Τη ΙΖ΄ (17η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων πέντε Μαρτύρων και αυταδέλφων Αναργύρων, ΚΟΣΜΑ, ΔΑΜΙΑΝΟΥ, ΛΕΟΝΤΙΟΥ, ΑΝΘΙΜΟΥ και ΕΥΠΡΕΠΙΟΥ.

Κοσμάς και Δαμιανός οι Άγιοι Ανάργυροι, οι σήμερον εορταζόμενοι, ήσαν από την Αραβίαν, έχομεν δε και άλλας δύο συζυγίας Αγίων Αναργύρων, με τα αυτά ονόματα, διότι τρεις είναι αι συζυγίαι των Αγίων Αναργύρων, αι φέρουσαι τα αυτά ονόματα, ήτοι Κοσμά και Δαμιανού· και όλοι την αυτήν ιατρικήν τέχνην μετήρχοντο και όλοι ομοίως Ανάργυροι εκαλούντο. Και οι μεν της πρώτης συζυγίας, Κοσμάς και Δαμιανός, ήσαν υιοί Θεοδότης, μιας ευλαβούς και Χριστιανής γυναικός, οίτινες εν ειρήνη εκοιμήθησαν και ενεταφιάσθησαν εις ένα τόπον καλούμενον Φερεμάν.

Τη ΙΖ΄ (17η) του μηνός Οκτωβρίου, η ανακομιδή του λειψάνου του Αγίου και Δικαίου ΛΑΖΑΡΟΥ.

Λάζαρος ο Δίκαιος και Άγιος, ο φίλος του Χριστού, τον οποίον ήγειρεν εκ νεκρών ο Κύριος, μετά την ανάστασιν αυτού, φεύγων τους Ιουδαίους, οίτινες ήθελον να αποκτείνωσιν αυτόν, διότι πολλοί δι’ αυτού επίστευον εις τον Χριστόν, κατέφυγεν εις την νήσον Κύπρον, ένθα και εδίδασκε την εις Χριστόν πίστιν, κατόπιν δε και Αρχιερεύς εχειροτονήθη της πόλεως του Κιτίου υπό των Αγίων Αποστόλων. Καλώς λοιπόν και θεοφιλώς πολιτευσάμενος, μετά τριάκοντα έτη από της αναβιώσεως αυτού θνήσκει και πάλιν και θάπτεται εκεί πολλά θαύματα κατεργασάμενος. Μετά παρέλευσιν δε πολλών ετών, ήτοι εν έτει 890, Λέων ΣΤ΄ (886-912) ο μακάριος και αοίδιμος και εν βασιλεύσι σοφώτατος και πιστότατος βασιλεύς, ορμηθείς εκ θείου ζήλου και οιονεί εκ θείας εμπνεύσεως, πρώτον μεν έκτισεν Εκκλησίαν μεγαλωτάτην και ωραιοτάτην εις το όνομα του Αγίου και Δικαίου Λαζάρου και Μοναστήριον ολόκληρον συνέστησε· μετά ταύτα δε έστειλε και έφερεν από την Κύπρον το άγιον αυτού λείψανον, το οποίον ευρέθη εις την γην τεθειμένον εντός μαρμαρίνου κιβωτίου, εις την πόλιν των Κιτιαίων. Ήσαν δε γεγλυμμένα εις το μάρμαρον με άλλην γλώσσαν τα γράμματα ταύτα· «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος Χριστού». Όταν δε εφέρθη το άγιον λείψανον εις Κωνσταντινούπολιν, έβαλεν αυτό ο βασιλεύς εντός θήκης αργυράς και ούτως απεθησαύρισεν αυτό φιλοτίμως εις τον παρ’ αυτού κτισθέντα ως ανωτέρω Ναόν.

Τη ΙΖ΄ (17η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος ΑΝΔΡΕΟΥ του εν τη Κρίσει.

Ανδρέας ο Άγιος Οσιομάρτυς εγεννήθη εις την ευσεβεστάτην Κρήτην και ζηλώσας παιδιόθεν την πατρικήν Ορθοδοξίαν, δεν επόθησε δόξαν ή πλούτον, ούτε άλλην τρυφήν επεθύμησε ποτε, αλλά τον σκληρόν και επίπονον βίον εβίωσε και τοσούτον ηγάπησε την αρετήν εξ όλης του της ψυχής, ώστε έμεινεν από όλας τας ηδονάς ελεύθερος· όθεν απολαύσας κατά των εχθρών θαυμάσια τρόπαια, έγινεν εις όλους οδός αρίστης σωτηρίας και αρετής υποτύπωσις, ότι πολλούς κατέπεισε να καταφρονήσωσι την παρούσαν ζωήν ως ευμάραντον και να δράμουν προς την ουράνιον ως αθάνατον.

Τη ΙΖ΄ (17η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΩΣΗΕ.

Ωσηέ ο ένδοξος Προφήτης ήτο από την φυλήν του Ισάχαρ υιός Βεηρεί (ή Βενιή), εκ Γαλεμώθ (ή Βαλεθώμ)· ερμηνεύεται δε ο Ωσηέ Ελληνιστί σωζόμενος ή φύλαξ ή σκιάζων. Αφ’ ου δε ούτος προεφήτευσε πολλά κατά του Ισραήλ, έδωκε και σημείον παράδοξον, ότι θέλει έλθει ο Κύριος εις την γην και θέλει συναναστραφή με τους ανθρώπους, και ότι θέλουν αναφυή δώδεκα δρυς, αι οποίαι θα ακολουθώσι και θα υπακούωσιν εις τον επί γης φανέντα Θεόν, όστις θέλει σώσει όλην την γην. Αποθανών δε ούτος εν ειρήνη, ετάφη εις την γην αυτού. Προέλαβε δε την του Χριστού έλευσιν έτη ωκβ΄ (822).