Τη Ι΄ (10ην) Μαρτίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΜΙΧΑΗΛ ο Μαυρουδής, ο εν Θεσσαλονίκη μαρτυρήσας εν έτει αφμδ΄ (1544), πυρί τελειούται.

Μιχαήλ ο νεοφανής και μέγας του Χριστού Μάρτυς, ο αποκαλούμενος Μαυρουδής, κατήγετο εκ μικρού τινος χωρίου καλουμένου Γρανίτσα της επαρχίας Ευρυτανίας, κειμένου εις την περιοχήν των Αγράφων. Οι γονείς του ωνομάζοντο Δημήτριος και Σωτήρα, αμφότεροι θεοσεβείς και δίκαιοι, φιλόπτωχοι και εις τας ακολουθίας της Εκκλησίας συντρέχοντες. Ανέτρεφον δε ούτοι τον υιόν των με πάσαν σεμνότητα και ταπεινοφροσύνην, διότι εις αυτούς ήτο χαρισμένος από τον Θεόν.

Τη Ι΄ (10η) Μαρτίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ της Πατρικίας.

Αναστασία η Οσία Μήτηρ ημών, η Πατρικία, ήκμασεν εν Κωνσταντινουπόλει κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστινιανού Α΄ του Μεγάλου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φκζ΄ - φξε΄ (527 – 565). Κατήγετο δε η μακαρία εξ ευγενών και πλουσίων γονέων, παρά των οποίων και ανετράφη με πάσαν επιμέλειαν και φόβον Θεού. Όθεν και όταν ήλθεν εις ηλικίαν απελάμβανε μεγάλης εκτιμήσεως δια την προς τον Θεόν ευλάβειαν και την φιλάνθρωπον αυτής γνώμην, διο και ο βασιλεύς εκτιμών τας αρετάς της είχεν αναδείξει αυτήν πρώτην πατρικίαν του Παλατίου. Παρ’ όλας όμως τας τιμάς, τας οποίας απελάμβανεν, είχεν η μακαρία τον φόβον του Θεού εν τη καρδία της και εφύλαττε μετά πάσης επιμελείας τας εντολάς του Θεού. Είχεν ακόμη η αοίδιμος Αναστασία φυσικήν ανδρείαν και πολλήν πραότητα, ώστε όλοι οι φιλόθεοι Χριστιανοί έχαιρον δια τας αρετάς της, ως και αυτός ο ίδιος ο βασιλεύς Ιουστινιανός.

Τη Ι΄ (10η) του αυτού μηνός Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΟΔΡΑΤΟΥ του εν Κορίνθω, και των συν αυτώ, ΑΝΕΚΤΟΥ, ΠΑΥΛΟΥ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ, ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ και ΚΡΗΣΚΕΝΤΟΣ.

Κοδράτος ο ένδοξος του Χριστού Μάρτυς και οι συν αυτώ Άγιοι Μάρτυρες Άνεκτος, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης έζησαν κατά τους χρόνους των βασιλέων Δεκίου (249 – 251) και Ουαλεριανού (253 – 259), Ιάσονος δε ηγεμονεύοντος της Ελλάδος. Είχε δε ο μακάριος Κοδράτος απομείνει ορφανός από της νηπιακής του ηλικίας, ετρέφετο δε δια θαύματος, διότι πέριξ αυτού εφαίνετο νεφέλη, ήτις αντί της μητρός του, η οποία είχεν αποθάνει, έδιδεν εις αυτόν την τροφήν. Όταν δε ο Άγιος έγινεν εικοσιοκτώ ετών, τότε εσχετίσθησαν μετ’ αυτού και οι άλλοι ως ανωτέρω αναφερόμενοι Μάρτυρες, νέοι και αυτοί την ηλικίαν, μετά των οποίων και συνεδέθη στενώς δια της εις Χριστόν Πίστεως. Τούτο πληροφορηθέντες οι ειδωλολάτραι συνέλαβον αυτούς και αφού πρότερον τους έδειραν ανηλεώς, έπειτα τους απεκεφάλισαν άπαντας και ούτως έλαβον οι μακάριοι τους στεφάνους του Μαρτυρίου.