Τη Κ΄ (20η) Οκτωβρίου, ο Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ο νέος Ασκητής, ο Πελοποννήσιος, ου το λείψανόν εστιν εν Κεφαλληνία, εν ειρήνη τελειούται.

Γεράσιμος ο λαμπρός και νεοφανής αστήρ της Εκκλησίας του Χριστού, ο λίθος ο αδαμάντινος, εφ’ ου συντρίβονται αι κεφαλαί πάντων των καινοτομούντων και παρεκτρεπομένων εκ της αλανθάστου παραδόσεως της αγιωτάτης και Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, εγεννήθη κατά το έτος αφθ΄ (1509) εις το χωρίον Τρίκαλα Κορινθίας της περιφήμου Πελοποννήσου, εκ της λαμπράς οικογενείας των Νοταράδων. Και ο μεν πατήρ αυτού εκαλείτο Δημήτριος, η δε μήτηρ του Καλή. Από τούτους λοιπόν γεννηθείς ούτος ο θαυμάσιος, παραδίδεται εξ απαλών ονύχων εις την μάθησιν των ιερών γραμμάτων, και επειδή είχεν ευφυϊαν πνεύματος και προαίρεσιν αγαθωτέραν, εντός ολίγων ετών προήχθη αρκετά εις τα μαθήματα.

Τη Κ΄ (20η) Οκτωβρίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΜΑΤΡΩΝΗΣ της Χιοπολίτιδος και θαυματουργού.

Ματρώνα η Οσία και θαυματουργός Μήτηρ ημών ήτο από την νήσον Χίον, από το χωρίον το καλούμενον έως την σήμερον Βολισσός, το οποίον είναι εις το επάνω βόρειον μέρος της Χίου· και ο μεν πατήρ αυτής ωνομάζετο Λέων, η δε μήτηρ Άννα, ήσαν δε ούτοι ευσεβείς Χριστιανοί, και με όλα τα χριστιανικά ήθη και έργα κεκοσμημένοι, προσέτι και εις τον πλούτον και εις τα άλλα κοσμικά αγαθά ήσαν επισημότεροι των άλλων του χωρίου. Είχον δε αυτοί και άλλας εξ θυγατέρας και με την Μαρίαν επτά (διότι Μαρία ωνομάζετο η Αγία, και μετωνομάσθη ύστερον Ματρώνα).

Τη Κ΄ (20η) Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΑΡΤΕΜΙΟΥ.

Αρτέμιος, ο μέγας και ένδοξος Μάρτυς του Χριστού, ήτο κατά τας ημέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, παρά του οποίου κατεστάθη δουξ και αυγουστάλιος ήτοι μοκρός Αύγουστος (ηγεμών) της Αλεξανδρείας και πάσης της Αιγύπτου εν έτει τλ΄ (330), ετιμάτο δε μεγάλως και από τους υιούς και διαδόχους του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Αυτός όμως απηρνήθη πάσαν απόλαυσιν και υπέμεινε δια τον Χριστόν διάφορα κολαστήρια, και τώρα αγάλλεται μετ’ αυτού αιώνια. Ακούσατε όμως απ’ αρχής το Μαρτύριον αυτού, δια να λάβητε μεγάλην ωφέλειαν. Μετά την τελευτήν του Αγίου Κωνσταντίνου διεμοίρασαν την βασιλείαν οι τρεις αυτού υιοί. Ο Κωνσταντίνος, ο πρώτος υιός, έλαβε τας άνω Γαλλίας και τας νήσους της Βρεττανίας, έως του Εσπερίου Ωκεανού.