επιφανείας θείου Αγγέλου. Τριετής γενόμενος ανέστησε νεκρόν παιδίον δια της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού Χριστού· καθ’ όσον δε ηύξανεν ο Άγιος κατά την ηλικίαν του σώματος, συνηύξανε και κατά την πνευματικήν ηλικίαν της αρετής, πολλά θαύματα ποιήσας ο μακάριος άχρι γήρατος.

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΑΥΛΟΥ, ΟΥΑΛΕΝΤΙΝΗΣ και ΘΕΗΣ.

Παύλος ο Άγιος Μάρτυς και αι συν αυτώ αθλήσασαι Άγιαι, αυτάδελφοι όντες, κατήγοντο μεν εξ Αιγύπτου, αχθέντες δε εις την πόλιν Διοκαισάρειαν παρεστάθησαν εις τον άρχοντα Φιρμιλιανόν. Ομολογήσαντες δε το όνομα του Χριστού, εκάησαν τους δεξιούς πόδας και ετυφλώθησαν τους δεξιούς οφθαλμούς· και αι μεν Άγιαι Ουαλεντίνα και Θεή κρεμασθείσαι επί ξύλου εξέσθησαν και εθανατώθησαν δια πυρός και σιδήρου, ο δε Άγιος Παύλος, βασανισθείς πρότερον, ηυχήθη μεγαλοφώνως υπέρ των Χριστιανών, των Ιουδαίων, των Σαμαρειτών, και ίνα παύση ο κατά των Χριστιανών διωγμός, ούτως ώστε εκίνησεν όλους τους παρεστώτας εις οίκτον και συμπάθειαν, και τότε απεκεφαλίσθη. Όθεν έλαβον ομού και οι τρεις τους στεφάνους της αθλήσεως.

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ.

Αιμιλιανός ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο από την πόλιν Δορύστολον Μοισίας της εν τη Θράκη, ήτο δε δούλος Έλληνος τινος κατά τους χρόνους Ιουλιανού του παραβάτου και Καπετωλίνου Βικαρίου, εν έτει τξα΄ (361), σεβόμενος μεν και πιστεύων εις τον Χριστόν, αποστρεφόμενος δε τα είδωλα.

Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Τη ΙΖ΄ (17η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας και καλλινίκου Μάρτυρος ΜΑΡΙΝΗΣ.

Μαρίνα η μακαρία κόρη και καλλιπάρθενος Μάρτυς ήτο από την Αντιόχειαν της Πισιδίας, τον καιρόν Διοκλητιανού ή Κλαυδίου Καίσαρος εν έτει σο΄ (270), από γονείς περιφανείς. Ο πατήρ αυτής ήτο ιερεύς των ειδώλων επίσημος, και εις όλην την πόλιν αιδέσιμος, Αιδέσιος δε και το όνομα. Ήτο δε η κόρη μονογενής θυγάτηρ του πατρός αυτής, ολίγας δε ημέρας μετά την γέννησιν αυτής απέθανεν η μήτηρ της. Έδωκε τότε ο Αιδέσιος το βρέφος εις τινα γυναίκα, ίνα το θηλάζη, ήτις κατώκει έξω της πόλεως δεκαπέντε στάδια.

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

Τη ΙΣΤ΄ (16η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΝΤΙΟΧΟΥ, αδελφού του Αγίου Μάρτυρος Πλάτωνος.

Αντίοχος ο Μάρτυς κατήγετο εκ της εν Καππαδοκία πόλεως Σεβαστείας, την ιατρικήν δε μετερχόμενος περιήρχετο τας πόλεις και ιάτρευσε τους ασθενούντας. Περιερχόμενος λοιπόν την χώραν της Γαλατίας και Καππαδοκίας και ιατρεύων πάσαν ασθένειαν, συνελήφθη υπό του ηγεμόνος Ανδριανού, εκρεμάσθη δε υπ’ αυτού επί ξύλου και εξεσχίσθη εις τα πλευρά, δοθείς είτα εις το πυρ.

Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΒΟΥΔΙΜΟΥ,

Αβουδίμος ο Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 299, συλληφθείς δε ως Χριστιανός, και μη πεισθείς να θυσιάση εις τα είδωλα, εδέθη εις τέσσαρας πασσάλους και εξηπλώθη· είτα εδάρη υπό εννέα στρατιωτών, και επειδή δεν ηθέλησεν ούτε καν να γευθή από τας ειδωλοθύτους θυσίας, εξεσχίσθη με όνυχας σιδηρούς και τελευταίον απεκεφαλίσθη και ανέβη νικηφόρος εις τα ουράνια.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΚΗΡΥΚΟΥ και ΙΟΥΛΙΤΤΗΣ της μητρός αυτού.

Ιουλίττα η Αγία Μάρτυς έζη κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκληριανού εν έτει 296 και κατήγετο μεν εξ Ικονίου, φεύγουσα δε τον τότε επικρατούντα διωγμόν κατά των Χριστιανών κατέφυγε μετά του υιού της Κηρύκου εις την Σελεύκειαν, ένθα ευρούσα τον αυτόν διωγμόν, μετέβη εις την Ταρσόν της Κιλικίας, εις την οποίαν ήτο ηγεμών θηριώδης τις και απάνθρωπος, Αλέξανδρος ονομαζόμενος, ο οποίος ετιμώρει τους Χριστιανούς.

Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΒΟΥΔΙΜΟΥ,

Αβουδίμος ο Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 299, συλληφθείς δε ως Χριστιανός, και μη πεισθείς να θυσιάση εις τα είδωλα, εδέθη εις τέσσαρας πασσάλους και εξηπλώθη· είτα εδάρη υπό εννέα στρατιωτών, και επειδή δεν ηθέλησεν ούτε καν να γευθή από τας ειδωλοθύτους θυσίας, εξεσχίσθη με όνυχας σιδηρούς και τελευταίον απεκεφαλίσθη και ανέβη νικηφόρος εις τα ουράνια.

Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, του Αγίου και Ισαποστόλου βασιλέως των Ρώσων ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ του εκχριστιανίσαντος την Ρωσίαν εν ειρήνη τελειωθέντος.

Βλαδίμηρος ο Ισαπόστολος Άγιος της Ρωσικής Εκκλησίας και ηγεμών της Ρωσίας ήτο υιός του ηγεμόνος του Κιέβου Σβιατοσλάβ, γεννηθείς κατά το έτος 949. Η μήτηρ του εκαλείτο Μαλούσα, ήτο δε πρότερον οικονόμος της μητρός του Σβιατοσλάβ Αγίας βασιλίσης Όλγας, ήτις ησπάσθη πρώτη τον Χριστιανισμόν εν Ρωσία και ωδήγησε πολλούς ειε την ευσέβειαν. Ο Βλαδίμηρος μετά τον θάνατον του πατρός του κατεδιώχθη υπό των αδελφών του Γιαροπόλσκ και Ολιέγ και κατέφυγεν εις Σουηδίαν, βραδύτερον όμως κατανικήσας αυτούς κατέλαβε τον θρόνον του Κιέβου.

Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, η εύρεσις της τιμίας Κάρας της Οσίας μητρός ημών ΜΑΤΡΩΝΗΣ της Χιοπολίτιδος.

Ματρώνης της Οσίας μητρός ημών της Χιοπολίτιδος η εύρεσις της τιμίας Κάρας έλαβε χώραν μετά ικανόν χρόνον από την κοίμησιν και ταφήν αυτής. Ταύτης της Οσίας η φήμη εξαπλουμένη απανταχού προσείλκυε πλήθος πολύ των ευσεβών, οίτινες προσήρχοντο μετά πίστεως εις τον ιερόν αυτής Ναόν και ελάμβανον έκαστος ως εκ πηγής ακενώτου την ίασιν.

Τη ΙΔ΄ (14η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΑΚΥΛΑ.

Ακύλας ο Άγιος Απόστολος ήτο κατά τους χρόνους των Αγίων Αποστόλων εις αυτόν δε αναφέρονται οι έπαινοι του Ευαγγελιστού Λουκά εν ταις Πράξεσιν, εν κεφαλαίω ιβ: 2. Φιλοξενήσας δε ούτος τον Απόστολον Παύλον και χρηματίσας μαθητής του εν έτει μθ΄ (49), υπ’ αυτού εδιδάχθη τα θεία, και την πλάνην του διαβόλου αποστραφείς, έγινε κήρυξ και Μάρτυς των του Χριστού παθημάτων, παρ’ ου έλαβε και τον άφθαρτον στέφανον.

Τη ΙΔ΄ (14η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΙΟΥΣΤΟΥ.

Ιούστος ο Άγιος, Ρωμαίος ων, ήτο στρατιώτης τεταγμένος εν τοις Νουμέροις υπό τον Κλαύδιον Τριβούνον, επανερχόμενος δε ποτε εκ του κατά των βαρβάρων πολέμου, τους οποίους επολέμησε μετά των συστρατιωτών του, και ελθών εις έκστασιν, βλέπει ένα σταυρόν κρυσταλλοειδή, εκ του οποίου εξήλθε φωνή, διδάξασα αυτόν το της ευσεβείας Μυστήριον.

Τη ΙΔ΄ (14η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών και θαυματουργού ΟΝΗΣΙΜΟΥ.

Ονήσιμος ο Άγιος πατήρ ημών, άλλος ων από τον Απόστολον Ονήσιμον, τον μαθητήν του Αποστόλου Παύλου, και άλλος από τον Μάρτυρα Ονήσιμον, ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει τγ΄ (303), καταγόμενος εκ Καισαρείας της Παλαιστίνης, εκ κώμης Καρυϊνης ονομαζομένης· άδεται δε, ότι οι γονείς τούτου έλαβον παρά θείου Αγγέλου το άγιον Βάπτισμα και ευηγγελίσθησαν περί της γεννήσεως τούτου του Αγίου, και ότι μέλλει να ονομασθή ο υιός των Ονήσιμος.

Τη ΙΔ΄ (14η) Ιουλίου, ο Άγιος ΙΩΣΗΦ ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και ομολογητής, ο και αδελφός του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου, εν ειρήνη τελειούται.

Ιωσήφ ο μακάριος Πατήρ ημών ήκμασε κατά τους χρόνους Λέοντος Ε΄ του εικονομάχου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ωιγ΄ -- ωκ΄ (813 – 820) υιός υπάρχων γονέων ευσεβών, Φωτεινού και Θεοκτίστης ονομαζομένων, αδελφός δε του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου. Ούτος δια την αξιέπαινον αυτού πολιτείαν, κοινή ψήφω έγινεν Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης· διατρίψας δε εκεί πολύν χρόνον, επανήλθεν εις Κωνσταντινούπολιν κατά βασιλικήν προσταγήν.

Σάββατο 13 Ιουλίου 2019

Τη ΙΔ΄ (14η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ του Αγιορείτου και σοφωτάτου της Εκκλησίας διδασκάλου.

Η αρετή είναι όντως μέγα και ουράνιον πράγμα, ως έχον πηγήν και αρχήν τον Θεόν, και ως τιμώσα και δοξάζουσα τους φίλους και εργάτας αυτής. Δι’ αυτής ετιμήθησαν οι Άγιοι Προφήται, εμεγαλύνθησαν οι θεηγόροι Απόστολοι, ηνδραγάθησαν οι καλλίνικοι Μάρτυρες, ελαμπρύνθησαν οι θεοειδείς Ιεράρχαι και ωκειώθησαν τω Θεώ οι απ’ αιώνος θεοφόροι Πατέρες. Δια της αρετής ειργάσαντο «ξένα και παράδοξα» εν τω κόσμω οι αγαπήσαντες ολοψύχως τον Θεόν Άγιοι και ανεδείχθησαν πολύφωτοι φωστήρες, «λόγον ζωής επέχοντες» και φαίνοντες «από ανατολών ηλίου μέχρι δυσμών», προς φωτισμόν «των εν σκότει και σκιά θανάτου» κατά την θείαν ρήσιν και προς σωτηρίαν ψυχών αιώνιον.

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Τη ΙΒ΄ (13η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΓΟΛΙΝΔΟΥΧ της εκ Περσίδος, της μετονομασθείσης ΜΑΡΙΑΣ.

Μαρία η ένδοξος Μάρτυς του Χριστού, η πρώην ονομαζομένη Γολινδούχ, κατήγετο εκ της Περσίας, έχουσα άνδρα αρχιμάγον, κατά τους χρόνους Χοσρόου μεν του βασιλέως Περσών, Μαυρικίου δε του βασιλέως Ρωμαίων εν έτει φπδ΄ (584). Ελθούσα δε εις έκτασιν, βλέπει Άγγελον Θεού, όστις έδειξεν εις αυτήν τόπον σκοτεινόν και πλήρη πυρός, εντός του οποίου είδε τους προγόνους της, οι οποίοι ελάτρευσαν τα είδωλα.

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, η Αγία ΒΕΡΟΝΙΚΗ η αιμορροούσα, ην ιάσατο ο Χριστός, εν ειρήνη τελειούται.

Βερονίκη η Αγία κατήγετο εκ της Πανεάδος, ιατρευθείσα δε υπό του Κυρίου από το πάθος της αιμορροίας ετεχνούρχησε καλώς, εις ευχαριστίαν της ευεργεσίας, τον ανδριάντα του Κυρίου, στήσασα τούτον προ του οίκου της, ίνα τιμάται σχετικώς και προσκυνήται παρά πάντων· καλώς δε και θεοφιλώς πολιτευσαμένη τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής της, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησεν.

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΙΧΑΗΛ ο Μαλεϊνος, ο πνευματικός πατήρ του εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου του εν τω Άθω, εν ειρήνη τελειούται.

Μιχαήλ ο Όσιος και μακάριος Πατήρ ημών έζησε κατά τους χρόνους των βασιλέων Κωνσταντίνου Ζ΄ μέχρι των χρόνων Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου, κατήγετο δε από μίαν χώραν των Καππαδοκών, Χαρσιανόν ονομαζομένην, γεννηθείς από γονείς ευγενείς, ευσεβεστάτους και πλουσίους. Όχι δε μόνον ο πατήρ αυτού, αλλά και ο πάππος του, ο πατήρ του πατρός του, την κλήσιν Ευστάθιος, είχεν αξίωμα και θέσιν λίαν έντιμον και περιφανή, Πατρίκιος το αξίωμα και εις τας στρατηγίας περιφανέστατος.

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2019

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, ο Άγιος Μάρτυς ΣΕΡΑΠΙΩΝ ο νέος πυρί τελειούται.

Σεραπίων ο Μάρτυς ήκμασεν επί Σεβήρου του βασιλέως εν έτει ργ΄ (103) ανήρ θεοσεβής και αγαθός την γνώμην· συλληφθείς δε υπό του άρχοντος Ακύλα, και ερωτηθείς ποίας θρησκείας είναι, ωμολόγησε παρρησία, ότι πιστεύει και σέβεται τον Χριστόν. Όθεν ριφθείς εις πυράν, έλαβε παρά Κυρίου τον στέφανον της αθλήσεως.

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΡΟΚΛΟΥ και ΙΛΑΡΙΟΥ.

Πρόκλος και Ιλάριος οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Τραϊανού και Μαξίμου ηγεμόνος, εν έτει ρστ΄ (106), κατήγοντο δε εκ της χώρας των Καλλίπων, κειμένης πλησίον της Αγκύρας. Συλληφθείς λοιπόν πρώτος ο Άγιος Πρόκλος και ομολογήσας τον Χριστόν ενώπιον του βασιλέως, παρεδόθη εις τον ηγεμόνα Μάξιμον όπως τιμωρηθή.

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας ισαποστόλου βασιλίσσης ΟΛΓΑΣ της δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομασθείσης ΕΛΕΝΗΣ.

Όλγα η αγία αύτη βασίλισσα της Ρωσίας, η δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομασθείσα Ελένη κατά το έτος 957 από Χριστού, υπήρξεν, ως λέγει ο Νέστωρ, η Ηώς και το Άστρον της σωτηρίας της Ρωσίας δια τον ακάματον ζήλον αυτής προς εξάπλωσιν του Χριστιανισμού ως και δια την υψηλήν εν γένει θρησκευτικήν και πολιτιστικήν σταδιοδρομίαν αυτής ομοιάζουσαν προς τον βίον του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, ο Άγιος Νέος Οσιομάρτυς ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, ο μαρτυρήσας εν έτει αωκ΄ (1820) από Χριστού, μαχαίρα τελειούται.

Νεκτάριος ο αληθινός Οσιομάρτυς του Χριστού κατήγετο από μίαν επίσημον κωμόπολιν της Μικράς Ασίας, εν τη επαρχία της Μητροπόλεως Εφέσου κειμένην, καλουμένην Βρύουλλα ή Βουρλά. Ορφανός δε ων πατρός και μόνον την πτωχήν μητέρα του έχων, ήτο την ηλικίαν δεκαεπτά ετών, ότε μη δυνάμενος να πορίζηται τα προς το ζην προσεκολλήθη εις ένα συμπολίτην του Αγαρηνόν, όστις του έδωσε τας καμήλους του να τας υπηρετή, ίνα εκ τούτου κερδίζη την ζωοτροφίαν του και να λαμβάνη και κάποιον μισθόν.

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, ο Άγιος Νέος Οσιομάρτυς ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ο μαρτυρήσας εν Ελβασανίω της Αλβανίας κατά το έτος 1722 ξίφει τελειούται.

Νικόδημος ο αοίδιμος ούτος νέος Oσιομάρτυς κατήγετο από το Ελβασάν, κώμην της Αλβανίας, γεννηθείς από γονείς ευσεβείς· ελθών δε εις ηλικίαν, έλαβε γυναίκα και απέκτησε τέκνα. Συναναστρεφόμενος δε με τους Αγαρηνούς και παρακινούμενος από αυτούς, εδελεάσθη και ηρνήθη φευ! την πίστιν του Χριστού· μετά ταύτα τόσον αφωσιώθη εις την θρησκείαν των Αγαρηνών, ώστε βιαίως ετούρκευσε και τα τέκνα του, εκτός ενός, το οποίον έλαβον κρυφίως μερικοί Χριστιανοί και το έστειλαν εις το Άγιον Όρος·

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΙΝΔΕΟΥ του Πρεσβυτέρου.

Κινδέος ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο εκ κώμης ονομαζομένης Ταλμενίας Σίδης της Παμφυλίας, κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει 290μ.Χ. καταγόμενος εκ προγόνων από τα Ουμάναδα· οδηγηθείς δε εις τον ηγεμόνα Στρατόνικον, ωμολόγησε παρρησία τον Χριστόν. Διο εκάρφωσαν εις τους πόδας του σιδηρά υποδήματα και ηνάγκασαν αυτόν να τρέξη κατά το μέρος της Ιεράς λεγομένης Πύλης. Εκεί απήντησαν άνθρωπον, όστις εβάσταζε φορτίον ξύλων· επειδή δε οι Έλληνες ήθελον να αρπάσωσι τα ξύλα, ίνα κατακαύσωσι τον Μάρτυρα, ο Άγιος έδωκεν εις τον άνθρωπον εκείνον τριάκοντα νομίσματα δια την τιμήν των ξύλων.

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2019

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος και Πανευφήμου ΕΥΦΗΜΙΑΣ,

ότε τον τόμον του της πίστεως όρου των εξακοσίων τριάκοντα θεοφόρων Πατέρων, των εν Χαλκηδόνι συνελθόντων, τουτέστι της αγίας και Οικουμενικής Δ΄ Συνόδου εκράτυνεν.                                                                                                                                      

Ευφημία η καλλίνικος Μάρτυς του Χριστού ήκμαζε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού και Πρίσκου Ανθυπάτου Ρώμης, εν έτει σπη΄ (288), κατήγετο δε εκ Χαλκηδόνος, θυγάτηρ πατρός μεν Φιλόφρονος καλουμένου, μητρός δε Θεοδοσιανής. Διαβληθείσα λοιπόν  ότι ωμολόγει τον Χριστόν, ετιμωρήθη δια τροχών και πυρός, και δια πολλών άλλων βασάνων· ύστερον δοθείσα εις τα θηρία, ίνα ταύτην σπαράξωσιν, έμεινεν εξ αυτών αβλαβής.

Τη Ι΄ (10η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών ΑΝΤΩΝΙΟΥ του Ρώσου

ασκήσαντος μεν το πρώτον εν τω αγιωνύμω όρει του Άθω εν τω ιερώ κοινοβίω του Εσφιγμένου εν έτει 1012, ύστερον δε απελθόντος εις Ρωσίαν και ανεγείραντος εκ βάθρων την περιβόητον και περικαλλή Λαύραν εις το Κίεβον, όπου και ανεπαύθη εν Κυρίω τω 1073 έτει ζήσας έτη 90.                    

Αντώνιος ο Όσιος πατήρ ημών ήκμασεν εν έτει από κτίσεως κόσμου 6520, από δε Χριστού 1012, επί της βασιλείας Ρωμανού του Αργυροπούλου και Βλαδιμήρου του ευσεβεστάτου άρχοντος Ρωσίας εν Κιέβω κρατούντος, διαρκέσας άχρι της βασιλείας Ρωμανού Β΄ του Διογένους, ζήσας έτη ενενήκοντα, εκοιμήθη δε κατά το 6578 από κοσμοποιϊας και 1072 από της ενσάρκου του Κυρίου οικονομίας έτος. Ούτος κατά το πρώτον απαρνησάμενος τον κόσμον και ελθών εις το αγιώνυμον όρος του Άθω, έμεινεν εις την υπακοήν του Ηγουμένου της Ιεράς και παμμεγίστης σεβασμίας Μονής της επονομαζομένης του Εσφιγμένου Θεοκτίστου, λαβών δε το άγιον και αγγελικόν σχήμα των μοναχών εδόθη όλος εις άκραν υπακοήν και άσκησιν· δεξάμενος δε δια θείας αποκαλύψεως προσταγήν του Γέροντος αυτού απήλθεν εις Ρωσίαν, ίνα μεταφέρη την ευλογίαν του όρους Άθω και μεταδώση το άγιον και αγγελικόν σχήμα εις τον άρτι πιστεύσαντα λαόν, γενόμενος ούτος το τέκνον του Άθω, απαρχή και πατήρ του Μοναστικού Τάγματος των Ρώσων.

Τη Ι΄ (10η) Ιουλίου, μνήμη των αγίων ΜΥΡΙΩΝ (ήτοι δέκα χιλιάδων) ΟΣΙΩΝ,

των εν σπηλαίοις και σκήταις της Νιτρίας κατοικούντων, ους θανάτω πικρώ παρέδωκεν εν πυρί και καπνώ Θεόφιλος ο Αλεξανδρείας Επίσκοπος, δια Ισίδωρον τον  Πρεσβύτερον.                                                                                                                                      
Ούτοι οι Άγιοι Ασκηταί και Μάρτυρες του Χριστού ήσαν Μοναχοί και κατώκουν εντός σπηλαίων και καλυβών ασκητικών· καταγινόμενοι δε εις την τήρησιν των εντολών του Χριστού, έζων πάντοτε με νηστείας, αγρυπνίας και προσευχάς, όντες τον αριθμόν δέκα ως έγγιστα χιλιάδες. Επειδή δε ο Άγιος Ισίδωρος, ο πρώτος εξ αυτών εφιλονίκει με τον Επίσκοπον Αλεξανδρείας Θεόφιλον περί τινων εκκλησιαστικών ζητημάτων εις τα οποία ο Θεόφιλος ανθίστατο, δια τούτο ο θείος Ισίδωρος, θαρρών εις το πλήθος των Μοναχών, ήλεγχεν αυτόν. Όθεν ο Θεόφιλος απροκαλύπτως μεν συνεστέλλετο και εφοβείτο να εκδικηθή τον Ισίδωρον, φίλον όντα των πολλών, αποστείλας δε κρυφίως τους ομόφρονάς του, κατέκαυσεν όλους τους άνω ειρημένους Πατέρας της Σκήτεως, και θανάτω παρέπεμψεν.

Τη Ι΄ (10η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου μάρτυρος ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ του εκ Σάρδεων.

Απολλώνιος ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο εκ της πόλεως Σάρδεων, της εν τη Λυδία· οδηγηθείς δε εις Περίνιον τον άρχοντα Ικονίου, ωμολόγησεν εαυτόν Χριστιανόν. Αναγκασθείς λοιπόν να ομόση εις τον βασιλέα, απεκρίθη ότι δεν είναι επιτετραμμένον εις τον Χριστιανόν να ομνύη εις θνητόν άνθρωπον, και εις άνθρωπον μάλιστα ο οποίος αγνοεί τον Ποιητήν και Δημιουργόν του παντός. Δια τους τοιούτους δε λόγους του εκρέμασαν αυτόν εις τον σταυρόν, και εκεί παρέδωκεν ο μακάριος την ψυχήν του  εις χείρας Θεού και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον.

Τη Ι΄ (10η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΒΙΑΝΟΡΟΣ και ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ.

Βιάνωρ ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο εκ της επαρχίας της Πισιδίας, παρέστη δε δια την εις Χριστόν ομολογίαν εις τον Σεβηριανόν ηγεμόνα της Αυφρατησίας, ήτις σήμερον λέγεται Άτζαρ, εν τη Συρία ευρισκομένη· κρεμασθείς δε και δαρείς με σπάθας ξυλίνας, εκάη έπειτα με σιδηράς πεπυρωμένς σφαίρας και απεστερήθη των οδόντων αυτού και των ώτων.

Τρίτη 9 Ιουλίου 2019

Τη Ι΄ (10η) Ιουλίου, μνήμη των αγίων ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΠΕΝΤΕ Μαρτύρων των εν Νικοπόλει της Αρμενίας μαρτυρησάντων.

Ήκμασαν οι Άγιοι ούτοι κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου και Λυσίου ηγεμόνος, εν έτει τιε΄ (315), πρώτοι δε μεταξύ αυτών ήσαν οι Λεόντιος, Μαυρίκιος, Δανιήλ και Αντώνιος. Ούτοι παρρησία ομολογήσαντες τον Χριστόν, πρώτον μεν ετιμωρήθησαν με διαφόρους βασάνους, ύστερον δε ερρίφθησν εντός πεπυρακτωμένης καμίνου και ούτως έλαβον οι αοίδιμοι τους στεφάνους του μαρτυρίου. Τελείται δε η αυτών σύναξις και εορτή εις την αγίαν Ακυλίναν, πλησίον του Φόρου.

Τη Θ΄ (9η) του αυτού μηνός Ιουλίου, μνήμη των Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων ημών ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ του ρήτορος και ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ,

των εν τω Αγιωνύμω Όρει του Άθω ασκητικώς διαλαψάντων και δη εν τη μικρά Σκήτη της Αγίας Άννης κειμένων.  
                                                                                               
Έθος ιερόν είναι και νόμος θείος, άνωθεν και εξ αρχής παραδεδομένος, ίνα των εναρέτων και αγίων ανδρών οι βίοι και τα κατορθώματα παραμένωσιν ανάγραπτα εις την Εκκλησίαν του Χριστού, αφ’ ενός μεν προς δόξαν Θεού, του ενδοξαζομένου εν τοις Αγίοις Αυτού, αφ’ ετέρου δε προς υποτύπωσιν των θελόντων σωθήναι και κληρονομείν σωτηρίαν κατά τον θεηγόρον Απόστολον Παύλον.

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2019

Τη Θ΄ (9η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ Επισκόπου Ταυρομενίας.

Παγκράτιος ο Άγιος Ιερομάρτυς, ο Επίσκοπος Ταυρομενίας, έσχε γονείς καταγομένους από τα όρια της Αντιοχείας, οίτινες ήκμαζον κατά τον καιρόν όπου συγκατέβη ο Υιός και Λόγος του Θεού και εγένετο δια τον άνθρωπον άνθρωπος, ο φιλάνθρωπος. Ούτοι ακούσαντες τα εξαίσια θαυμάσια, τα οποία ετέλει ο Δεσπότης Χριστός εις τα Ιεροσόλυμα, μετέβησαν εκεί ομού μετά του υιού των Παγκρατίου και ακούοντες την γλυκυτάτην διδαχήν του Σωτήρος επίστευσαν εις Αυτόν και βαπτισθέντες εις το όνομα της Αγίας Τριάδος, επέστρεψαν εις τον οίκον των, αινούντες τον Κύριον.

Τη Η΄ (8η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου νέου Ιερομάρτυρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ του εξ Ιωαννίνων, του εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσαντος εν έτει (1743).

Αναστάσιος ο Άγιος νέος Ιερομάρτυς κατήγετο εκ του χωρίου Άγιος Βλάσιος των Ιωαννίνων, ήτο δε εφημέριος εις μίαν Εκκλησίαν έξω της Κωνσταντινουπόλεως. Ιδών δε και ακούσας το μαρτύριον του Μάρτυρος Ιερέως Κωνσταντίνου Ρώσσου, ήλθε και αυτός εις έφεσιν μαρτυρίου και εδέετο εις τον Άγιον Θεόν καθ’ ημέραν να τον αξιώση του ποθουμένου. Συνέβη δε, καθώς λέγουν, εις Ιερομόναχος, Κύπριος το γένος, γέρων εβδομηκοντούτης, αισχρού βίου άνθρωπος και αισχροτέρας διαθέσεως, τυφλός μεν κατά τα όμματα, τυφλότερος δε κατά τον νουν, παραχωρήσει Θεού να γίνη Τούρκος, αν και εις τοιαύτην κατάστασιν και εις τοιαύτην ηλικίαν.

Τη Η΄ (8η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΘΕΟΦΙΛΟΥ,

του αγιοπρεπώς ασκήσαντος και εν ειρήνη τελειωθέντος και μύρον αναβλύσαντος, εν τω κατά τα όρια της Μονής του Παντοκράτορος κελλίω του Αγίου Βασιλείου, εν τω όρει του Άθωνος.                                                                                                                                                 

Θεόφιλος ο Όσιος και θεοφόρος πατήρ ημών, ο τη αληθεία φίλος Θεού, ο πνευματοφόρος και χριστοφόρος, κατήγετο εκ της πόλεως Ζίχνης της εν τη Μακεδονία, γεννηθείς εκ γονέων ευσεβών και εναρέτων και ανατραφείς εξ αυτών εις ήθη αγαθά και ενάρετα. Όταν δε ήλθεν εις ηλικίαν, έστειλαν αυτόν εις το σχολείον προς εκμάθησιν των ιερών γραμμάτων των λεγομένων κοινών. Αφού συνεπλήρωσε τα μαθήματα ταύτα, έστειλλον αυτόν και εις τα Ελληνικά μαθήματα. Έχων δε ο νέος νουν ευφυά και δεξιόν, έφθασεν εις ολίγον εις μέτρα ικανότητος.

Κυριακή 7 Ιουλίου 2019

Τη Η΄ (8η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ.

Ότε εβασίλευεν ο ασεβέστατος Διοκλητιανός, αγριώτατα εφέρετο προς τους Χριστιανούς και δεινότατος πολέμιος αυτών εγένετο. Διότι άλλον σκοπόν δεν είχον άπαντες, ηγεμόνες και άρχοντες, ειμή μόνον να εκριζώσουν την ευσέβειαν και να αφανίσουν τους Χριστιανούς, οι άχρηστοι.

Τη Ζ΄ (7η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ Και των συν αυτώ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ, ΠΟΜΠΗΙΟΥ, ΗΣΥΧΙΟΥ, ΠΑΠΠΙΟΥ, ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΥ και ΓΕΡΜΑΝΟΥ.

Περεγρίνος και οι συν αυτώ Λουκιανός, Πομμήϊος, Ησύχιος, Παππίας, Σατορνίνος και Γερμανός, οι Άγιοι Μάρτυρες, κατήγοντο εξ Ιταλίας και ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Τραϊανού, εν έτει 98. Γενομένου δε τότε διωγμού κατά των Χριστιανών, επεβιβάσθησαν εις πλοίον και έπλευσαν εις την πόλιν του Δυρραχίου.

Τη Ζ΄ (7η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος ΚΥΡΙΑΚΗΣ.

Από δύο αιτίας παρακινείται ο άνθρωπος να κάμνη εις άλλον άνθρωπον το αγαθόν. Ή εκ φύσεως, ή εκτελών την εντολήν του Θεού. Και εκ φύσεως μεν πράττει το κλόν, όταν επί παραδείγματι ο πατήρ αγαθοποιή τον υιόν του, και ο υιός τον πατέρα, και ο αδελφός τον αδελφόν, ή συγγενής τον συγγενή. Διότι ούτοι ουχί τόσον δια την εντολήν του Θεού αγαθοποιούσιν αλλήλους, όσον κινούμενοι από την αγάπην της φύσεως. Τούτον τον φυσικόν τρόπον όχι μόνον οι άνθρωποι έχουσιν, αλλά και τα άλογα ζώα, διότι και αυτά, αναγκαζόμενα υπό της φύσεως, αγαπώσι τα όμοιά των, καθώς λέγει και ο σοφός Σειράχ (Κεφ. ιγ: 15). «Παν ζώον αγαπά το όμοιον αυτώ και πας άνθρωπος τον πλησίον αυτού».

Σάββατο 6 Ιουλίου 2019

Τη Ζ΄ (7η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και εν θαύμασι μεγίστου ΘΩΜΑ του εν τω Μαλεώ.

Θωμάς ο Όσιος και εν θαύμασι μέγιστος κατά μεν την προτέραν ζωήν του εγένετο περιφανής ένεκα του πλούτου και της δυναστείας, την οποίαν είχεν, ότε και κατά των βαρβ΄ρων έστησε πολλά και μέγιστα τρόπαια και νίκας. Κατόπιν δε ποθήσας τον Χριστόν, εγκατέλειψε την πικράν θάλασσαν του βίου και υπέβαλεν εαυτόν υπό τον γλυκύν και ελαφρόν ζυγόν του Χριστού, ενδυθείς το σχήμα των Μοναχών, μιμούμενος την πτωχείαν του Δεσπότου Χριστού.

Τη ΣΤ΄ (6η) Ιουλίου, ο Όσιος πατήρ ημών ΑΣΤΕΙΟΣ, Επίσκοπος Δυρραχίου, μέλιτι χρισθείς και υπό μελισσών κεντούμενος, τελειούται.

Αστείος ο Όσιος πατήρ ημών, Επίσκοπος Δυρραχίου, ήκμασεν επί Τραϊανού βασιλέως και Αγρικόλα ηγεμόνος εν έτει 98. Συλληφθείς δε υπό των πρώτων της πόλεως Δυρραχίου και μη πεισθείς να θυσιάση εις τα είδωλα, ωδηγήθη εις τον ηγεμόνα Αγρικόλαν και εδάρη δια χειρών μολυβδίνων και νεύρων βοών. Επειδή δε επέμενεν εις την πίστιν του Χριστού, εχρίσθη δια μέλιτος και εσταυρώθη επί ξύλου παρά το τείχος της πόλεως, κατά τον καιρόν του θέρους, όταν φλέγη ο ήλιος, ότε και παρέδωκε την ψυχήν αυτού εις χείρας Θεού, και ούτως έλαβεν ο μακάριος τον στέφανον του μαρτυρίου.

Τη ΣΤ΄ (6η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΛΟΥΚΙΑΣ της παρθένου και ΡΗΞΟΥ Βικαρίου, και ετέρων πλείστων εν Καμπανία μαρτυρησάντων.

Λουκία η Αγία Παρθενομάρτυς δεν είναι η αυτή με την Λουκίαν την εκ Σικελίας καταγομένην, ήτις εορτάζεται κατά την ιγ’ (13ην) του μηνός Δεκεμβρίου. Αύτη συλληφθείσα υπό του Ρήξου Βικαρίου και αναγκασθείσα να θυσιάση εις τα είδωλα και να αρνηθή τον Χριστόν, όχι μόνον δεν επείσθη, αλλ’ ωδήγησε μάλιστα εις την πίστιν του Χριστού τον Βικάριον, παρά του οποίου, μεγάλων τιμών αξιωθείσα και εγκατασταθείσα εις ήσυχον οίκημα, εκεί κατεγίνετο εις προσευχήν και νηστείαν. Παρεκάλεσε δε τον Βικάριον να μεταβή εις την εν Ιταλία Καμπανίαν και να μαρτυρήση εκεί δια τον Χριστόν.

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

Τη ΣΤ΄ (6η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΣΙΣΩΗ του Μεγάλου.

Σισώης  ο Όσιος και μέγας εν ασκηταίς εγεννήθη εν Αιγύπτω κατά τας αρχάς της 4ης εκατονταετηρίδος, ότε ήκμαζον εν Αιγύπτω ο μέγιστος των ασκητών θείος Αντώνιος, ο θαυμάσιος Όσιος Ωρ και πλήθος άλλων μεγάλων Αγίων Αναχωρητών. Τούτων τας αρετάς και τα ένθεα κατορθώματα ακούων και ο καλός Σισώης ηγάπησεν εξ αυτής της βρεφικής του ηλικίας τον Κύριον, διο και παιδίον έτι ων έλαβεν εις τους ώμους του τον Σταυρόν του Χριστού και ηκολούθησεν αυτόν εξελθών και αυτός εις την έρημον και αγωνιζόμενος μετά των άλλων ασκητών τον καλόν αγώνα της ασκήσεως.

Τη Ε΄ (5η) Ιουλίου, ο Άγιος Ιερομάρτυς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος, ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατά το έτος αχοθ΄ (1679), ξίφει τελειούται.

Κυπριανός ο νέος Ιερομάρτυς του Χριστού, πατρίδα μεν είχε χωρίον τι Κλητζός κατά τους εγχωρίους καλούμενον, της επαρχίας Λιτζάς και Αγράφων. Εκεί γεννηθείς και ανατραφείς καλώς παρά των γονέων αυτού και εις τα ιερά γράμματα εκπαιδευθείς, ενεδύθη το μοναχικόν σχήμα και ηξιώθη του της ιερωσύνης χαρίσματος.

Τη Ε΄ (5η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΛΑΜΠΑΔΟΥ.

Λαμπαδός ο Όσιος πατήρ ημών εκ νεαράς ηλικίας παρεδόθη εις την ασκητικήν ζωήν και δια της εγκρατείας και της προσεκτικής προσευχής υπέταξεν εις την ψυχήν το φρόνημα της σαρκός. Όθεν έλαμψεν ως λαμπρός ήλιος και εφώτισε τους εσκοτισμένους υπό των παθών και της απάτης των δαιμόνων. Και όχι μόνον εν τη παρούση ζωή έτι ων εποίησε παράδοξα θαύματα, αλλά και αφού απήλθε προς Κύριον προσφέρει αενάως θαύματα και ιατρείας εις τους μετά πίστεως προς αυτόν προστρέχοντας. Τούθ’ όπερ βεβαιοί το σπήλαιον, εντός του οποίου ευρίσκεται το τίμιον αυτού λείψανον.

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019

Τη Ε΄ (5η Ιουλίου), μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ του εν Άθω και των συν αυτώ αποκτανθέντων εξ μαθητών αυτού.

Χρήσιμον ήτο πάντοτε να γράφωνται οι βίοι των εναρέτων και αγίων ανδρών, δια την ψυχικήν ωφέλειαν την οποίαν λαμβάνουν οι ακούοντες. Μάλιστα τώρα εις τα τέλη των αιώνων είναι τούτο έτι αναγκαιότερον, ένεκα της φοβεράς αμελείας ην δεικνύομεν, εις σημείον ώστε μετά βίας να δύνανται πολλά και μεγάλα παραδείγματα να παρακινήσουν ημάς προς μικρότατον αγώνα δια την του βίου διόρθωσιν. Ως εκ τούτου, μετά των άλλων ψυχωφελών διηγήσεων, γράφομεν και τούτον τον θαυμάσιον βίον του τρισμάκαρος Αθανασίου, όστις ησκήτευεν εις τον Άθωνα, τον οποίον έγραψαν οι μαθηταί αυτού και αφήκαν εις τους μεταγενεστέρους ως κληρονομίαν εκ θησαυρού πολυτίμου.

Τη Δ΄ (4η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΚΥΠΡΙΛΛΗΣ της συναθλησάσης μετά του Αγίου Θεοδώρου και δια ξεσμών τελειωθείσης.

Κυπρίλλα η  Αγία Μάρτυς κατήγετο εκ της ιδίας πατρίδος εξ ης και ο Άγιος Θεόδωρος, δηλαδή της Κυρήνης. Αύτη, συζευχθείσα και συζήσασα μετά του συζύγου της δύο μόνον έτη, απώλεσεν αυτόν και έμεινε χήρα επί έτη εικοσιοκτώ. Έχουσα δε πόνον εις την κεφαλήν, παρεκάλεσε τους γονείς της να την αφήσωσι να προστρέξη όπως θεραπευθή εις τον Άγιον Θεόδωρον, όστις τότε δια την του Χριστού πίστιν ήτο έγκλειστος εν τη φυλακή. Όθεν μεταβάσα και ιατρευθείσα παρ’ αυτού έμεινε και υπηρέτει τον Άγιον μετά της Λουκίας και Αρόας.

Τη αυτή ημέρα (4η Ιουλίου), μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΘΕΟΔΩΡΟΥ Επισκόπου Κυρήνης.

Θεόδωρος ο Άγιος Ιερομάρτυς, ο Επίσκοπος Κυρήνης, ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 699, καταγόμενος εκ της Κυρήνης της εν Λιβύη, εκ της οποίας κατήγετο και Σίμων ο Κυρηναίος, ον ηγγάρευσαν ίνα άρη τον Σταυρόν του Κυρίου. Γενόμενος δε ο Άγιος ούτος Θεόδωρος άριστος καλλιγράφος και γράψας, δια των ιδίων του χειρών, βιβλία, τα οποία απεθησαύρισεν εις τας Εκκλησίας του Θεού, διεβλήθη ένεκα τούτου υπό του ιδίου υιού του, Λέοντος ονόματι, εις τον ηγεμόνα Διγνιανόν, ότι δηλαδή κατέχων βιβλία τινά πείθει πολλούς ειδωλολάτρας να αποστρέφωνται την λατρείαν των ειδώλων και να επιστρέφωσιν εις την πίστιν του Χριστού.

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

Τη Δ΄ (4η Ιουλίου), μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΑΝΔΡΕΟΥ Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου.

Ανδρέας ο θείος πατήρ ημών ήκμασε περί το χπ΄ (680) από Χριστού έτος, πατρίδα έχων την περίφημον Δαμασκόν, και γεννηθείς από γονείς θεοσεβείς και εναρέτους, Γεώργιον και Γρηγορίαν ονομαζομένους. Ούτος  ο εν Αγίοις πατήρ ημών Ανδρέας έως του εβδόμου έτους της ηλικίας αυτού ήτο άφωνος, μη δυνάμενος να λαλήση ουδόλως.

Τη Γ΄ (3η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών ΙΩΑΚΕΙΜ του Νέου.

Ιωακείμ ο Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών, ο αληθινός θεράπων του Κυρίου, ο μιμητής και ισότιμος των παλαιών Οσίων, ήκμασε κατά τον ΙΖ΄ αιώνα. Ούτος εγεννήθη κατά τα τέλη του ΙΣΤ΄ αιώνος, πατρίς του δε υπήρξε μικρόν τι χωρίον, του Σκιαδά καλούμενον, ευρισκόμενον εις την επαρχίαν των Παλαιών Πατρών.

Τη Γ΄ (3η) Ιουλίου, η σύναξις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ της επονομαζομένης ΓΑΛΑΚΤΟΤΡΟΦΟΥΣΗΣ.

Η Αγία εικών της Υπεραγίας Θεοτόκου της επιλεγομένης Γαλακτοτροφούσης ευρίσκετο, κατά τας προφορικάς παραδόσεις, τας εν τη Ιερά Μονή του Χιλιανδαρίου φυλαττομένας, κατ’ αρχάς εν τη Λαύρα του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, τη ευρισκομένη 25 σχεδόν στάδια μακράν της Ιερουσαλήμ.

Τη Γ΄ (3η) Ιουλίου, η άθλησις του Αγίου Οσιομάρτυρος ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ του Νέου, του Καρπενησιώτου.

Γεράσιμος, ο νέος ούτος Οσιομάρτυς του Χριστού, κατήγετο εκ κώμης καλουμένης Μέγα, εγγύς ούσης της πόλεως Καρπενησίου, υιός γονέων ευσεβών και φιλοχρίστων, Γεώργιος κληθείς εν τω Αγίω Βαπτίσματι. Ότε δε εγένετο ενδεκαετής παρέλαβεν αυτόν ο μεγαλύτερος αδελφός του Αθανάσιος  και έφερεν εις την βασιλεύουσαν πόλιν Κωνσταντινούπολιν.

Τη Γ΄ (3η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΜΑΡΚΟΥ και ΜΩΚΙΑΝΟΥ.

Μάρκος και Μωκιανός οι Άγιοι Μάρτυρες, αναγκασθέντες υπό του επάρχου Μαξίμου να θυσιάσωσιν εις τα είδωλα και μη πεισθέντες, αλλά παρρησία ομολογήσαντες το όνομα του Χριστού, απεκεφαλίσθησαν. Και όταν μεν ο Άγιος Μωκιανός απήγετο εις τον τόπον της καταδίκης ηκολούθει αυτώ η γυνή και τα τέκνα του κλαίοντα, ο δε Άγιος συνεβούλευσεν αυτά να σιωπώσι και να μη κλαίωσιν. Όταν δε ο Άγιος Μάρκος απεκεφαλίσθη, παρίστατο και η γυνή αυτού, ήτις χαίρουσα έλαβεν εις τας χείρας της την κεφαλήν αυτού, ως πολύτιμον θησαυρόν. Ούτως απήλθον αμφότεροι οι γενναίοι του Χριστού αθληταί νικηφόροι εις τα ουράνια.

Τη Γ΄ (3η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΘΕΟΔΟΤΟΥ, ΘΕΟΔΟΤΗΣ, ΔΟΛΙΝΔΟΥΧ και των συν αυτοίς ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ, ΕΥΛΑΜΠΙΔΟΥ και ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ.

Θεόδοτος, Θεοδότη και οι συν αυτοίς Άγιοι Μάρτυρες, επειδή επίστευον εις τον Χριστόν και ωμολόγουν Αυτόν, συνελήφθησαν υπό του βασιλέως Τραϊανού εν έτει 98, υπό του οποίου εξηναγκάζοντο να αρνηθώσι την ευσέβειαν και να θυσιάσωσιν εις τα είδωλα.

Τη Γ΄ (3η) Ιουλίου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.


Ανατόλιος ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και εν Αγίοις πατήρ ημών ήτο πρότερον πρεσβύτερος και αποκρισιάριος της εν Αλεξανδρεία Εκκλησίας. Μετά ταύτα εχειροτονήθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά τους τελευταίους χρόνους της βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού, του υιού Αρκαδίου, εν έτει υμζ΄ (447) προβληθείς, ως Πατριάρχης, υπό του μονοφυσίτου Διοσκόρου.

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019

Τη Β΄ (2α) Ιουλίου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΥ Πατριάρχου Ιεροσολύμων.

Ιουβενάλιος ο εν Αγίοις πατήρ ημών ήκμασε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μικρού εν έτει υη΄ (408), αρχιερατεύσας εις τα Ιεροσόλυμα τρίτος μετά τον Άγιον Κύριλλον, και φθάσας μέχρι της βασιλείας Μρκιανού του εν έτει υν΄ (450) βασιλεύσαντος, και Λέοντος του Μεγάλου, του βασιλεύσαντος εν έτει υνη΄ (458).

Τη Β΄ (2α) Ιουλίου, η ανάμνησις της εν τη αγία σορώ καταθέσεως της τιμίας ΕΣΘΗΤΟΣ της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ εν ταις Βλαχέρναις.

Η Βασιλίς των πόλεων, η περικαλλεστάτη Κωνσταντινούπολις, ευθύς απ’ αρχής της κτίσεώς της υπό του ευσεβεστάτου και αγιωτάτου βασιλέως Κωνσταντίνου αφιερώθη πρεπόντως με πολλήν ευλάβειαν εις το όνομα της Δεσποίνης και Βασιλίσσης πάντων των βασιλέων, ως πασών των πόλεων βασιλεύουσα. Ένεκα τούτου υπερβαίνει και εις την ευλάβειαν πάσας τας άλλας πόλεις της οικουμένης· ευρίσκονται δε εις αυτήν Ναοί περισσότεροι ή εις οίον δήποτε άλλον τόπον, καλλωπισμένοι, κεκοσμημένοι από τους ευσεβείς οικήτορας, και σχεδόν ουδείς ευρίσκεται τόπος βασιλικός και δημόσιος ή οίκος άρχοντος, όστις να μη έχη Ναόν ή ευκτήριον της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Τη Α΄ (1η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ του θαυματουργού και των συν αυτώ.

Κωνσταντίνος ο Μάρτυς και οι συν αυτώ αθλήσαντες Μάρτυρες κατήγοντο από διάφορα μέρη, εις δε τον αριθμόν ήσαν τριακόσιοι. Απήλθον δε εις την Αγίαν πόλιν Ιερουσαλήμ δια να προσκυνήσουν, και αφ’ ου επροσκύνησαν όλα τα αγιάσματα εξήλθον από την Ιερουσαλήμ, και ανεχώρησαν εις την έρημον του Ιορδάνου, και εκεί διέτριβον. Ελθόντες δε μια των ημερών όλοι εις το επίνειον Ιόππην, εύρον πλοίον, εις το οποίον επεβιβάσθησαν και πλέοντες έφθασαν εις την περίφημον νήσον Κύπρον, εις τον λιμένα της Πάφου.