Τη ΚΔ΄ (24η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΝΕΟΦΥΤΟΥ του Εγκλείστου.

Νεόφυτος ο Όσιος πατρίδα μεν είχε την των Λευκάρων πολιτείαν την κατά την νήσον της Κύπρου, γεννηθείς κατά το έτος αρλδ΄ (1134) υπό γονέων ευσεβών, Αθανασίου και Ευδοξίας καλουμένων, ήκμαζε δε κατά τους χρόνους των ευσεβών βασιλέων Κομνηνών, ότε οι Σαρακηνοί κατέλαβον, κρίμασιν οις οίδεν ο Θεός, την αγίαν των Ιεροσολύμων πόλιν, εξ ου και η νήσος Κύπρος ουχί μικράς υπέστη επιδρομάς υπό των προς απολύτρωσιν των ιερών προσκυνημάτων πανταχόθεν θερμώς συνδραμόντων σταυροφόρων, θείω ζήλω κινηθέντων υπό των Χριστιανών βασιλέων της Ευρώπης.

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιανουαρίου, γέγονεν η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Οσιομάρτυρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ του Πέρσου.

Αναστάσιος ο ένδοξος Οσιομάρτυς εμαρτύρησε κατά τους χρόνους Ηρακλείου βασιλέως του Βυζαντίου και Χοσρόου βασιλέως των Περσών εν έτει χκζ΄ (627). Ούτος Πέρσης ων το γένος και φωτισθείς κατά την εις Περσίαν απαγωγήν του Τιμίου Σταυρού υπό του Χοσρόου του κυριεύσαντος τα Ιεροσόλυμα, εβαπτίσθη και εγένετο Χριστιανός, είτα δε εισελθών εις Μοναστήριον εμόναζε. Διαφλεγόμενος όμως υπό του πόθου του μαρτυρίου ανεχώρησε κρυφίως από το Μοναστήριον και παρουσιασθείς αυτόκλητος εις τον Χοσρόην ωμολόγησεν ανδρείως τον Χριστόν.

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιανουαρίου, ο Όσιος πατήρ ημών ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΣ εν ειρήνη τελειούται.

Μακεδόνιος ο εν Αγίοις πατήρ ημών παλαίστραν και αγωνιστήριον μετεχειρίζετο τας κορυφάς των ορέων, διότι εκεί είχε την άσκησιν και κατοικίαν του, οτέ μεν ησυχάζων εις τούτον τον τόπον, οτέ δε εις εκείνον και άλλοτε μεταβαίνων εις άλλον, εις Φοινίκην δηλαδή και εις Συρίαν και εις Κιλικίαν· εποίει δε τας μεταβάσεις ταύτας ίνα αποφεύγη τας ενοχλήσεις, τας οποίας του επροξένουν οι προστρέχοντες εις αυτόν. Διήλθε λοιπόν ο μακάριος τεσσαράκοντα πέντε έτη χωρίς να έχη άνω της κεφαλής του σκηνήν ή καλύβην ή άλλην τινά σκέπην, αλλά ιστάμενος εντός βαθέος λάκκου, εξ ου και Γουβάς ωνομάζετο· διότι κατά την συριακήν διάλεκτον, Γούβα ο λάκκος ονομάζεται.

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΒΑΒΥΛΑ του εν Σικελία και ΑΓΑΠΙΟΥ και ΤΙΜΟΘΕΟΥ των μαθητών αυτού.

Βαβύλας ο εν Αγίοις πατήρ ημών κατήγετο μεν εκ της Ανατολής, εγεννήθη δε εξ ευγενών και φιλοθέων γονέων εις την επίσημον Θεούπολιν (Η Αντιόχεια καταστραφείσα επανειλημμένως υπό σεισμών, ανωκοδομήθη πολλάκις. Κατά την ανοικοδόμησίν της υπό του Ιουστινιανού ωνομάσθη υπό τούτου Θεούπολις). Ούτος λοιπόν επαιδεύθη εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου και έμαθε τα ιερά γράμματα, το οποία φέρουσι τον άνθρωπον ταχύτερον εις τον Θεόν. Αγαπήσας δε τον Θεόν εκ νεαράς του ηλικίας, εμίσησε τον κόσμον.

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιανουαρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΑΥΛΟΥ, ΠΑΥΣΙΡΙΟΥ και ΘΕΟΔΟΤΙΩΝΟΣ, των αυταδέλφων.

Παύλος, Παυσίριος και Θεοδοτίων οι Άγιοι Μάρτυρες υπήρξαν κατά τους χρόνους Διοκλητιανού και Μαξιμιανού των βασιλέων, Αρειανού ηγεμονεύοντος εις Κλεοπατρίδα, την εν Αιγύπτω ευρισκομένην (την νυν Σουέζ), εν έτει 290, ήσαν δε και οι τρεις αυτάδελφοι. Και ο μεν Παύλος και Παυσίριος έγιναν Μοναχοί εκ νεαράς ηλικίας, ο δε Θεοδοτίων ήτο εις τα όρη μετά κλεπτών· συλληφθέντες δε από τον ηγεμόνα, ο μεν Παύλος τριακονταετής, ο δε Παυσίριος εικοσιπενταετής, ωμολόγησαν παρρησία την του Χριστού πίστιν. Τότε ο αδελφός αυτών Θεοδοτίων, μαθών ότι συνελήφθησαν, αφήκε τα όρη και τους κλέπτας και επήγεν ίνα τους ίδη και τους αποχαιρετήση. Βλέπων δε αυτούς, ότι εκρίνοντο από τον ηγεμόνα, να πλησιάση μεν δεν ετόλμησεν, αλλ’ ελθών εις απόκεντρον τινά τόπον, εσυλλογίζετο ποίαν άραγε κληρονομίαν και δόξαν θα απολαύσωσιν οι αδελφοί του.

Τη ΚΔ΄ (24η) Ιανουαρίου, μνήμη της Οσίας μητρός ημών ΞΕΝΗΣ και των δύο αυτής θεραπαινίδων.

Ξένης της θαυμασίας ο καινός και ξένος βίος, εις μεν την ποσότητα είναι πολύ ολίγος και βραχύτατος, εις δε την διήγησιν είναι υπερβολικά πλούσιος και ευπρεπέστατος και τόσον κατανυκτικός και γλυκύτατος, ώστε δύναται να δώση εις τους ευλαβείς ακροατάς μεγάλην ωφέλειαν. Ότι αυτή η μακαρία ήτο από γένος επιφανές και ευγενέστατον, το δε βαπτιστικόν της όνομα ήτο Ευσεβία. Οι γονείς της ήσαν φιλόθεοι, πλούσιοι άρχοντες της πρεσβυτέρας Ρώμης και ένδοξοι, εις δε την εν γένει διαγωγήν των επιφανέστεροι. Φιλαρέτως λοιπόν και χριστιανικώς ανατραφείσα, όταν έφθασεν εις ηλικίαν νόμιμον, την εζήτησεν ως νύμφην του πλούσιος τις όμοιος αυτής και εις το γένος περιφανέστατος. Και οι μεν γονείς αυτής, μη γνωρίζοντες την γνώμην της, εδέχθησαν δώσαντες τον λόγον αυτών, συνάμα δε και ευτρεπίζοντες τα των γάμων αρμόδια.