Τη Κ΄ (20η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΙΓΝΑΤΙΟΥ του Θεοφόρου, και Προεόρτια της κατά Σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ιγνάτιος ο θείος και θεοφόρος Πατήρ ημών ήτο Επίσκοπος εις την Αντιόχειαν κατά τον καιρόν του βασιλέως Τραϊανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 98-117. Τούτον λέγουσί τινες, ότι έλαβεν ο Δεσπότης Χριστός εις τας αγίας του χείρας, όταν ήτο ακόμη βρέφος μικρόν, και διδάσκων τον λαόν εις Ιεροσόλυμα, είπε προς αυτούς· «όστις ουν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη Βασιλεία των ουρανών· και ος εάν δέξηται παιδίον τοιούτον εν επί τω ονόματί μου εμέ δέχεται» (Ματθ. ιη: 4-5). Ταύτα λέγων ο Δεσπότης Χριστός εφανέρωσε σαφέστατα την μέλλουσαν προκοπήν του παιδός, εις την Αποστολικήν διδασκαλίαν.

Τη ΙΘ΄ (19η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΓΡΗΓΕΝΤΙΟΥ Επισκόπου Αιθιοπίας.

Γρηγέντιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο από την μεγαλόπολιν των Μεδιολάνων, ήκμαζε δε εν έτει φιη΄(518). Οι γονείς του ωνομάζοντο Αγάπιος και Θεοδότη, ευσεβείς αμφότεροι· το δε παιδίον αυτών, ο θείος δηλαδή ούτος Γρηγέντιος, από μικρός εδεικνύετο, ότι έμελλε να γίνη δούλος Χριστού γνήσιος από σημεία και πράξεις εναρέτους, τας οποίας είχεν εκ νεότητος. Όθεν όταν έφθασεν εις ηλικίαν νόμιμον, τον εχειροτόνησαν Διάκονον με θείον νεύμα και βούλησιν και τότε εδόθη εις περισσοτέραν νηστείαν, σκληραγωγίαν και άσκησιν και άλλας αρετάς ο θαυμάσιος· όθεν δεξάμενος την Χάριν του Πνεύματος, ετέλει σημεία μεγάλα και τέρατα.

Τη ΙΘ΄ (19η) Δεκεμβρίου, οι Άγιοι Μάρτυρες ΤΙΜΟΘΕΟΣ και ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΣ πυρί τελειούνται.

Τιμόθεος και Πολύευκτος οι Άγιοι Μάρτυρες, κρατηθέντες και ομολογήσαντες τον Χριστόν, ετελείωσαν δια πολλών βασάνων το Μαρτύριον. Και ο μεν Τιμόθεος ετελείωσε το Μαρτύριον εν τη Αφρική Μαυριτανία ή (Μαυρουσία), ο δε Πολύευκτος, με διαφόρους τιμωρίας πρότερον βασανισθείς εν Καισαρεία, τελευταίον εις πυρ βληθείς ετελείωσε και ούτος το Μαρτύριον, ούτω δε έλαβον και οι δύο τους μαρτυρικούς στεφάνους παρά Κυρίου.

Τη ΙΘ΄ (19η) Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΗΛΙΑ, ΠΡΟΒΟΥ και ΑΡΕΩΣ

Ηλίας, Πρόβος και Άρης οι Άγιοι Μάρτυρες κατήγοντο εξ Αιγύπτου, ήσαν δε Χριστιανοί και επορεύοντο εις την Κιλικίαν όπως επισκεφθώσι και υπηρετήσωσι τους εκεί μαρτυρούντας Χριστιανούς. Όταν δε έφθασαν εις την Ασκάλωνα, συλληφθέντες εφέρθησαν ενώπιον του εκεί κριτού, Φιρμικιανού ονόματι, ομολογήσαντες δε εαυτούς Χριστιανούς εδοκίμασαν διαφόρους βασάνους· και ο μεν Άγιος Άρης ετελείωσε το Μαρτύριον δια πυρός, οι δε Άγιοι Πρόβος και Ηλίας απεκεφαλίσθησαν. Τελείται δε η αυτών σύναξις εν τω Μαρτυρίω του Αγίου Φιλήμονος, εν τόπω καλουμένω Στρατηγίω.