Τη Θ΄ (9η) του μηνός Οκτωβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΠΕΤΡΟΣ ο από στρατιωτών εν ειρήνη τελειούται.

Πέτρος ο μακάριος Όσιος Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους της βασιλείας Θεοφίλου του εικονομάχου, του εν έτει ωκθ΄ (829) βασιλεύσαντος, καταγόμενος μεν από την επαρχίαν των Γαλατών, υιός ων Θεοφίλου και Ευδοκίας, ωνομάζετο δε εκ του αγίου Βαπτίσματος Λέων. Επειδή δε ήτο εκ φύσεως εστολισμένος με κάλλος, με μέγεθος και με δύναμιν σώματος, δια τούτο έγινε κόμης από τον ρηθέντα βασιλέα. Ποιήσας δε ανδραγαθίας εις τους πολέμους εις διάστημα πολλών ετών, ύστερον κατεφρόνησεν όλα και έγινε Μοναχός, κείρας τας τρίχας της κεφαλής του εις εν Μοναστήριον, ονομαζόμενον Δαφνώνα, μετονομασθείς Πέτρος. Μετά ταύτα επήγεν εις τον Όλυμπον και εκείθεν εις Ιεροσόλυμα· από εκεί δε απήλθεν εις Λαοδίκειαν και την Αττάλειαν.

Τη Θ΄ (9η) του μηνός Οκτωβρίου, η Οσία ΠΟΠΛΙΑ, η Ομολογήτρια, εν ειρήνη τελειούται.

Ποπλία η Οσία Μήτηρ ημών ήτο κατά τους χρόνους Ιουλιανού του Παραβάτου εν έτει τξα΄ (361). Υπανδρευθείσα δε πρότερον και μείνασα έγγαμος ολίγον καιρόν, εγέννησεν υιόν τον μακάριον Ιωάννην, και προσέφερεν αυτόν εις τον Θεόν, ως καρπόν άξιον, όστις πολλάκις μεν εψηφίσθη Επίσκοπος της Αντιοχείας, φεύγων δε πάντοτε την επισκοπικήν αξίαν δια την άκραν του ταπείνωσιν έμεινεν εις τον κατώτερον βαθμόν της Ιερωσύνης· εστάθη δε μόνον Πρεσβύτερος και των Πρεσβυτέρων πρώτος. Η Αγία αύτη Μήτηρ του Ποπλία ήτο Ηγουμένη εις άλλας Μοναχάς και παρθένους.

Τη Θ΄ (9η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ και ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ της συμβίας αυτού.

Ανδρόνικος και Αθανασία το αγιόλεκτον του Κυρίου ζεύγος ήσαν από την μεγάλην Αντιόχειαν, έζων δε εν έτει 594. Ήτο δε ο Ανδρόνικος αργυροπράτης την τέχνην, πολύ ευλαβής, γεμάτος από αγαθά έργα και πλούσιος από τα κοσμικά αγαθά. Ούτος έλαβεν εις γάμον την Αθανασίαν, ήτις και αυτή ήτο σεμνή και θεοφιλής. Συμφωνήσαντες δε εις καλόν και θεάρεστον πράγμα, διεμοίρασαν εις τρία τον πλούτον των. Και από μεν το εν μέρος έδιδον αφθονοπαρόχως ελεημοσύνην εις τους πτωχούς· από το άλλο έδιδον δάνεια, χωρίς τόκους και κέρδη, εις τους έχοντας ανάγκην· από δε το τρίτον μέρος ωκονόμουν τα του εργαστηρίου του αργυροπρατείου, δια να κερδίζουν τα προς το ζην αναγκαία. Απέκτησαν δε και δύο τέκνα, το μεν αρσενικόν, το δε θηλυκόν.

Τη Θ΄ (9η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΙΑΚΩΒΟΥ του Αλφαίου.

Ιάκωβος ο θείος Απόστολος του Κυρίου, ο του Αλφαίου υιός, ήτο εις εκ των Δώδεκα Αποστόλων, καθώς μαρτυρούσιν οι δύο Ευαγγελισταί, ο Ματθαίος και ο Μάρκος· υπήρξε δε και αδελφός του Ευαγγελιστού Ματθαίου. Ούτος λοιπόν ο Άγιος του Κυρίου Απόστολος, εξελθών εις το κήρυγμα του Ευαγγελίου, κατέστρεφε τους βωμούς των ειδώλων, υπό θείου ζήλου φλεγόμενος, ιάτρευε τας νόσους και εδίωκε τα ακάθαρτα πνεύματα· δια τούτο και τα πλήθη των εξ εθνών πιστευόντων ωνόμαζον αυτόν σπέρμα θείον. Διελθών λοιπόν ο θείος ούτος Απόστολος μέγα μέρος της Οικουμένης και τον Χριστόν κηρύξας ο εραστής του Χριστού, του οποίου το πάθος και τον θάνατον εζήλωσε, τελευταίον εκαρφώθη εις τον σταυρόν και ούτως εις τον ποθούμενον Χριστόν παρέδωκε το πνεύμα του.