Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη

Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018

Τη αυτή ημέρα ΚΓ΄ (23η) του Σεπτεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΖΕΒΙΝΑ και των μαθητών αυτού και Οσίων Πατέρων ημών ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ, ΜΩΥΣΕΩΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΥ.


Ζεβινάς, Πολυχρόνιος, Μωϋσής και Δαμιανός οι Όσιοι Πατέρες ήσαν και ούτοι εκ της Συρίας, αναφέρει δε και τούτους ο σύγχρονος αυτών Θεοδώρητος. Και ο μεν θείος Ζεβινάς, κατασκευάσας επί όρους τινός κελλίον, υπεβάλλετο εν αυτώ εις ασκητικούς αγώνας μέχρι γήρατος. Υπερέβαλε δε όλους τους Οσίους του καιρού του κατά την υπομονήν, την οποίαν είχεν εν τη αγία προσευχή, ούτως ώστε, επειδή ένεκα του γήρατος δεν ηδύνατο να προσεύχηται όρθιος, προσηύχετο και εδοξολόγει τον Θεόν, ο αοίδιμος, στηριζόμενος επί της βακτηρίας του. Ζήσας όθεν με θαυμασίαν και θεάρεστον ζωήν, ανεχώρησεν από τον παρόντα βίον και απήλθε προς Κύριον. Ο θείος Πολυχρόνιος έγινε μαθητής του Οσίου Ζεβινά, τόσον δε πολύ εμιμήθη τας αρετάς του διδασκάλου του και τόσον καθαρώς ετύπωσεν εις εαυτόν τους χαρακτήρας εκείνου, όσον ούτε εις τον κηρόν δεν τυπούνται τόσον καλώς ο τύπος του δακτυλιδίου.

Τη αυτή ημέρα ΚΓ΄ (23η) του Σεπτεμβρίου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών ΙΩΑΝΝΟΥ, ΜΩΗΣΕΩΣ, ΑΝΤΙΟΧΟΥ και ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ.


Ιωάννης, Μωϋσής, Αντίοχος και Αντωνίνος οι Όσιοι Πατέρες ημών ηγωνίζοντο εις τα όρη της Συρίας κατά τον Ε΄ αιώνα. Και ο μεν Ιωάννης έγινε μαθητής και γνώριμος του Οσίου Λιμναίου, όστις ησκήτευσεν εις το όρος Τάργαλα, ως προείπομεν κατά την κβ΄ (22αν) του παρόντος μηνός. Είτα αναβάς εις τινα ράχιν αυτού ψυχροτάτην, ήτις έκειτο εις το βόρειον μέρος, διήλθεν εκεί εικοσιπέντε έτη, ασκεπής και άστεγος· η δε τροφή του ήτο άρτος και άλας, εφόρει ένδυμα από τρίχας αιγός, είχε δε το σώμα του δεδεμένον με βαρύτατα σίδηρα, υπό των οποίων καταβαρυνόμενος και υπό των ακτίνων του ηλίου καταφλεγόμενος δεν ηθέλησε ποτέ να έχη, ο γενναίος ούτος αγωνιστής, ουδεμίαν άνεσιν και παρηγορίαν από τας κακοπαθείας ταύτας. Όθεν και αμυγδαλήν τινα, την οποίαν εφύτευσεν γνώριμός του πλησίον της κλίνης του, και η οποία μετά καιρόν έγινεν δένδρον σκιερόν, διέταξε και την έκοψαν, ίνα μη απολαμβάνη εκ της σκιάς της ουδεμίαν ανακούφισιν.