Τη ΙΑ΄ (11η) Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΦΙΛΙΠΠΟΥ ενός των επτά Διακόνων.

Φίλιππος ο Απόστολος και Διάκονος του Κυρίου ήτο εις εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων και των επτά Διακόνων, κατήγετο δε από την Καισάρειαν της Παλαιστίνης. Ούτος είχε τέσσαρας θυγατέρας, αίτινες προεφήτευον (μεταξύ των οποίων ήσαν η Ερμιόνη και η Ευτυχίς) καθώς περί τούτου αναφέρει ο θείος Ευαγγελιστής Λουκάς εις διάφορα μέρη των Πράξεων, και Ευαγγελιστήν αυτόν ονομάζει, λέγων· «τη δε επα’υριον εξελθόντες ήλθομεν εις Καισάρειαν, και εισελθόντες εις τον οίκον Φιλίππου του Ευαγγελιστού, όντος εκ των επτά, εμείναμεν παρ’ αυτώ. Τούτω δε ήσαν θυγατέρες παρθένοι τέσσαρες προφητεύουσαι» (Πράξ. κα: 8-9). Μαρτυρεί δε ο αυτός και ότι ο Απόστολος ούτος κατεστάθη Διάκονος υπό των Αποστόλων επί τας χρείας και τραπέζας των πτωχών και χηρών ομού με τον Στέφανον και τους άλλους πέντε (Πράξ. στ΄).

Τη Ι΄ (10η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΕΟΦΙΛΟΥ του Ομολογητού.

Θεόφιλος ο μακάριος Πατήρ ημών ήκμασε κατά τους χρόνους κατά τους οποίους εξέσπασεν η πρώτη εικονομαχία επί Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου, του εν έτει ψιζ΄ (717) βασιλεύσαντος, γεννηθείς εις τι χωρίον, κείμενον πλησίον της Τιβεριουπόλεως, η οποία σήμερον ονομάζεται βουλγαριστί Στρώμνιτσα, και απέχον απ’ αυτής τρία περίπου στάδια. Οι γονείς του ήσαν ευσεβείς και Ορθόδοξοι Χριστιανοί, δια τούτο όταν έγινε τριών χρόνων και τον εβάπτισαν, τον επήγαν εις το όρος το καλούμενον Σελέντιον, ευρόντες δε εκεί τον Οσιώτατον Πατέρα Στέφανον, έλαβον την ευλογίαν εκείνου και πάλιν επέστρεψαν εις τον οίκον των. Από τότε δε εσχόλαζεν ο ιερός ούτος παις εις τα ιερά γράμματα.

Τη Ι΄ (10η) του Οκτωβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΒΑΣΙΑΝΟΣ εν ειρήνη τελειούται.

Βασιανός ο Όσιος Πατήρ ημών ήτο από την Ανατολήν, εκ της χώρας των Σύρων, κατά δε τους χρόνους του ευσεβεστάτου βασιλέως Μαρκιανού, εν έτει υν΄ (450), ήλθεν εις την Κωνσταντινούπολιν, και τόσον έλαμψεν ο αοίδιμος εις τας αρετάς και τα θαύματα, ώστε ο βασιλεύς Μαρκιανός έκτισε Ναόν εις το όνομά του, όστις σώζεται και έως την σήμερον. Ο δε αριθμός των μαθητών του  ηύξησε και επληθύνθη έως εις τους τριακοσίους. Τούτου του Οσίου εστάθη μαθήτρια και η Αγία Ματρώνα. Τοιουτοτρόπως λοιπόν ο Όσιος ζήσας, πολλούς σεσωσμένους προσέφερεν εις τον Χριστόν και διαφόρους ασθενείας ιάτρευσε και θαύματα αμέτρητα εποίησε. Φθάσας δε εις γήρας βαθύτατον, προς Κύριον εξεδήμησε και ετάφη εις τον προρρηθέντα Ναόν του.