Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, ο Άγιος Νέος Οσιομάρτυς ΗΛΙΑΣ ο Αρδούνης ο εν Καλάμαις της Πελοποννήσου μαρτυρήσας εν έτει αχπστ΄ (1686), πυρί τελειούται.

Ηλίας ο μακάριος Νέος Οσιομάρτυς ήτο εκ μιάς πόλεως της Μεσσηνίας, Καλάμας καλουμένην, κουρεύς την τέχνην· διότι δε ήτο φρόνιμος και έμπειρος εις τα πολιτικά, είχον εις αυτόν όλοι οι προεστώτες υπόληψιν και πάντοτε τον συνανεστρέφοντο, λαμβάνοντες παρ’ αυτού συμβουλάς. Μίαν δε φοράν διηγούμενοι διαφόρους υποθέσεις, ανέφερον και δια τα πολλά και βαρύτατα χρέη και άλλα μύρια βάσανα, όσα εδοκίμαζον εις εκείνον τον καιρόν της πρώτης αιχμαλωσίας οι της Πελοποννήσου Χριστιανοί· αυτός δε ο ευλογημένος, με πολύν πόνον και θλίψιν της καρδίας απεκρίθη προς τους προεστώτας, λέγων, ότι πρέπει να φροντίσωσι να ελαφρύνωσι τουςΧριστιανούς των βαρέων δοσιμάτων, διότι κινδυνεύουσι να αρνηθώσι την πίστιν των και να γίνωσι Τούρκοι.

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΤΡΥΦΑΙΝΗΣ.

Τρύφαινα η Αγία Μάρτυς κατήγετο από την Κύζικον την ευρισκομένην εις τον Ελλήσποντον, θυγάτηρ Αναστασίου τινός συγκλητικού και μητρός Σωκρατίας Χριστιανής. Εμαρτύρησε δε, όχι φερθείσα υπό των άλλων εις τους ειδωλολάτρας, αλλά αύτη αυθορμήτως επήγε και ενέπαιζε τα είδωλά των και κατηγόρει τας αισχράς των πράξεις, δι’ ων ενόμιζον οι άφρονες ότι τιμώσι τους ψευδωνύμους θεούς των. Όχι δε μόνον τούτο, αλλά και εδίδασκεν αυτούς να αφήδωσι μεν την θρησκείαν των ματαίων ειδώλων, να επιστραφώσι δε εις την του Χριστού πίστιν.

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, οι Άγιοι Μάρτυρες ΟΥΪΚΤΩΡΙΝΟΣ, ΟΥΪΚΤΩΡ, ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ, ΚΛΑΥΔΙΟΣ, ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ΣΑΡΑΠΙΝΟΣ και ΠΑΠΠΙΑΣ, έλαβεν έκαστος διαφορικόν τέλος του μαρτυρίου.

Ουϊκτωρίνος και οι λοιποί συν αυτώ αθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες κατήγοντο από την Κόρινθον και ήσαν κατά τους χρόνους του Δεκίου, εν έτει σνα΄ (251), δια δε την του Χριστού ομολογίαν και πίστιν συλληφθέντες, ωδηγήθησαν έμπροσθεν εις τον Τέρτιον τον ανθύπατον, όστις είχε την εξουσίαν του Μωρέως. Όθεν αφού ετιμωρήθησαν δια πολλών βασάνων, έλαβεν έκαστος είτα διαφορετικόν τέλος του μαρτυρίου· διότι ο μεν Άγιος Ουϊκτωρίνος και Ουϊκτωρ και Νικηφόρος, οι τρεις ομού, εβλήθησαν εντός ιγδίου μεγάλου και συντριβέντες όλα τα μέλη του σώματος, παρέδωκαν τας ψυχάς των εις χείρας Θεού. Επίσης ο Άγιος Μάρτυς Κλαύδιος, χείρας και πόδας κοπείς, ετελειώθη· ο Άγιος Μάρτυς Διόδωρος, βληθείς εις κάμινον πυρός, έλαβε το τέλος του μαρτυρίου· ο δε Άγιος Σαραπίνος ξίφει απεκεφαλίσθη· και τελευταίον ο Άγιος Παππίας, ριφθείς εις τον βυθόν της θαλάσσης, τελειούται. Και ούτως έλαβον όλοι παρά Κυρίου τους στεφάνους του μαρτυρίου.

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, μνήμη των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων ΚΥΡΟΥ και ΙΩΑΝΝΟΥ.

Κύρος και Ιωάννης οι θαυματουργοί Άγιοι Ανάργυροι ήσουν κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 292 και ο μεν περιφανής και λαμπρότατος αστήρ Κύρος εγεννήθη εις την περιφανεστάτην πόλιν της Αιγύπτου Αλεξάνδρειαν, την οποίαν ωκοδόμησεν ο Μέγας Αλέξανδρος και την ωνόμασεν ούτω προς τιμήν του, ο δε Ιωάννης ήτο εκ της Εδέσσης της Μεσοποταμίας ήτις ονομάζεται τώρα κοινώς Ουρφά. Ήτο δε ο Κύρος πιστός Χριστιανός από τους γονείς του, εις την πολιτείαν ενάρετος και την τέχνην ιατρός εμπειρότατος, το δε εργαστήριόν του φαίνεται έως την σήμερον, γνωστόν εις άπαντας, διότι έκτισαν εις αυτό μετέπειτα ιεράν Εκκλησίαν των Αγίων Τριών Παίδων, εις την οποίαν τελούνται καθ’ εκάστην θαυμάσια και αι ασθένειαι θεραπεύονται με την δύναμιν του Θεού, αντί των ιατρικών θεραπειών, αίτινες εγίνοντο τότε με βότανα της τέχνης και φάρμακα διάφορα.