Τη ΚΓ΄ (23η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Νέου Οσιομάρτυρος ΛΟΥΚΑ, του εν Μυτιλήνη μαρτυρήσαντος κατά το έτος αωβ΄ (1802), αγχόνη τελειωθέντος.

Λουκάς ο Νέος Οσιομάρτυς του Χριστού κατήγετο από την Αδριανούπολιν, από την ενορίαν του Αγίου Νικολάου, και ο μεν πατήρ αυτού ωνομάζετο Αθανάσιος, η δε μήτηρ αυτού Δομνίτσα. Επειδή όμως εις ηλικίαν εξ ετών έμεινεν ο Άγιος ορφανός από πατέρα και ανετρέφετο με πτωχείαν από την μητέρα του, ευρούσα εκείνη έμπορον τινά Ζαγοραίον παρέδωκεν εις αυτόν το παιδίον, ίνα το ανατρέφη βοηθούμενος και αυτός, κατά το δυνατόν, εις την υπηρεσίαν του. Ο δε έμπορος, ευθύς ως έλαβεν υπό την προστασίαν του το παιδίον, εταξίδευσε δι’ εμπορικάς του ανάγκας εις την Ρωσίαν· έπειτα επιστρέψας εις την Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν είχε κατάστημα, έμεινεν εκεί.

Τη ΚΓ΄ (23η) του αυτού μηνός Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΝΙΚΩΝΟΣ και των συν αυτώ μαρτυρησάντων Μαθητών αυτού ΕΚΑΤΟΝ ΕΝΕΝΗΚΟΝΤΑ ΕΝΝΕΑ.

Νίκων ο εν Αγίοις Πατήρ ημών έζησε κατά τους χρόνους του ηγεμόνος Κυντιανού, κατήγετο δε εκ της επαρχίας της εν Ιταλία Νεαπόλεως, στρατιώτης πρότερον το αξίωμα υπάρχων, ωραίος κατά το σωματικόν κάλλος, λαμπρός την όψιν και φοβερός εις τους πολέμους. Ήτο δε ο πατήρ του ειδωλολάτρης η δε μήτηρ του Χριστιανή. Επειδή δε κατά την εποχήν εκείνην συνεκροτήθη μέγας πόλεμος και εις τα μέρη εκείνα συνήφθη αγών εξοντωτικός, ενεθυμήθη ο μακάριος Νίκων τας διδασκαλίας και τας συμβουλάς της μητρός του και στενάξας από βάθους καρδίας είπε· «Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι».