Τη ΚΓ΄ (23η) Οκτωβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο Ρωμαίος εν ειρήνη τελειούται.

Μακάριος ο Όσιος Πατήρ ημών ο Ρωμαίος ήτο, καθώς και η προσωνυμία του φανερώνει, από την Ρώμην, υιός συγκλητικού τινος άρχοντος, ονόματι Ιωάννου, ανεχώρησε δε από νεαράς ηλικίας εις την βαθυτάτην έρημον, εις την οποίαν και παρέμεινεν έως τέλους μονώτατος. Η εν τη ερήμω διατριβή του Οσίου τούτου πατρός ηγνοείτο υπό πάντων μέχρι του βαθυτάτου αυτού γήρατος, ότε κατά θείαν οικονομίαν και προς ωφέλειαν ημών κατέστη αύτη γνωστή υπό τας εξής περιστάσεις: Τρεις Όσιοι Γέροντες ηγιασμένοι, ονομαζόμενοι Σέργιος, Υγίνος και Θεόφιλος, ανήκοντες εις το Μοναστήριον του Αγίου Ασκληπιού, το οποίον ευρίσκετο εις την Μεσοποταμίαν της Συρίας, συνεννοηθέντες ποτέ μεταξύ των δια την επίτευξιν αγαθού τινος σκοπού, απεφάσισαν να περιέλθωσι την γην άπασαν.

Τη ΚΓ΄ (23η) Οκτωβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΙΓΝΑΤΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως.

Ιγνάτιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο υιός μεν Μιχαήλ Α΄ του Ραγκαβέ του και Κουροπαλάτου καλουμένου, ο οποίος ευσεβώς εβασίλευσε προ του Λέοντος του Αρμενίου, και Προκοπίας της βασιλίσσης, εν έτει ωια΄ (811), αδελφός δε Θεοφυλάκτου και έγγονος Νικηφόρου βασιλέως Πατρικίου του από γενικού, του βασιλεύσαντος εν έτει ωβ΄ (802).

Τη ΚΓ΄ (23η) του Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου και πρώτου Επισκόπου των Ιεροσολύμων ΙΑΚΩΒΟΥ του Αδελφοθέου.

Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο θείος του Κυρίου Απόστολος και πρώτος Επίσκοπος  Ιεροσολύμων, ήτο από την Ιουδαίαν, υιός ων του μνήστορος Ιωσήφ. Επειδή δε άλλο δεν είναι εις τους ζηλωτάς της ευσεβείας και εναρέτους γλυκύτερον, ως η του δικαίου ενθύμησις, η οποία τους ευφραίνει περισσότερον από ό,τι ο χρυσός τους φιλαργύρους ή τους φιληδόνους το κάλλος του σώματος και επειδή δεν είναι μόνον γλυκεία η του δικαίου ενθύμησις, αλλά και υπερλίαν ωφέλιμος, διότι εμφυτεύει εις τας ψυχάς κέντρον θεϊκού ζήλου και διεγείρει εις την μίμησιν αυτού τους εντυγχάνοντας, δια τούτο θα είπωμεν και ημείς ολίγα τινά δια τον αληθώς και δικαίως δίκαιον όντα και ονομαζόμενον θείον τούτον Ιάκωβον, όστις επλούτησε και της θείας ταύτης επωνυμίας, να λέγηται από όλους τους Αγίους διαφερόντως και εξαιρετώτερα Αδελφόθεος, διότι ουδείς άλλος ηξιώθη να ονομάζηται αδελφός του Χριστού ειμή μόνον αυτός ο αοίδιμος.