Τη ΚΗ΄ (28η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, ο Άγιος Μάρτυς ΝΕΣΤΩΡ σταυρωθείς τελειούται.

Νέστωρ ο Άγιος Μάρτυς έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου και του ηγεμόνος Πουπλίου εν έτει σν΄ (250), κατήγετο δε από την Πέργην της Παμφυλίας. Αλλά επειδή εσέβετο τον Χριστόν, συνελήφθη υπό του άρχοντος Ειρηνάρχου και εφέρθη εις τον ηγεμόνα. Ομολογήσας λοιπόν ενώπιον αυτού την εις Χριστόν Πίστιν, εσταυρώθη· όθεν, ευχαριστών τον Θεόν με πολλάς ευχαριστίας και τους Χριστιανούς στηρίζων εις την Πίστιν, παρέδωκε το πνεύμα και έλαβεν ο αοίδιμος τον στέφανον του Μαρτυρίου.

Τη ΚΗ΄ (28η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΡΟΤΕΡΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, καλάμοις οξέσι σφαγέντος.

Προτέριος ο ένδοξος Ιερομάρτυς ήτο Πρεσβύτερος της εν τη Αλεξανδρεία Εκκλησίας εν έτει υν΄ (450), κατά τους χρόνους των αοιδίμων βασιλέων Μαρκιανού και Πουλχερίας· ότε δε συνεκροτήθη η Τετάρτη Αγία Οικουμενική Σύνοδος εν έτει υνα΄ (451), ανέβη και αυτός εις την Κωνσταντινούπολιν μετά των άλλων Αλεξανδρινών Επισκόπων και Πρεσβυτέρων και πολύ ηγωνίσθη κατά της αιρέσεως των Μονοφυσιτών. Αφ’ ου δε απέθανεν ο Αλεξανδρείας Απολινάριος, όστις ανήλθεν εις τον επισκοπικόν θρόνον μετά τον Μονοφυσίτην Διόσκορον τον εν τη Τετάρτη Οικουμενική Συνόδω καθαιρεθέντα, εδέχθη τον θρόνον της Αλεξανδρείας ο θείος ούτος Προτέριος, προβληθείς υπό πάσης της Συνόδου.

Τη ΚΗ΄ (28η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και Ομολογητού ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Συναθλητού του Αγίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου.

Βασίλειος ο Όσιος Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του Ισαύρου Λέοντος Γ΄ του Εικονομάχου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιζ΄ - ψμα΄ (717 – 741), νέος δε την ηλικίαν έγινε Μοναχός και υπεβάλλετο εις αυστηράν άσκησιν. Πρώτον λοιπόν, καλώς αγωνισάμενος, αντέστη ύστερον ανδρείως εις τους Εικονομάχους, δια τον σεβασμόν και την προσκύνησιν των Αγίων Εικόνων. Διο συνελήφθη υπ’ αυτών και ετιμωρήθη πολύ ο αοίδιμος. Αλλά παρά τας τιμωρίας δεν υπεχώρησεν από την καλήν ταύτην αντίστασιν, αλλά εκήρυττε την αλήθειαν της Ορθοδοξίας έως θανάτου, έχων ως συναγωνιστήν και τον θείον Προκόπιον τον Δεκαπολίτην, τον εορταζόμενον κατά την εικοστήν εβδόμην του παρόντος μηνός Φεβρουαρίου. Τούτου ένεκα και ξεσμούς παρά των Εικονομάχων έλαβεν εις όλον το σώμα και μάλιστα τον τράχηλον και εις φυλακήν ερρίφθη. Αφ’ ου δε ο Ίσαυρος Λέων απέθανεν, ηλευθερώθη ο Άγιος εκ της φυλακής και ηκολούθει πάλιν την προτέραν ασκητικήν πολιτείαν, πολλούς μεν αμαρτωλούς παρακινών εις την αρετήν δια του λόγου και του παραδείγματός του, πολλούς δε κακοδόξους επιστρέφων εις την Ορθόδοξον Πίστιν. Με τοιούτον λοιπόν τρόπον πολιτευσάμενος ο μακάριος, χαίρων και ευχαριστών τον Θεόν απήλθε προς Κύριον, ον εκ βρέφους ηγάπησεν.