Τη ΚΑ΄ (21η) Σεπτεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών και Μάρτυς ΙΣΑΚΙΟΣ Επίσκοπος Κύπρου ξίφει τελειούται.

Ισάκιος ο Άγιος και μακάριος Πατήρ ημών εγένετο Επίσκοπος της εν Κύπρω Εκκλησίας, ευλαβής ων και φοβούμενος τον Θεόν, είχε δε έργον ακατάπαυστον το να διδάσκη τον λαόν τα θεία λόγια του Χριστού και προσέτι το να διαμοιράζη τα υπάρχοντά του εις τους πτωχούς. Ούτω δε πράττων εις όλην του την ζωήν, τελευταίον υπό των απίστων θανατώνεται με το ξίφος και προς ον επόθησε Κύριον εκδημεί.

Τη ΚΑ΄ (21η) Σεπτεμβρίου, οι Άγιοι Μάρτυρες ΕΥΣΕΒΙΟΣ, ΝΕΣΤΑΒΟΣ και ΖΗΝΩΝ οι αυτάδελφοι λίθοις τελειούνται.

Ευσέβιος, Νέσταβος και Ζήνων οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμαζον κατά τους χρόνους Ιουλιανού του Παραβάτου, εν έτει τξα΄ (361) μ. Χ. όντες αδελφοί κατά σάρκα, καταγόμενοι εκ της πόλεως Γάζης· επειδή δε εξ όλων των πολιτών της πόλεως εκείνης αυτοί μόνον ελάτρευον τον Χριστόν, δια τούτο εμισούντο υπό των ειδωλολατρών, οίτινες και ορμήσαντες συνέλαβον αυτούς εις τινα οίκον κεκρυμμένους υπάρχοντας, και μαστιγώσαντες ενέκλεισαν εις την φυλακήν· συνελθόντες δε είτα εις το μέσον της πόλεως, πλείστα εναντίον των Μαρτύρων κατεμαρτύρουν ψευδώς, ότι δήθεν ούτοι εξύβρισαν τους θεούς των και ειργάσθησαν κτά το παρελθόν μετά ζήλου δια την πτώσιν και τον αφανισμόν της Ελληνικής θρησκείας· και ούτω κράζοντες, παρεκίνουν αλλήλους εις θυμόν και εις τον φόνον των Αγίων Μαρτύρων.

Τη ΚΑ΄ (21η) Σεπτεμβρίου, ο Άγιος Μάρτυς ΕΥΣΕΒΙΟΣ ξίφει τελειούται.

Ευσέβιος ο Άγιος Μάρτυς παρρησιασθείς αυτόκλητος εις τον άρχοντα της Φοινίκης, είπε προς αυτόν· «Τι ανόητον έργον κάμνεις και διώκεις, ω άρχων, την ποίμνην του Χριστού»; Ο δε άρχων, θυμωθείς, επρόσταξε να κρεμασθή ο του Χριστού Αθλητής και να ξεσχίζηται· είτα με τρίχινα πανία, ηνωμένα ομού με άλας, να τρίβωνται τα πληγωμένα μέλη του. Ο δε Μάρτυς έχαιρε και ηγαλλιάτο, ως αν ήτο άλλος όστις έπασχε και όχι αυτός ο ίδιος. Ο δε άρχων απορών και μη ηξεύρων τι να κάμη, επρόσταξε να αποκεφαλίσουν αυτόν. Και ούτως ο μακάριος ανέβη εις τους ουρανούς, δια να λάβη τον του μαρτυρίου αμάραντον στέφανον.

Τη ΚΑ΄ (21η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΙΩΝΑ του Σαββαϊτου, πατρός Θεοδώρου και Θεοφάνους των Γραπτών.

Ιωνάς ο Όσιος ήτο Πρεσβύτερος, εν έτει πκθ΄ (829) μ. Χ. πατήρ γνήσιος χρηματίσας των Οσιωτάτων Ομολογητών Πατέρων Θεοδώρου και Θεοφάνους των Γραπτών, ων τα πρόσωπα επέγραψε Θεόφιλος ο εικονομάχος. Ούτος λοιπόν μεταβάς εις την Λαύραν του Αγίου Σάββα, και γενόμενος Μοναχός, απέκτησεν άκραν προς τον Θεόν ευλάβειαν· και αφού κατώρθωσεν όλας τας αρετάς, με καλόν γήρας απήλθε προς Κύριον.

Τη ΚΑ΄ (21η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΚΟΔΡΑΤΟΥ του εν Μαγνησία.

Κοδράτος ο Απόστολος και Μάρτυς ήτο ανήρ σοφός και πολυμαθής. Γενόμενος δε μαθητής των Αποστόλων, εχειροτονήθη Επίσκοπος των Αθηναίων και πολλούς επέστρεψεν εις την αληθή πίστιν του Χριστού, τους δε σοφούς των Ελλήνων, οίτινες υπερηφανεύοντο μεγάλως δια την σοφίαν των, απεστόμωσε και κατήσχυνε με την χάριν του Θεού και με την δύναμιν των λόγων του.

Τη ΚΑ΄ (21η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΙΩΝΑ.

Ιωνάς ο Προφήτης ήτο υιός του Αμαθί, καταγόμενος από Γιέτ Καριαθμαούς και κατοικών πλησίον εις την Άζωτον, ήτις ήτο πόλις των Ελλήνων παραθαλάσσιος· προεφήτευσε δε περί τα έτη ωλη΄- ωι΄ (838 – 810) προ Χριστού. Μήτηρ αυτού ήτο η χήρα εκείνη, προς την οποίαν επέμφθη ο Ηλίας, όταν δια προσευχής του εγένετο πείνα εις την Σαμάρειαν, και εις όλην την επικράτειαν των δέκα φυλών. Όθεν και δια την φιλοξενίαν εκείνην ηυλόγησε τον καμψάκην, ήτοι το αγγείον του εκαίου και την υδρίαν του αλεύρου, ώστε ούτε εκενώθη, ούτε ωλιγόστευσεν εν όσω επεκράτει η πείνα.