Αναστάσιος ο Νέος Μάρτυς του Χριστού (Σπάσος βουλγαριστί ονομαζόμενος) ήτο από την επαρχίαν της Στρωμνίτσης της Μακεδονίας, η οποία τον παλαιόν καιρόν ωνομάζετο Τιβεριούπολις, από χωρίον Ραδοβίτσι· ήτο δε νέος, έως ετών είκοσι την ηλικίαν και ωραίος την όψιν. Ελθών δε εις την Θεσσαλονίκην, επήγεν εις ένα οπλοποιόν, όστις ήτο διδάσκαλός του εις την τέχνην, αυτός δε επειδή είχεν ενδύματά τινα τουρκικά, εζήτει τρόπον να τα εκβάλη έξω από την πόλιν της Θεσσαλονίκης χωρίς να πληρώση φόρον. Όθεν παρακινεί ο διδάσκαλος τον μαθητήν του αυτόν να ενδυθή μίαν στολήν από τα ενδύματα εκείνα, και να διέλθη ως Τούρκος, τάχα, από την θύραν της πόλεως· ο νέος αντιστέκεται εις τούτο, λέγων εις αυτόν ότι το πράγμα είναι επικίνδυνον· αλλ’ ο διδάσκαλός του, ενθαρρύνων τον νέον με πολλούς λόγους, τον πείθει και ενδύεται τα τουρκικά ενδύματα ο νέος, ούτω δε πηγαίνει να περάση την θύραν του φρουρίου.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Σάββατο 7 Αυγούστου 2021
Τη Η΄ (8η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρος ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ του εκ Ζαγοράς μεν της Μαγνησίας καταγομένου, εν Κωνσταντινουπόλει δε μαρτυρήσαντος κατά το έτος αχπ΄ (1680).
Τριαντάφυλλος ο ένδοξος Νεομάρτυς του Χριστού ήτο από την Ζαγοράν της Μαγνησίας, κειμένην πλησίον της πόλεως Βόλου, γεννηθείς περί τα μέσα της ζοφεράς δουλείας της γλυκυτάτης μας πατρίδος, της Ελλάδος, υπό τους Τούρκους, ήτοι περί το έτος αφξγ΄(1663). Ούτος εργαζόμενος ως ναύτης εις τα πλοία όταν ήτο περίπου δεκαεπταετής, συνελήφθη δι’ άγνωστον εις ημάς αιτίαν υπό των Τούρκων, εβιάζετο δε υπ’ αυτών να αρνηθή την πάτριον αυτού αληθή πίστιν του Χριστού και να ασπασθή την μιαράν θρησκείαν των Αγαρηνών.
Τη Η΄ (8η) του Αυγούστου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Ηγουμένου Ορόβων.
Θεοδόσιος ο Όσιος πατήρ ημών εκ νεαράς ηλικίας έλαβεν επί των ώμων του τον Σταυρόν του Κυρίου, και προέκρινε να κατοική εις τα όρη, τα σπήλαια και τους δρυμώνας· διο τελειωθείς εν ειρήνη προσεφέρθη εις τον Θεόν ως πολύτιμον μύρον, και ως θυμίαμα δεκτόν και ευωδέστατον.
Τη Η΄ (8η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου ΜΥΡΩΝΟΣ Επισκόπου Κρήτης του θαυματουργού.
Μύρων ο Άγιος Επίσκοπος Κρήτης εγεννήθη εν τινι πόλει της Κρήτης, Αυρακία ονομαζομένη, πλησίον της Κνωσού, στολίζων το γένος του με την κατά Θεόν ευσέβειαν. Ενήλιξ συνεζεύχθη νομίμως και εκαλλιέργει την γην, δια δε της καρποφορίας και εσοδείας των γεννημάτων του ηλέει τους πτωχούς, όσον δε αυτός ηλέει, τόσον και οι καρποί των αγρών του ηύξανον. Η συμπάθεια δε και ευσπλαγχνία, την οποίαν ησθάνετο ο Άγιος υπέρ των πτωχών, ήτο υπέρ άνθρωπον. Λέγουσιν επί παραδείγματι ότι ούτος συνέλαβέ ποτε εις το αλώνιόν του δέκα ανθρώπους κλέπτοντας σίτον και οι οποίοι ως εκ της μεγάλης αυτών πλεονεξίας εγέμισαν τους σάκκους των τόσον, ώστε δεν ηδύναντο ένεκα του βάρους να τους σηκώσωσιν, αλλ’ ούτε ήθελον να αδειάσωσιν εξ αυτών ολίγον σίτον, ίνα δυνηθώσιν ούτως ελευθέρους να τους κινήσωσι. Τούτους λοιπόν συλλαβών επ’ αυτοφώρω ο Άγιος, αντί να δείρη και τιμωρήση αυτούς δια την κλοπήν, απ’ εναντίας τους ελυπήθη ο αοίδιμος, και με τας ιδίας του χείρας εβοήθησεν έκαστον αυτών και εφορτώθησαν τους σάκκους εις τους ώμους των όχι δε μόνον τούτο, αλλά και παρήγγειλεν εις αυτούς να μη φανερώσωσι το τοιούτον εις ουδένα, ίνα μη χάση τον μισθόν της ελεημοσύνης και ανεξικακίας του. Δια τας αρετάς του λοιπόν ταύτας εχειροτονήθη Ιερεύς εις την Εκκλησίαν του Θεού· αφού δε έπαυσεν ο κατά των Χριστιανών διωγμός, ανέβη εις τον θρόνον της Επισκοπής, γενόμενος Αρχιερεύς της Κρήτης. Όθεν πολλάς δυνάμεις και θαύματα εποίησε, διότι εδίωξε δράκοντα ο οποίος έβλαπτε τον τόπον εις τον οποίον ενεφώλευεν, ημπόδισε την ροήν ποταμού, ο οποίος ωνομάζετο Τρίτων, επειδή επλημμύρισεν ότε έμελλεν ο Άγιος να διέλθη δι’ αυτού. Ο ποταμός δε ούτος, αναχαιτισθείσης της ροής του κατά την προσταγήν του Αγίου, δεν έτρεξε πλέον, καθώς πρότερον, αλλ’ έμενεν ούτω στάσιμος μέχρις ου επέστρεψεν ο Άγιος και διήλθε πάλιν δι’ αυτού· αφού δε επανήλθεν ο Άγιος εις τον οίκον του, έστειλε την ράβδον του με ανθρώπους τινάς, οι οποίοι, ταράξαντες το ύδωρ του ποταμού με την ράβδον του Αγίου, έκαμαν τον ποταμόν να επαναλάβη την φυσικήν του ροήν. Ταύτα και άλλα περισσότερα θαύματα ποιήσας ο μακάριος Μύρων, και το επίλοιπον διάστημα της ζωής του διελθών θεοφιλώς και οσίως, και πανηγυρίσας λαμπρώς εις τας εορτάς των Αγίων Μαρτύρων, προς Κύριον εξεδήμησεν, ήδη γέρων εκατοντούτης.
Τη Η΄ (8η) του Αυγούστου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ Επισκόπου Κυζίκου του Ομολογητού.
Αιμιλιανός ο Άγιος Επίσκοπος Κυζίκου υπέμεινε πολλάς κακοπαθείας και εξορίας και θλίψεις δια την προσκύνησιν των αγίων Εικόνων υπό του θηριωνύμου Λέοντος (ίσως του Αρμενίου) εν έτει ωιγ΄ (813). Τελειώσας δε την ζωήν του εν μέσω των τοιούτων κακοπαθειών, έλαβε παρά Κυρίου τον της ομολογίας άφθαρτον στέφανον.