Τη ΚΔ΄ (24η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου νέου Ιερομάρτυρος ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσαντος κατά το έτος αχνζ΄ (1657), αγχόνη τελειωθέντος.

Παρθένιος ο νέος του Χριστού Ιερομάρτυς κατήγετο από την Μυτιλήνην, ήτο δε υιός θεοσεβών γονέων, από τους οποίους, ανατραφείς καλώς, εστέλλετο εις σχολείον ιερών Γραμμάτων, τα οποία εντός ολίγου καιρού έμαθε, διότι ήτο παιδίον ευφυές. Αφού δε έφθασεν εις μέτρον ηλικίας, επόθησε να μάθη και ανώτερα μαθήματα· δια τούτο και εξεπαιδεύθη ικανώς εις την γραμματικήν και την φιλοσοφίαν και έφθασεν εις προκοπήν μεγάλην, γενόμενος εις εκ των σοφών του καιρού εκείνου. Επειδή δε ήτο πολύ ευλαβής εις τα θεία και αγαθός εις τον τρόπον, εγκατέλειψε τας κοσμικάς και όλας τας βιοτικάς μερίμνας και κατεγίνετο εις την ανάγνωσιν των θείων Γραφών, μετά μεγάλης δε προθυμίας μετέβαινεν εις όλας τας Ιεράς Ακολουθίας της Εκκλησίας μας.

Τη ΚΔ΄ (24η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΑΡΤΕΜΟΝΟΣ Πρεσβυτέρου Λαοδικείας.

Αρτέμων ο Άγιος του Χριστού Ιερομάρτυς ήτο Πρεσβύτερος εις την Λαοδίκειαν κατά τον καιρόν της βασιλείας του ασεβεστάτου Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ - τε΄ (384 – 305). Κατά τον καιρόν εκείνον εστάλησαν βασιλικαί διαταγαί δια των αρχόντων και ηγεμόνων, εις πάσαν πόλιν και χώραν, ορίζουσαι να προσφέρωσιν όλοι θυσίας και σπονδάς εις τα είδωλα. Συνεπεία τούτου απεστάλη και εις τα μέρη της Λαοδικείας κόμης τις ονόματι Πατρίκιος, όστις εβίαζεν όλους τους Χριστιανούς να θυσιάζωσιν εις τους ψευδωνύμους θεούς, καθώς και εκείνος διετάχθη. Τούτο μαθών ο Σισίνιος, ο της Λαοδικείας Επίσκοπος, ομού μετά του Πρεσβυτέρου τούτου Αρτέμονος, παρέλαβον Χριστιανούς τινας και μετέβησαν κατά την νύκτα εις τον ναόν της ψευδοθεάς Αρτέμιδος, συντρίψαντες δε τα εκεί είδωλα, του Απόλλωνος, του Ασκληπιού και τα άλλα, μετέβαλον αυτά εις κόνιν.

Τη ΚΔ΄ (24η) Μαρτίου, Προεόρτια του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου και μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΑΡΤΕΜΟΝΟΣ Επισκόπου Σελευκείας της εν Πισιδία.

Αρτέμων ο μακάριος Πατήρ ημών κατήγετο εκ της Σελευκείας της Πισιδίας, ένθα εγεννήθη και ανετράφη κατά τους χρόνους των ιερών Αποστόλων. Όθεν, όταν ο μακάριος Απόστολος Παύλος περιεπάτει εις εκείνα τα μέρη κηρύττων τον λόγον του Ευαγγελίου, εύρε τον Άγιον Αρτέμονα και κατέστησεν αυτόν Επίσκοπον, ποιμένα και διδάσκαλον της πόλεως εκείνης, επειδή δεν έπρεπεν ο λύχνος να κρύπτεται υπό τον μόδιον. Καλώς λοιπόν ποιμάνας το ποίμνιόν του ο Άγιος και γενόμενος εις πάντας τους έχοντας ανάγκην λιμήν σωτηρίας, των χηρών και των ορφανών προνοητής και των πτωχών βοηθός και ιατρός των ψυχών και των σωμάτων, και με τοιαύτα θεάρεστα έργα διελθών την ζωήν του ο τρισόλβιος, εις γήρας βαθύ απήλθε προς Κύριον.