Νείλος ο Όσιος πατήρ ημών εγεννήθη εν Κωνσταντινουπόλει, ήτο δε υιός
Ιωάννου του Λασκάρεως, αδελφού του αυτοκράτορος Θεοδώρου του Λασκάρεως, όστις
εβασίλευσεν εν Νικαία τω ασδ΄ (1204). Ο Όσιος Νείλος από τον διωγμόν των
Λατίνων ανεχώρησεν από τα βασίλεια και ήλθεν εις την εν τη παραλία του Πόντου
Μονήν των Ακοιμήτων, ηγουμενεύοντος του Οσίου Μαρκέλλου, όστις από Νικόλαον
ωνόμασε Νείλον τον Άγιον, χειροτονήσας αυτόν Μοναχόν και έμεινεν εν τη Μονή έως
το ασξα΄ (1261), ότε ο θρόνος από την Νίκαιαν επανήλθεν εις την
Κωνσταντινούπολιν. Τότε ο θείος Νείλος επανήλθεν εις Κωνσταντινούπολιν εις τα
ανάκτορα και λαβών εκ της μητρός του χρήματα απήλθεν εις Ιεροσόλυμα και έμεινεν
εξ έτη· έπειτα επανήλθεν εις Κωνσταντινούπολιν μετά τινος θεοφιλούς γέροντος,
μεθ’ ου ελέγξαντες τον λατινόφρονα αυτοκράτορα Μιχαήλ τον Α΄ τον Παλαιολόγον,
εξωρίσθησαν εις πλοίον άνευ πηδαλίου και άνευ πλοιάρχου, αλλά μετά
τεσσαρακονθήμερον πάλην εναντίον κυμάτων και τρικυμιών ελιμενίσθησαν εις τον
Άθωνα, εις την Μονήν των Ιβήρων, και έμειναν 10 έτη.
