Τη Γ΄ (3η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ του Αρεοπαγίτου.

Διονύσιος ο ουρανομύστης και πάνσοφος εγεννήθη από γονείς ευγενείς και άρχοντας εις την περίφημον πόλιν των Αθηνών, εις την οποίαν οι άνθρωποι ήσαν θερμοί λάτρεις των ειδώλων και σοφώτεροι από τους ανθρώπους όλων των πόλεων του καιρού εκείνου. Εις τας Αθήνας ευρίσκοντο τότε πολλοί φιλόσοφοι, εις από τους οποίους, ο συνετώτερος, ήτο και ο θαυμάσιος Διονύσιος. Ούτος εκ νεότητος εδόθη εις την σπουδήν των γραμμάτων και έμαθεν όλας τας επιστήμας καλώς και όλοι δια την σοφίαν του τον εθαύμαζον, διότι ήτο μάλιστα εκ φύσεως φρόνιμος. Δια τας γνώσεις του λοιπόν ταύτας και δια την σύνεσίν του ως και δια την ευγένειαν του γένους του τον εψήφισαν πρώτιστον κριτήν και δημοκράτην της πόλεως· διότι δεν είχον ένα αρχηγόν οι Αθηναίοι, ούτε εις άλλον ηγεμόνα υπετάσσοντο, αλλ’ είχον πολίτευμα δημοκρατικόν.

Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΧΑΤΖΗ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο εις το Καρατζασού μαρτυρήσας εν έτει 1794 ξίφει τελειούται.

Γεώργιος ο ευλογημένος Νεομάρτυς του Χριστού ήτο από την Φιλαδέλφειαν, Χριστιανών γονέων υιός· ερχόμενος δε εις ηλικίαν εμαθε την τέχνην των σαγματοποιών, και αναχωρών από την πατρίδα του επήγεν εις την επαρχίαν της Ηλιουπόλεως, εις κωμόπολιν καλουμένην Καρατζασού, και εκεί ανοίγων εργαστήριον ειργάζετο την τέχνην του. Ευρισκόμενος δε νύκτα τινά εις ευθυμίαν ομού με άλλους ομοίους του, συνέβη να εξέλθη έξω εις από αυτούς δια υπηρεσίαν, και μεθυσμένος ων, εκρημνίσθη από ύψος πολύ και εθανατώθη. Επειδή δε ο εξουσιαστής του τόπου επέβαλε κατά την συνήθειαν πρόστιμον, έκαμαν οι εκεί Χριστιανοί κατάλογον δια να καταβάλη έκαστος την αναλογίαν του.

Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Γαβρά.

Θεόδωρος ο Γαβράς, ο ένδοξος ούτος Μεγαλομάρτυς και γενναίος Αθλητής του Κυρίου, εγεννήθη κατά τον δέκατον αιώνα εις κωμόπολιν του θέματος της Χαλδίας καλουμένην Άτραν, εκ γονέων ευσεβών και ενδόξων, των οποίων προσεκτήσατο και την ευσέβειαν και την δόξαν. Διότι ούτοι εκοσμούντο με πολύν πλούτον και δόξαν και λοιπά αξιώματα και είχον τα πρωτεία επί των Ανατολικών εκείνων μερών, τουτέστι της Χαλδίας και της Κολωνείας, και με όσας συνορεύουσι με τας επαρχίας αυτάς. Αλλ’ ο μακάριος Θεόδωρος εγένετο μάλλον ο στολισμός αυτών ως και παντός πιστού, υπερβάς τους πάντας κατά τε την ανδρείαν, την σύνεσιν, τον πλούτον και το μέγεθος των αξιωμάτων.

Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΕΟΦΙΛΟΥ του Ομολογητού.

Θεόφιλος ο Όσιος Πατήρ ημών και Ομολογητής ήτο Μοναχός κατά τους χρόνους Λέοντος του Ισαύρου εν έτει ψιστ΄ (716). Βλέπων δε την μανίαν του τυράννου τούτου και τον πόλεμον τον οποίον εποίει κατά των αγίων Εικόνων, παρουσιάσθη έμπροσθεν αυτού ο του Θεού φίλος Θεόφιλος και με παρρησίαν μεγάλην ήλεγξεν αυτόν ονομάζων άθεον και παράνομον και του αντιχρίστου πρόδρομον. Όθεν με τους λόγους τούτους παροξύνας αυτόν εις θυμόν, δέρεται παρ’ αυτού δυνατά και εις φυλακήν βάλλεται και λιμοκτονείται, ήτοι αφήνεται πεινασμένος και διψασμένος επ’ αρκετόν καιρόν. Έπειτα πέμπεται εις εξορίαν. Και ούτως, εκεί ευχαριστών τον Θεόν, προς Κύριον εξεδήμησεν.