Τη ΚΓ΄ (23η) Ιανουαρίου, ο Όσιος και θεοφόρος πατήρ ημών ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ο εν τω Ολύμπω εν ειρήνη τελειούται.

Ευλογητός ο Θεός ο παντελεήμων και παντοδύναμος, όστις δυναμώνει και τώρα τινάς ευχαρίστους και ευγνώμονας δούλους του, ίνα πολεμώσιν ανδρείως τον πολέμιον δαίμονα και τον νικώσι κατά κράτος, λαμβάνοντες νίκης στεφάνους και τρόπαια ως αήττητοι, εις έλεγχον και επιστόμισιν ολιγοπίστων τινών, οι οποίοι λέγουσι πολλάς φλυαρίας και λοιδωρήματα, ότι οι καιροί και χρόνοι είναι αιτία και δεν πολιτεύονται τώρα θεαρέστως οι άνθρωποι, οίτινες ολοφάνερα ψεύδονται. Επειδή είδομεν και οφθαλμοφανώς επιστώθημεν, ότι πολλοί εις τους χρόνους μας εμαρτύρησαν και ευωδιάζουν τα τίμιά των και πανσεβάσμια λείψανα και άλλοι πάλιν ώσπερ τους παλαιούς Οσίους, Αντώνιον λέγω, Ευθύμιον και τους άλλους εναρέτους επολιτεύθησαν.

Τη ΚΓ΄ (23η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΣΑΛΑΜΑΝΟΥ του Ησυχαστού.

Σαλαμάνης ο Όσιος πατήρ ημών κατήγετο από χωρίον τι Καπερσανά καλούμενον, κείμενον παρά τας δυτικάς όχθας του ποταμού Ευφράτου. Αγαπήσας δε την ησυχαστικήν ζωήν των Μοναχών και ευρών εις το χωρίον, το πέραν του ποταμού, μικρόν τι κελλίον, εκλείσθη εντός αυτού, χωρίς να αφήση εις αυτό ούτε θύραν δια να μη ημπορή να εξέρχεται, ούτε παράθυρον, δια να μη εμβαίνη φως. Μίαν δε φοράν τον χρόνον έσκαπτεν υπό κάτω της γης και εξήρχετο έξω και δοκιμάζων ολίγον περισπασμόν, εσύναζε την αναγκαίαν τροφήν δι’ όλον τον χρόνον και ούτω διήλθεν ο αοίδιμος πολλούς χρόνους.

Τη ΚΓ΄ (23η) Ιανουαρίου, ο Όσιος πατήρ ημών ΜΑΫΣΙΜΑΣ ο Σύρος, εν ειρήνη τελειούται.

Μαϋσιμάς ο Όσιος εχρημάτισεν εις την Κύρον, την εν Αντιοχεία ευρισκομένην. Ούτος Συριακήν γλώσσαν λαλών, αγροίκως μεν και χωρικώς ανετράφη κατά την ζωήν, διέλαμψεν όμως εις τας αρετάς. Είχεν εν μόνον ένδυμα και όταν αυτό επαλαιούτο δεν το απέρριπτεν, αλλ’ επάνω εις τα σχισμένα μέρη του παλαιού συνέρραπτεν άλλα εμβαλώματα και δι’ αυτών εσκέπαζε την γύμνωσιν του σώματός του. Τόσον δε πολλά επεμελείτο και εφιλοξένει ο αοίδιμος τους ξένους και πτωχούς, ώστε ήνοιγεν εις όλους την θύραν του κελλίου του.

Τη ΚΓ΄ (23η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΕΥΣΕΒΙΟΥ.

Ευσέβιος ο Όσιος πατήρ ημών ήτο κεκλεισμένος εντός κελλίου λίαν μικρού και σκοτεινού, επειδή δεν είχε κανέν παράθυρον, και εκεί μετεχειρίζετο πάσαν σκληραγωγίαν και άσκησιν. Ύστερον δε, κατά πολλά παρακινηθείς υπό ενός αδελφού, Αμμιανού ονόματι, επήγεν εις Μοναστήριον, δια να δεχθή την προστασίαν και Ηγουμενίαν των αδελφών. Όθεν επολιτεύετο με πραότητα και ταπεινοφροσύνην και με πάσαν κακοπάθειαν του σώματος, διότι ανά τρεις ή τέσσαρας ημέρας έτρωγεν ο αοίδιμος· είχε δε ζώνην σιδηράν ες την μέσην του, και άλυσιν βαρυτάτην εις τον λαιμόν του. Βλέπων δε τις τον Όσιον κύπτοντα προς τα κάτω λόγω του βάρους της αλύσεως, τον κατηγόρησεν.

Τη ΚΓ΄ (23η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Επισκόπου Αγκύρας και του Αγίου Μάρτυρος ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ.

Κλήμης ο μακάριος και θεσπέσιος Ιερομάρτυς ήτο από την Άγκυραν της Γαλατίας (της εν Μικρά Ασία) ζήσας κατά τους χρόνους πολλών μισοχρίστων αυτοκρατόρων από του Ουαλεριανού του εν έτει σνγ΄ (253) βασιλεύσαντος μέχρι των Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, οπότε επί της βασιλείας αυτών, εν έτει 296, ηξιώθη των στεφάνων του μαρτυρίου. Κατά δε την επωνυμίαν είχε και την πράξιν αρμόζουσαν, ων εστολισμένος ως κλήμα καρποφόρον με τας σταφυλάς του Παναγίου Πνεύματος, τας οποίας ετρύγησεν η πατρίς του μετά την τελείωσιν του μαρτυρίου του. Το γένος του ήτο επίσημον και ευγενικώτατον.