Κόϊντος ο Μάρτυς εγεννήθη και εδιδάχθη την ευσέβειαν εν τη Φρυγία. Ελθών
δε εις χωρίον καλούμενον Αιολίς, έδιδεν ελεημοσύνην εις τους πτωχούς και
ιάτρευε τους ενοχλουμένους υπό ακαθάρτων πνευμάτων. Επειδή δε ο ηγεμών Ρούφος
ηνάγκαζε τούτον να θυσιάση εις τα είδωλα, εδαιμονίσθη, αλλ’ ο Άγιος εθεράπευσεν
αυτόν· όθεν ανταμείψας τον Άγιον ο ηγεμών με τιμάς και δώρα τον αφήκεν
ελεύθερον. Μεταβάς δε εις Πέργαμον συνελήφθη υπό των Ελλήνων, των ονομαζομένων
Κυμαίων, οι οποίοι ήρχισαν να τον βασανίζωσιν· αιφνιδίως δε έγινε σεισμός, και
ευθύς εκρημνίσθη ο ναός των Ελλήνων και τα εν αυτώ είδωλα συνετρίβησαν, εκείνοι
δε φοβηθέντες αφήκαν ελεύθερον τον Άγιον. Ύστερον ελθών εις την Πέργαμον ο
άρχων Κλέαρχος συνέλαβε τον Άγιον και συνέτριψε τα σκέλη του· γενόμενος όμως
υγιής υπό της χάριτος του Θεού, έζησεν έκτοτε δέκα έτη, και μετά ταύτα απήλθε
προς Κύριον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου