Τη αυτή ημέρα (2α Ιουλίου)μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΟΪΝΤΟΥ.

Κόϊντος ο Μάρτυς εγεννήθη και εδιδάχθη την ευσέβειαν εν τη Φρυγία. Ελθών δε εις χωρίον καλούμενον Αιολίς, έδιδεν ελεημοσύνην εις τους πτωχούς και ιάτρευε τους ενοχλουμένους υπό ακαθάρτων πνευμάτων. Επειδή δε ο ηγεμών Ρούφος ηνάγκαζε τούτον να θυσιάση εις τα είδωλα, εδαιμονίσθη, αλλ’ ο Άγιος εθεράπευσεν αυτόν· όθεν ανταμείψας τον Άγιον ο ηγεμών με τιμάς και δώρα τον αφήκεν ελεύθερον. Μεταβάς δε εις Πέργαμον συνελήφθη υπό των Ελλήνων, των ονομαζομένων Κυμαίων, οι οποίοι ήρχισαν να τον βασανίζωσιν· αιφνιδίως δε έγινε σεισμός, και ευθύς εκρημνίσθη ο ναός των Ελλήνων και τα εν αυτώ είδωλα συνετρίβησαν, εκείνοι δε φοβηθέντες αφήκαν ελεύθερον τον Άγιον. Ύστερον ελθών εις την Πέργαμον ο άρχων Κλέαρχος συνέλαβε τον Άγιον και συνέτριψε τα σκέλη του· γενόμενος όμως υγιής υπό της χάριτος του Θεού, έζησεν έκτοτε δέκα έτη, και μετά ταύτα απήλθε προς Κύριον.

Τη Β΄ (2α Ιουλίου) του μηνός Ιουλίου μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΥ Πατριάρχου Ιεροσολύμων.

 Ιουβενάλιος ο εν Αγίοις πατήρ ημών ήκμασε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μικρού εν έτει υη΄ (408), αρχιερατεύσας εις τα Ιεροσόλυμα τρίτος μετά τον Άγιον Κύριλλον, και φθάσας μέχρι της βασιλείας Μρκιανού του εν έτει υν΄ (450) βασιλεύσαντος, και Λέοντος του Μεγάλου, του βασιλεύσαντος εν έτει υνη΄ (458). Παρευρέθη δε ούτος και εις την εν Εφέσω τρίτην Οικουμενικήν Σύνοδον, την εν έτει υλα΄ (431) συγκροτηθείσαν, εις ων των εν αυτή διακοσίων Πατέρων, και διέλαμψεν εις τα δόγματα της πίστεως μετά του θεσπεσίου Κυρίλλου του Αλεξανδρείας· έφθασε δε και έως εις την τετάρτην Σύνοδον των εξακοσίων τριάκοντα θεοφόρων Πατέρων, την εν Χαλκηδόνι συγκροτηθείσαν εν έτει υνα΄ (451), κατά την οποίαν ετιμήθη υπό του βασιλέως Μαρκιανού δια την σοφίαν και αρετήν του.