Μνήμη της Αγίας ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου

Μνήμη της Αγίας ΣΤ’  Οικουμενικής Συνόδου των Αγίων Εκατόν Εβδομήκοντα Πατέρων, των εν Κωνσταντινουπόλει κατά των Μονοθελητών συνελθόντων.                 

Η Αγία Έκτη Οικουμενική Σύνοδος συνηθροίσθη εν τω Τρούλλω του παλατίου τω λεγομένω Ωάτω, επί της βασιλείας Κωνσταντίνου του Παγωνάτου, πατρός Ιουστινιανού του Β΄ του καλουμένου Ρινοτμήτου, εν έτει χπ΄ (680) μ.Χ. Λέγεται δε αύτη Τρίτη των εν Κωνσταντινουπόλει γενομένων. Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήτο ο Γεώργιος, Πάπας δε της Ρώμης ο Αγάθων. Παρόντες εν αυτή ήσαν ρο΄ (170) Άγιοι Πατέρες, προεξήρχον δε της Συνόδου ο Κωνσταντινουπόλεως Γεώργιος παραστάς εν τη Συνόδω αυτοπροσώπως, ο Ρώμης Αγάθων, όστις αντεπροσωπεύετο δια τοποτηρητών (Θεόδωρος και Σέργιος Πρεσβύτεροι και Ιωάννης Διάκονος), Πέτρος Μοναχός τοποτηρητής του θρόνου Αλεξανδρείας, Θεοφάνης ο Αντιοχείας (ο μετά τον υπό της Συνόδου ταύτης καθαιρεθέντα Μακάριον πατριαρχεύσας) και Γεώργιος Ιερομόναχος Τοποτηρητής του θρόνου Ιεροσολύμων. Η Σύνοδος αύτη συνήλθε δια την εκταράττουσαν τότε την Εκκλησίαν αίρεσιν των Μονοθελητών. Διεκρίθησαν δε εν αυτή ο της Κωνσταντινουπόλεως Πατριάρχης Γεώργιος, Στέφανος ο της εν Πόντω Ηρακλείας φωστήρ, Ιωάννης Αθηνών Επίσκοπος και άλλοι επί σοφία και τη των Γραφών πολυμαθεία διάσημοι. Κατεδίκασε δε και ανεθεμάτησε η Σύνοδος αύτη τους αιρετικούς Μονοθελητάς. Ήσαν δε τότε εν ζωή ο Αντιοχείας Μακάριος, του οποίου μάλιστα η καθαίρεσις εγένετο εν δημοσία τελετή δια της αφαιρέσεως των ιερατικών ενδυμάτων και άλλοι ομόφρονες αυτού. Κατέκρινεν επίσης η Σύνοδος και ανεθεμάτισε και τους προαποθανόντας Μονοθελητάς Ονώριον τον Ρώμης Πάπαν, Σέργιον, Πύρρον, Πέτρον και Παύλον τους της Κωνσταντινουπόλεως Πατριάρχας, και Κύρον Αλεξανδρείας. Επίσης Θεόδωρον τον της Φαράν Επίσκοπον, Στέφανον τον μαθητήν του Μακαρίου, Πολυχρόνιον τον νηπιόφρονα γέροντα και τους συν αυτοίς, οίτινες εδογμάτιζον ασεβώς επί Χριστού μίαν θέλησιν και μίαν ενέργειαν. Δια του πονηρού τούτου δόγματος κατεβίβαζον οι αιρετικοί Μονοθεληταί εις πάθος το απαθές της Θεότητος, και εις άλλας πολλάς ατοπίας κατεκρημνίζοντο. Εδογμάτισε δε η αυτή Αγία Σύνοδος να φρονώμεν και να σεβώμεθα επί Χριστού μίαν μεν υπόστασιν της θεότητος και της ανθρωπότητος, δύο δε φυσικάς θελήσεις και ενεργείας· καθότι και αι δύο φύσεις εν τω ενί Χριστώ ετηρήθησαν άτρεπτοι και ασύγχυτοι· και ποτέ μεν η μία φύσις, ποτέ δε η άλλη επεδείξατο την ιδικήν της θέλησιν και ενέργειαν. Κανόνας η Αγία αύτη Σύνοδος δεν εξέθεσεν. Εξέδωκεν όμως τοιούτους η Πενθέκτη λεγομένη Σύνοδος η συγκληθείσα υπό Ιουστινιανού του Ρινοτμήτου, του υιού του Κωνσταντίνου τούτου εν τω αυτώ Τρούλλω εν έτει 691.