Τη Α΄ (1η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΙΕΡΕΜΙΟΥ.

Ιερεμίας, ο θαυμάσιος του Κυρίου Προφήτης, ήτο ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός του, διότι ούτω λέγει περί αυτού ο Θεός· «Προ του με πλάσαι σε εν κοιλία, επίσταμαί σε και προ του σε εξελθείν εκ μήτρας, ηγίακά σε, Προφήτην εις έθνη τέθεικά σε» (Ιερεμ. α: 5)· κατήγετο δε εκ της Αναθώθ και ήκμασε χκ΄ (620) έτη προ Χριστού. Ούτος ο Άγιος Προφήτης μετά την άλωσιν της Ιερουσαλήμ υπό του Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως της Βαβυλώνος, κατήλθεν εις τας Τάφνας της Αιγύπτου, τας ελληνιστί ονομαζομένας Δάφνας και εκεί, προφητεύων, ελιθοβολήθη υπό του λαού του Ισραήλ, του καταφυγόντος εις Αίγυπτον, αποθανών δε ενεταφιάσθη εις τον τόπον του παλατίου του βασιλέως Φαραώ, οπότε οι Αιγύπτιοι εδόξασαν και ετίμησαν αυτόν, διότι ευηργετήθησαν παρ’ αυτού, επειδή, δια προσευχής του, ενεκρώθησαν αι ασπίδες, αι οποίαι εξωλόθρευον τους Αιγυπτίους, καθώς ενεκρώθησαν επίσης και τα θηρία, τα οποία ευρίσκονται εντός των υδάτων της Αιγύπτου και τα οποία οι μεν Αιγύπτιοι ονομάζουσιν εφώθ, οι δε Έλληνες κροκοδείλους.

Τη Α΄ (1η) Μαϊου, μνήμη της Αγίας Νεομάρτυρος ΜΑΡΙΑΣ μαρτυρησάσης εν έτει 1826.

Μαρία η καλλιπάρθενος Νεομάρτυς, η επονομαζομένη Μεθυμοπούλα, εγεννήθη από γονείς ευσεβείς, εις τι χωρίον της επαρχίας Μεραμβέλου της Κρήτης, Κάτω Φουρνή ονομαζόμενον. Ταύτης της μακαρίας ηράσθη χωροφύλαξ Τουρκαλβανός, την οποίαν προσεπάθει να προσελκύση εις έρωτα αυτού και λάβη αυτήν ως σύζυγον, επομένως δε εξισλαμίση αυτήν. Αλλ’ η σωφρονεστάτη νεάνις και πιστή προς την πίστιν του Ιησού Χριστού, όταν κατά τύχην έβλεπεν αυτόν, διότι εκείνος έσπευδε προς συνάντησιν αυτής, όταν αντελαμβάνετο ότι αύτη εξήρχετο της οικίας προς οικιακήν υπηρεσίαν, αύτη, λέγω, η μακαρία τόσον απεστρέφετο αυτόν, ως να έβλεπε αποτρόπαιον τινά δαίμονα, αν και ο μιαρός εκείνος εδείκνυεν εις αυτήν συμπάθειαν και προσεπάθει δια κολακειών και υποσχέσεων στολισμών και πλούτου και άλλων απείρων αγαθών, να ελκύση αυτήν εις την αγάπην του.

Τη Α΄ (1η) Μαϊου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ του Χίου.

Νικηφόρος ο Όσιος και Θεοφόρος Πατήρ ημών εγεννήθη το έτος 1750 εις τα Καρδάμυλα της Χίου εξ ευσεβών γονέων, βαπτισθείς δε δια του Αγίου Βαπτίσματος ωνομάσθη Γεώργιος. Ασθενήσας κατά την παιδικήν αυτού ηλικίαν υπό λοιμικής ασθενείας, ήλθεν εις κίνδυνον θανάτου, ιδόντες δε τούτο οι γονείς του προσέτρεξαν μετά δακρύων και πίστεως εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον παρακαλούντες να θεραπεύση τον υιόν των και να τον αφιερώσωσιν εις την Ιεράν Μονήν της Παναγίας την επιλεγομένην Νεαμονήτισσαν, όπως υπηρετή ταύτην.

Τη Α΄ (1η) Μαϊου: Το Μαρτύριον του Αγίου Νέου Οσιομάρτυρος Ακακίου.

Ακάκιος ο νέος Οσιομάρτυς, ο εν τω Αγίω Βαπτίσματι πρότερον Αθανάσιος κληθείς, κατήγετο από κώμην τινά της Μακεδονίας, Νεοχώριον καλουμένην, πλησίον της Θεσσαλονίκης ευρισκομένην, γεννηθείς από γονείς ευσεβείς, οίτινες, επειδή ήσαν πτωχοί και μη δυνάμενοι να πορίζωνται τα προς το ζην αναγκαία, μετώκησαν εις την πόλιν των Σερρών με τον Αθανάσιον και τους λοιπούς αδελφούς του, των οποίων αυτός ήτο ο μεγαλύτερος, ηλικίας τότε εννέα ετών.

Τη Α΄ (1η) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΠΑΝΑΡΕΤΟΥ Αρχιεπισκόπου Πάφου της εν Κύπρω.

Πανάρετος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο της περιφήμου Πάφου της Κύπρου Αρχιεπίσκοπος, ο παρ’ ημών σήμερον εορταζόμενος, ανέθαλε κατά τον ιη΄ (18^ον) αιώνα εν τη περιωνύμω νήσω της Κύπρου. Καθώς δε ο κηρός των μελισσών γεννάται εντός των ανθέων πολλών δένδρων, θάμνων, φυτών και βοτάνων, ευρισκομένων εις παν μέρος της γης, εξαγόμενος δε δια της μελίσσης και επεξεργαζόμενος υπ’ αυτής γίνεται χρήσιμος εις πάντα άνθρωπον, τοιουτοτρόπως συνέβη και με τον Άγιον τούτον.

Τη Α΄ (1η) Μαϊου, ο Άγιος Μάρτυς ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ξίφει τελειούται.

Φιλόσοφος, ο μέγας Μάρτυς του Χριστού, είχε μεν πατρίδα την Αλεξάνδρειαν, καθώς διηγήθη περί αυτού ο μέγας εν Ασκηταίς Αντώνιος, ετελείωσε δε το Μαρτύριον με τον ακόλουθον τρόπον: Εις Αλεξάνδρειαν ήτο κήπος τις ωραιότατος, πλήρης πάσης αισθητής χάριτος και εντός αυτού προσέταξεν ο τότε τύραννος να στρωθή κλίνη κεκαλλωπισμένη, επί της οποίας εξήπλωσαν ύπτιον τον Άγιον τούτον Φιλόσοφον, δέσαντες αυτού τας χείρας και τους πόδας. Τότε έφεραν πόρνην τινά, η οποία εστάθη άνωθεν του Αγίου και όχι μόνον δι’ ασέμνων λόγων παρεκίνει τον Άγιον εις αισχράν πράξιν, αλλά και προς τούτοις ενηγκαλίζετο αυτόν δια των μιαρών χειρών της και τον κατεφίλει και ασυστόλως τον ήγγιζεν.

Τη Α΄ (1η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΒΑΤΑ του Πέρσου.

Βατάς ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο εκ Περσίας, πατροπαράδοτον έχων την εις Χριστόν πίστιν. Όταν δε έγινε τριακονταετής, ήκουσε του Κυρίου λέγοντος εις το Ευαγγέλιον: «Ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι» (Λουκ. ιδ:26), επληρώθη τότε Πνεύματος Αγίου και ούτω εγνώρισε τον θεϊκόν πόθον. Όθεν, εγκαταλείψας όλα τα του κόσμου πρόσκαιρα αγαθά, μετέβη εις Μοναστήριον και έγινε Μοναχός.