Τη ΚΖ΄ (27η) Ιανουαρίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατά το αψπδ΄ (1784) έτος, ξίφει τελειούται.

Δημήτριος ο Νέος Μάρτυς του Χριστού ευρίσκετο εις τον Γαλατάν της Κωνσταντινουπόλεως εις την τοποθεσίαν την καλουμένην Καράκιοϊ, έχων την επιστασίαν του ταμείου ενός καπηλείου του Χατζή Παναγιώτου, ων είκοσι πέντε ετών, εύμορφος εις την όψιν, δυνατός εις το σώμα και σεμνός εις τα ήθη. Όθεν και δια ταύτας τας αρετάς του και χάριτας εφθονείτο πάντοτε υπό των Λαζών Τούρκων, οίτινες συχνάκις επήγαινον εις το καπηλείον εκείνο και κατεγίνοντο πολλάκις με διαφόρους τρόπους να μεταστρέψωσιν αυτόν από της αληθούς πίστεως του Χριστού και να τον τουρκεύσωσιν· αλλά δεν ηδυνήθησαν.

Τη ΚΖ (27η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή του λειψάνου του εν Αγίοις πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.

Πάλιν λαμπρά και χαρμόσυνος πανήγυρις και πολύφωτος εορτή κατέλαβε την Εκκλησίαν μας, τον χειμώνα της αθυμίας και το ψύχος της αμαρτίας αφανίζουσα, η μνήμη, λέγω, του διδασκάλου και χρυσοστόμου Πατρός, του οποίου ο φθόγγος, ως και των μακαρίων Αποστόλων, εξήλθεν όντως εις όλα της οικουμένης τα πέρατα και ενεπλήσθη πάσα πόλις και πάσα χώρα από τα χρυσά και λαμπρότατα ρήματα αυτού. Ιδού ήλθεν η χελιδών η πολύφωνος και καλλίφωνος, το μέγα μυστήριον της κοινής Αναστάσεως ως θείον έαρ λαμπρώς εγκαινίζουσα και με την προς ολίγον σιγήν και κατάπαυσιν της πίστεως εμφανίζουσα τον απέραντον ανακαινισμόν της κατά Χριστόν ηλικίας και πνευματικής νεότητος.