Τη ΙΒ΄ (12η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΔΑΝΙΗΛ του εν τω Θασίω, εν ειρήνη τελειωθέντος.

Δανιήλ ο Όσιος και αείμνηστος πατήρ ημών εγεννήθη κατά τους χρόνους των εικονομάχων, πιθανώς επί της βασιλείας Κωνσταντίνου του Κοπρωνύμου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 741 – 775, σύγχρονος γενόμενος του Μεγάλου Ιωαννικίου, του οποίου και ακόλουθος ύστερον εγένετο και τον οποίον ηκολούθησεν, όταν ο θείος Ιωαννίκιος ήλθεν εις την Θάσον και εδίωξε τους όφεις, οίτινες έδακνον τους κατοίκους της νήσου, ως εις τον Βίον εκείνου φαίνεται. Γεννηθείς λοιπόν από γονείς ευσεβείς και περί τα θεία ευλαβεστάτους, εδιδάσκετο τον νόμον του Κυρίου και εδείκνυεν ως το φυτόν το πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων, κατά τον Προφητάνακτα Δαβίδ, οπόσον έμελλε να προκόψη και να καρποφορήση.

Τη ΙΒ΄ (12η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ του εν Γαλατεία.

Ιουλιανός ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους Διοκλητιανού εν έτει τ΄ (300) εις την πόλιν των Γαλατών γεννηθείς και ανατραφείς· όταν δε ο Αντωνίνος έγινεν ηγεμών ταύτης της Γαλατίας, ήκουσεν, ότι ο Άγιος ούτος Ιουλιανός είναι κεκρυμμένος με άλλους τεσσαράκοντα μέσα εις σπήλαιον και ακολουθεί την θρησκείαν των Χριστιανών. Όθεν ευθύς στέλλει ανθρώπους δια να αρπάσουν αυτόν και να τον φέρουν εις το κριτήριον· οι δε απεσταλμένοι τούτον μόνον ευρόντες, εβίαζον αυτόν δια να δείξη που και οι άλλοι ευρίσκονται· ο δε Άγιος δεν κατεπείσθη, αλλά εφώναξε με μεγάλην φωνήν προς τους συνασκητάς του ταύτα· «Ιδού εγώ συλληφθείς υπάγω να μαρτυρήσω δια τον Χριστόν, χωρίς να προδώσω σάς εις τους στρατιώτας που με εβίαζον· λοιπόν σπουδάσατε και σεις να έλθητε να με φθάσητε».

Τη ΙΒ΄ (12η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΘΕΟΔΩΡΟΥ Επισκόπου Αλεξανδρείας.

Θεόδωρος ο Άγιος Ιερομάρτυς συνελήφθη από τους απίστους Αλεξανδρείς, επειδή εκήρυττε παρρησία τον Χριστόν· και ανάψαντες από τον θυμόν, εστεφάνωσαν αυτόν με ακάνθας, ερράπιζον το πρόσωπόν του, ετριγύριζαν αυτόν αλυσόδετον εις όλην την πόλιν, έρριπτον αυτόν εις την θάλασσαν, αφού δε από όλα αυτά έμεινεν αβλαβής δια της θείας Χάριτος, τελευταίον με την προσταγήν του άρχοντος απετμήθη την κεφαλήν, και απήλθε νικηφόρος εις τα ουράνια.

Τη ΙΒ΄ (12η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΚΟΥΡΝΟΥΤΟΥ Επισκόπου Ικονίου.

Κουρνούτος ο Άγιος Ιερομάρτυς ήτο γέννημα και θρέμμα της πόλεως Ικονίου, της οποίας ύστερον έγινε και Αρχιερεύς· διατρίβων δε ποτε εις εν χωρίον, Σούρσαλον ονομαζόμενον, και διδάσκων τον λόγον της πίστεως εις τους απίστους, κατεκρατήθη από τους διώκτας και ωδηγήθη εις τον ηγεμόνα Περίνιον· και αφού υπέμεινεν αγρίως όλην του την αγριότητα απετμήθη την κεφαλήν και έλαβε του Μαρτυρίου τον αμάραντον στέφανον.

Τη ΙΒ΄ (12η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ.

Αυτόνομος ο Άγιος Ιερομάρτυς ήτο Επίσκοπος κατά την Ιταλίαν, ήθλησε δε εν Βιθυνία κατά τας ημέρας του ασεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανού, ότε ούτος εκίνησε τον κατά των Χριστιανών διωγμόν εν έτρει 298 μ. Χ. Ας είπωμεν όμως απ’ αρχής το Μαρτύριον αυτού, διότι όσον είναι άτοπον να ομιλή τις τα μη πρέποντα, τοσούτον είναι, νομίζω, και όταν σιωπά τα καλά και ωφέλιμα· επειδή όσον ο μη τα καλά διηγούμενος τας των ακροατών ψυχάς έβλαψε, τοσούτον και ο τας αγαθάς πράξεις σιωπών, της εξ αυτών ωφελείας τους φιλευσεβείς απεστέρησεν.