Γεώργιος ο νέος Αθλητής του Χριστού εγεννήθη εις την πόλιν της νήσου Χίου· ο πατήρ του κατήγετο από εν χωρίον της αυτής νήσου, Πιθυούς καλούμενον, ωνομάζετο δε αυτός Παρασκευάς, η δε μήτηρ του Αγγερού, η οποία αποθανούσα άφησε τον Γεώργιον νήπιον, έως εννέα μηνών· μετά παρέλευσιν δε άλλων εννέα μηνών υπανδρεύθη δεύτερον ο πατήρ του και εδόθη το παιδίον εις την επίσκεψιν και ανατροφής της μητρυιάς, ήτο δε τότε μηνών δεκαοκτώ και ούτως ανετράφη, γνωρίσας ως μητέρα την μητρυιάν.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020
Τη ΚΣΤ΄ (26η) Νοεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΝΙΚΩΝ, ο Μετανοείτε, εν ειρήνη τελειούται.
Νίκων ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο από τον Πολεμωνιακόν Πόντον, υιός μεγιστάνος τινός. Ακούσας δε την θείαν φωνήν του Κυρίου, την λέγουσαν· «Πας ος αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα …. Εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. ιθ: 29), αφήκεν όλα δια τον Χριστόν και επήγεν εις Μοναστήριον, εις το οποίον μετήλθε πάσαν άσκησιν αρετής ο αοίδιμος και υπερέβαλεν όλους τους άλλους Μοναχούς με την άκραν σκληραγωγίαν.
Τη ΚΣΤ΄ (26η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΑΚΩΒΟΥ του Αναχωρητού.
Ιάκωβος ο μακάριος ούτος Πατήρ ημών, επιποθών και αγωνιζόμενος ίνα κερδήση τον Χριστόν, πρώτον μεν περιώρισε τον εαυτόν του εντός μικροτάτου οίκου, είτα δε προσηλώσας τον νουν εις την μνήμην και ενθύμησιν του ονόματος του Θεού, προέκοπτε τοιουτοτρόπως εις την τελειότητα της αρετής.
Τη ΚΣΤ΄ (26η) Νοεμβρίου, ο Όσιος πατήρ ημών ΑΚΑΚΙΟΣ ο εν τη Κλίμακι εν ειρήνη τελειούται.
Ακάκιος ο Όσιος Πατήρ ημών εμόναζεν εις εν Μοναστήριον της Ασίας, Κελλιβάρα ονομαζόμενον, ευρισκόμενον εις το όρος του Λάτρου, μετεχειρίζετο δε από της νεανικής του ηλικίας την ασκητικήν ζωήν, απλούστατος εις την γνώμην, φρονιμώτατος εις τον λογισμόν και αγαθοπροαίρετος εις όλους τους λόγους του και τας πράξεις του.
Τη ΚΣΤ΄ (26η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ του Παφλαγόνος.
Στυλιανός ο εν Αγίοις Πατήρ ημών εγεννήθη εν Παφλαγονία, ηγιασμένος ως άλλος Σαμουήλ εκ κοιλίας μητρός αυτού και ηύξανε και εκραταιούτο εν τη Χάριτι του Χριστού, κατοικητήριον γενόμενος του Παναγίου Πνεύματος. Σάρκα φορών και αυτός ο μακάριος και τον κόσμον οικών, ούτε υπό των επιθυμιών της σαρκός ειλκύσθη, ούτε υπό της ματαιότητος του κόσμου.
Τη ΚΣΤ΄ (26η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΑΛΥΠΙΟΥ του Κιονίτου.
Αλύπιος ο Όσιος πατήρ ημών εγεννήθη κατά τας αρχάς στ΄ αιώνος εις την Ανδριανούπολιν της Παφλαγονίας. Τούτου τον υπεράνθρωπον Βίον θέλομεν διηγηθή ενταύθα, επειδή καλόν είναι μεν και θεάρεστον να διηγήται τις των Μαρτύρων τους αγώνας, οίτινες δίδουν πολλήν την ωφέλειαν με τα εξαίρετα παραδείγματα της μεγάλης ανδρείας και της προς τον Θεόν αγάπης, αλλά δεν είναι ολιγώτερον ψυχωφελές και σωτήριον το να γράφωνται οι ασκητικοί πόνοι και ιδρώτες των Οσίων Πατέρων εκείνων, όσοι υπέμειναν δια τον Χριστόν τοσαύτην κακοπάθειαν, κατοικούντες εις τα όρη, τα σπήλαια και τας οπάς της γης, στενοχωρούμενοι, υστερούμενοι και απορούμενοι πάντων των αναγκαίων του σώματος, των οποίων τον ισάγγελον βίον πρέπει έκαστος να θαυμάζη, διότι και αν ακόμη οι Άγιοι Μάρτυρες υπερτερούν τους Οσίους κατά την δριμύτητα των πόνων και την σφοδρότητα των κολάσεων, τας οποίας υπέστησαν, όμως αυτοί πάλιν υπέμειναν καθ’ όλην την ζωήν των πολεμούντες με την σάρκα και με τους ασπλάγχνους και ανελεήμονας δαίμονας, οι οποίοι τους εκόλαζαν καθώς οι τύραννοι εβασάνιζον και έδερον, ελίθαζον και ποικιλοτρόπως εταλαιπώρουν αυτούς, δια τούτο θα γράψωμεν και ημείς ενταύθα τον Βίον του θαυμασίου τούτου και μεγάλου εις την αρετήν Αλυπίου, όστις είναι εις εξ αυτών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)