Τη ΚΔ΄ (24η) Μαΐου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΜΕΛΕΤΙΟΥ του Στρατηλάτου και των συν αυτώ ΙΩΑΝΝΟΥ και ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΣΕΡΑΠΙΩΝΟΣ του Αιγυπτίου, ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ του Μάγου, ΚΟΜΗΤΩΝ και ΤΡΙΒΟΥΝΩΝ δώδεκα, Γυναικών τριών ΜΑΡΚΙΑΝΗΣ, ΠΑΛΛΑΔΙΑΣ και ΣΩΣΣΑΝΗΣ, Νηπίων δύο ΚΥΡΙΑΚΟΥ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ και του λοιπού ΠΛΗΘΟΥΣ των συν αυτοίς μαρτυρησάντων χιλιάδων Ένδεκα και Διακοσίων Οκτώ.

Μελέτιος ο ένδοξος του Χριστού στρατηλάτης και Μάρτυς και οι συν αυτώ και μετ’ αυτόν αθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν εν Ρώμη κατά τους χρόνους του βασιλέως Αντωνίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ρλη΄ - ρξα΄ (138 – 161) ηγεμονεύοντος της Ρώμης του Μαξίμου. Εμαρτύρησαν δε ως εξής: Ο Άγιος Μάρτυς Μελέτιος, παραλαβών μεθ’ εαυτού στρατιώτας Χριστιανούς, έχων δε και συνεργούς τους Αγίους Αγγέλους, μετέβη εις τον ναόν των ειδωλολατρών, όπου, δια της προσευχής του, κατεκρήμνισε και εις κόνιν μετέβαλε τα εν αυτώ είδωλα. Τούτο πληροφορηθείς ο ηγεμών Μάξιμος έστειλε στρατιώτας, οίτινες συνέλαβον τον Μελέτιον και τους συντρόφους του. Οδηγηθέντες οι Άγιοι προ του ηγεμόνος παρακινήθησαν υπ’ αυτού να θυσιάσωσιν εις τα είδωλα. Επειδή όμως δεν εθυσίαζον, πρώτον έδειραν αυτούς επί πολλάς ώρας δια ξύλων ξηρών, έπειτα δε επλήγωσαν αυτούς εις τους αστραγάλους δια σιδηρών σφυρίων και εκάρφωσαν τους πόδας των δια ξυλίνων καρφίων. Όμως οι Άγιοι, έχοντες τον νουν αυτών εστραμμένον προς τον Κύριον, δεν ησθάνοντο τας πληγάς.

Τη ΚΔ΄ (24η) Μαΐου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΣΥΜΕΩΝ του εν τω Θαυμαστώ Όρει.

Συμεών ο Όσιος Πατήρ ημών ο Θαυμαστορείτης ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστίνου Β΄ του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φξε΄ -  φοη΄ (565 – 578). Τούτον ο Κύριος ηυδόκησε να γεννηθή, δια να έχωμεν όχι μόνον πρεσβευτήν και μεσίτην παρά Θεώ, αλλ’ ιατρόν ψυχών και σωμάτων, τύπον δε του ερημητικού βίου και παράδειγμα φιλοσοφίας πατρικής. Διότι εκ της βρεφικής αυτού ηλικίας ηκολούθησε την αρετήν, εκ μειρακίου την άσκησιν και ούτω, εκ νεαράς ηλικίας μέχρι θανάτου, και θείων οραμάτων κατέστη άξιος και της χάριτος των θαυμάτων απήλαυσε. Ας διηγηθώμεν όθεν δια της μικράς μας δυνάμεως τον βίον αυτού και τα κατορθώματα, επικαλούμενοι εις βοήθειαν τον κοινόν ημών Δεσπότην και τας πρεσβείας του Οσίου Συμεών. Άνθρωπός τις, νέος την ηλικίαν, Ιωάννης ονόματι, καταγόμενος από την Έδεσσαν της Μεσοποταμίας, μετέβη, μετά των γονέων του, μυροποιών την τέχνην, ίνα κατοικήση εις Αντιόχειαν. Θέλοντες δε να υπανδρεύσουν τον υιόν των, εύρον κόρην ωραίαν, Μάρθαν ονόματι, μεθ’ ης υπάνδρευσαν αυτόν.