Θεοφάνης ο άγιος Νεομάρτυς νέος ων πολύ και ωραίος εις την όψιν, ηπατήθη υπό των Αγαρηνών και δια την νηπιοφροσύνην του ηρνήθη, φεύ! τον Χριστόν και ετούρκευσε. Δεν παρήλθεν όμως πολύς καιρός και συναισθανθείς το κακόν το οποίον έπαθεν, ανεχώρησε και μετέβη εις άλλον τόπον, όπου εξωμολογήθη την ανομίαν του και μετανοήσας, ως έπρεπε, εγένετο Μοναχός, κλαίων πικρώς και αγωνιζόμενος εν νηστείαις, αγρυπνίαις, χαμαικοιτίαις, γονυκλισίαις και άλλαις σκληραγωγίαις να εξιλεώση τον Θεόν. Αλλ’ επειδή η συνείδησίς του ήλεγχε πάντοτε αυτόν διότι ηρνήθη τον Χριστόν, απεφάσισε να παρουσιασθή εις το κριτήριον και να ομολογήση τον Χριστόν, ίνα δια του αίματός του εξαλείψη την αμαρτίαν του. Μεταβάς όθεν εις Κωνσταντινούπολιν ίστατο εις τον τόπον όπου συνήθιζε πρότερον.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Δευτέρα 7 Ιουνίου 2021
Τη Η΄ (8η) Ιουνίου, μνήμη της αγίας Μάρτυρος Καλλιόπης.
Καλλιόπη η αγία Μάρτυς έζησε κατά τους χρόνους Δεκίου του βασιλέως, εν έτει αν΄ (250), διέλαμπε δε κατά το ψυχικόν κάλλος και την σωματικήν ωραιότητα. Όθεν, συλληφθείσα υπό των ειδωλολατρών και εξαναγκασθείσα, εφάνη ότι ηρνήθη την πίστιν του Χριστού. Αλλ’ επειδή μετά θέρμης διετήρει ταύτην, έδειραν την Αγίαν ανηλεώς και απέκοψαν τους μαστούς της, αλλ’ Άγγελος Κυρίου παρουσιασθείς ιάτρευσεν αυτούς. Έπειτα έσυραν αυτήν επί θρυμμάτων κεράμων και κατέκαιον δια πυρός. Κατόπιν εκόκκιζον τας κεκαυμένας σάρκας αυτής δι’ άλατος και έτριβον ταύτας δια πανίων τριχίνων. Τελευταίον απεκεφάλισαν την αγίαν Μάρτυρα και ούτως η μακαρία ανήλθε νικηφόρος εις τα ουράνια.
Τη Η΄ (8η) Ιουνίου, μνήμη των αγίων Μαρτύρων Νικάνδρου και Μαρκιανού.
Νίκανδρος και Μαρκιανός, οι άγιοι Μάρτυρες, επειδή ωμολόγουν την εις Χριστόν πίστιν, εξητάσθησαν υπό του ηγεμόνος Μαξίμου και ριφθέντες εν φυλακή εξήχθησαν εκείθεν μετά είκοσιν ημέρας. Κατόπιν αναγκασθέντες να αρνηθώσι τον Χριστόν και μη πεισθέντες, εξεσχίσθησαν δια σιδηρών ονύχων και εκρεμάσθησαν επί ορθού ξύλου, κατακεντώμενοι δια σιδήρων και καιόμενοι δια πυρός. Μετά δε ταύτα καταβιβασθέντες, ηπλώθησαν επί πεπυρωμένων ανθράκων και εκεί εδάρησαν δια ράβδων.
Τη Η΄ (8η) Ιουνίου, η ανακομιδή του λειψάνου του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου.
Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, ο άγιος Μεγαλομάρτυς, ήκμασε κατά τους χρόνους Λικινίου του βασιλέως, εν έτει τκ΄ (320). Κατήγετο από τα Ευχάϊτα, τα εν τη Γαλατία, κατώκει δε εις την Ηράκλειαν την εν τω Ευξείνω Πόντω. Ήτο δε ωραίος κατά τον σωματικόν χαρακτήρα, αλλ’ ωραιότερος κατά την ψυχήν και εστολισμένος με λόγον, γνώσιν και σοφίαν, διό τινες ωνόμαζον αυτόν βρυορρήτορα. Αφ’ ου δε εδοκίμασε παν είδος βασάνου και τιμωρίας, ετελείωσε το μαρτύριον και η μεν αγία αυτού ψυχή απήλθε νικηφόρος εις τα ουράνια, το δε άγιον αυτού λείψανον έμεινεν εις την γην και αναβλύζει ρείθρα ιαμάτων εις τους μετά πίστεως προς αυτό προστρέχοντας. Τούτου του αγίου λειψάνου την μετακομιδήν εορτάζομεν σήμερον, διότι μετεκομίσθη εκ της Ηρακλείας εις τα Ευχάϊτα και απετέθη εν τω πατρικώ οίκω καθώς ο ίδιος ο Μάρτυς παρήγγειλε περί τούτου εις τον ταχυγράφον αυτού Αύγαρον.