Τη ΣΤ΄ (6η) Ιουλίου, ο Όσιος πατήρ ημών ΑΣΤΕΙΟΣ, Επίσκοπος Δυρραχίου, μέλιτι χρισθείς και υπό μελισσών κεντούμενος, τελειούται.

Αστείος ο Όσιος πατήρ ημών, Επίσκοπος Δυρραχίου, ήκμασεν επί Τραϊανού βασιλέως και Αγρικόλα ηγεμόνος εν έτει 98. Συλληφθείς δε υπό των πρώτων της πόλεως Δυρραχίου και μη πεισθείς να θυσιάση εις τα είδωλα, ωδηγήθη εις τον ηγεμόνα Αγρικόλαν και εδάρη δια χειρών μολυβδίνων και νεύρων βοών. Επειδή δε επέμενεν εις την πίστιν του Χριστού, εχρίσθη δια μέλιτος και εσταυρώθη επί ξύλου παρά το τείχος της πόλεως, κατά τον καιρόν του θέρους, όταν φλέγη ο ήλιος, ότε και παρέδωκε την ψυχήν αυτού εις χείρας Θεού, και ούτως έλαβεν ο μακάριος τον στέφανον του μαρτυρίου.

Τη ΣΤ΄ (6η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΛΟΥΚΙΑΣ της παρθένου και ΡΗΞΟΥ Βικαρίου, και ετέρων πλείστων εν Καμπανία μαρτυρησάντων.

Λουκία η Αγία Παρθενομάρτυς δεν είναι η αυτή με την Λουκίαν την εκ Σικελίας καταγομένην, ήτις εορτάζεται κατά την ιγ’ (13ην) του μηνός Δεκεμβρίου. Αύτη συλληφθείσα υπό του Ρήξου Βικαρίου και αναγκασθείσα να θυσιάση εις τα είδωλα και να αρνηθή τον Χριστόν, όχι μόνον δεν επείσθη, αλλ’ ωδήγησε μάλιστα εις την πίστιν του Χριστού τον Βικάριον, παρά του οποίου, μεγάλων τιμών αξιωθείσα και εγκατασταθείσα εις ήσυχον οίκημα, εκεί κατεγίνετο εις προσευχήν και νηστείαν. Παρεκάλεσε δε τον Βικάριον να μεταβή εις την εν Ιταλία Καμπανίαν και να μαρτυρήση εκεί δια τον Χριστόν. Ο δε Βικάριος, εγκαταλείψας σύζυγον, τέκνα, πλούτον και άπασαν την κοσμικήν δόξαν, ανεχώρησε μετά της Αγίας. Συλληφθέντες λοιπόν αμφότεροι επεκαλούντο τον Χριστόν ενώπιον του ηγεμόνος και ωμολόγουν Αυτόν Θεόν αληθινόν. Διο απεκεφαλίσθησαν. Μετ’ αυτών δε απεκεφαλίσθησαν και πολλοί άλλοι Άγιοι Μάρτυρες, ήτοι ο Ανατόλιος, ο Αντωνίνος, ο Λυκίας, ο Νέας, ο Σερίνος, ο Διόδωρος, ο Δίων, ο Απολλώνιος, ο Άπαμος, ο Παππιανός, ο Κοττύϊος, ο Όρωνος, ο Πάπικος, ο Σάτυρος, ο Βίκτωρ και άλλοι εννέα.

Τη ΣΤ΄ (6η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΣΙΣΩΗ του Μεγάλου.

Σισώης  ο Όσιος και μέγας εν ασκηταίς εγεννήθη εν Αιγύπτω κατά τας αρχάς της 4ης εκατονταετηρίδος, ότε ήκμαζον εν Αιγύπτω ο μέγιστος των ασκητών θείος Αντώνιος, ο θαυμάσιος Όσιος Ωρ και πλήθος άλλων μεγάλων Αγίων Αναχωρητών. Τούτων τας αρετάς και τα ένθεα κατορθώματα ακούων και ο καλός Σισώης ηγάπησεν εξ αυτής της βρεφικής του ηλικίας τον Κύριον, διο και παιδίον έτι ων έλαβεν εις τους ώμους του τον Σταυρόν του Χριστού και ηκολούθησεν αυτόν εξελθών και αυτός εις την έρημον και αγωνιζόμενος μετά των άλλων ασκητών τον καλόν αγώνα της ασκήσεως. Κατά τας αρχάς της αναχωρήσεώς του ο μακάριος Σισώης ήλθεν εις την ονομαστήν Σκήτην της Νιτρίας, εις την οποίαν ησκούντο τότε περί τους χιλίους Μοναχούς επάνω εις τους οποίους ήτο προεστώς ο Όσιος Ωρ.