Αποδέχεσθε την επιβολή από
την Πανορθόδοξη Σύνοδο των 14 Αυτοκεφάλων Εκκλησιών – μελών της (και όχι των 336
συμμετεχόντων Επισκόπων που, ενώ θα έπρεπε κατά την Παράδοση της Εκκλησίας να
είναι, εν τούτοις δεν είναι μέλη της) του Ιουνίου 2016 του Εωσφορικού
συγκρητιστικού διαχριστιανικού και διαθρησκευτικού Οικουμενισμού και, δι΄
αυτού, την άρνηση του Θεανθρωπίνου
προσώπου του Χριστού και την υποταγή σας στο Σατανά και στο άμεσο όργανό του,
τον Αντίχριστο, μέσω της – θεολογικά αδύνατης – υποκριτικά αγαπολογικής
συνύπαρξης του Χριστού των Οικουμενικών Συνόδων και του Βελίαρ – Εωσφόρου του
Οικουμενισμού που αναγνωρίζεται από το προσυνοδικό κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου
Εκκλησίας με τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον» που υιοθετήθηκε ήδη από την Σύναξη
των Προκαθημένων;
«Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς: Βλέπετε
μη τις υμάς πλανήση… Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται…» (Ματθ. ΚΔ΄. 4, 13, 24-27).
Ως γνωστόν, ο Διαχριστιανικός και ο
Διαθρησκειακός Οικουμενισμός, αποτελεί διαχρονική θρησκευτική διδασκαλία του
Σατανισμού και της Θεοσοφίας, που είναι παρακλάδι του. Δηλ. δεν αποτελεί νέο
προϊόν της εποχής μας, αλλά αποτελεί διαχρονικό προϊόν του Σατανισμού, του
Γνωστικισμού και της Μαγείας, δηλ. του Αποκρυφισμού, με γνωστότερο εκπρόσωπο
τον Σίμωνα τον Μάγο. Μάλιστα ο γνωστικός Μάνης είχε χρησιμοποιήσει τον
συγκρητιστικό διαθρησκειακό οικουμενισμό στην ανάμειξη του Ιουδαϊσμού, του
Χριστιανισμού και του Βουδισμού (βλέπετε Παν. Χρήστου, Ο Γνωστικισμός, Σίμων ο
Μάγος, και Μανιχαϊσμός, σε: Ελληνική Πατρολογία, τομ. Β΄, σελ. 105-115, 136-137
και 188-194). Ο Διαχριστιανικός Οικουμενισμός είναι η κίνηση που έχει σκοπό την
ένωση της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, δηλαδή της Ορθοδόξου
Εκκλησίας, με τον Αιρετικό Παπισμό και τον Αιρετικό Προτεσταντισμό σε ενιαίο
θρησκευτικό οργανισμό, τη Χριστιανική Θρησκεία, με αρχηγό του τον Αιρεσιάρχη
Πάπα. Ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός είναι η κίνηση που έχει σκοπό την ένωση
του ενιαίου Χριστιανισμού με τις άλλες θρησκείες, Ιουδαϊσμό, Ισλάμ, Βουδισμό,
Ινδουϊσμό κλπ., σε ενιαίο θρησκευτικό οργανισμό, την Πράσινη Παγκόσμια
Θρησκεία, της οποίας τα δόγματα είναι ο Σατανισμός, η Νεο-ειδωλολατρεία (ή
λατρεία της λεγόμενης θεάς γης) και ο Αντίχριστος, ο οποίος, κατά τον Απόστολο
Παύλο, μετά την εωσφορική αυτή ένωση των θρησκειών, θα επιβάλει παγκοσμίως τη
δική του λατρεία ως θεού πάνω από τους λατρευόμενους από τους ανθρώπους θεούς ή
σεβάσματα (Β΄ Θεσσ. Β΄, 4). Ο Οικουμενισμός αλλιώς λέγεται θρησκευτική
παγκοσμιοποίηση, η οποία αποτελεί μια από τις τρεις μορφές της παγκοσμιοποίησης.
Οι άλλες δύο μορφές της είναι η οικονομική παγκοσμιοποίηση και η πολιτική
παγκοσμιοποίηση, οι οποίες επιβάλλονται από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.
