Ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος Ἡγούμενος Μονῆς Βατοπαιδίου και οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες 12 Μοναχοί

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Πάπα Οὐρβανοῦ Δ’ (1263) καὶ τοῦ διαδόχου του Κλήμεντος Δ’ (1267) ὁ αὐτοκράτορας τῆς Κωνσταντινουπόλεως Μιχαὴλ Παλαιολόγος ἄρχισε νὰ διαπραγματεύεται γιὰ τὴν ἕνωση τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τὴν Δυτική. Ὁ Πάπας Κλήμης Δ’ ἔστειλε στὴν Κωνσταντινούπολη πρὸς ὑπογραφὴ τοὺς ὅρους τῆς ἑνώσεως, στοὺς ὁποίους μεταξὺ ἄλλων ὁ Πάπας ἐθεωρεῖτο ὡς δικαιούμενος ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κρίνει καὶ νὰ ἀποφασίζει ὁριστικὰ γιὰ κάθε δογματικὸ ζήτημα ἢ ἄλλη ἐκκλησιαστικὴ διαφωνία.

Τη Δ΄ (4η) Ιανουαρίου, η Σύναξις των Αγίων ενδόξων ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.

Εβδομήκοντα Μαθηταί και Απόστολοι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι εκείνοι τους οποίους αυτός ούτος ο Σωτήρ ημών επί πλέον των Δώδεκα, τους οποίους είχε προεκλέξει, εξέλεξε και εξαπέστειλεν εις το κήρυγμα και εις προετοιμασίαν του ιδικού του κηρύγματος. Εις τούτους, συν τη παρόδω του χρόνου, προσετέθησαν και άλλοι εκλεγέντες υπό των Αγίων Αποστόλων, οίτινες και αυτοί εκήρυττον το Ευαγγέλιον του Χριστού εις διαφόρους τόπους και χώρας, είτε ακολουθούντες τους πρώτους των Αποστόλων, είτε παντοιοτρόπως βοηθούντες αυτούς εις το έργον του κηρύγματος.