Ηλιόδωρος και Δοσάς οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν καθ’ ην εποχήν, κατά το
πεντηκοστόν τρίτον έτος της βασιλείας του, Σαβώριος ο βασιλεύς των Περσών
έκαμεν απόβασιν πολλών στρατευμάτων εις τινα πόλιν των Ρωμαίων, και ήρχισε να
κρημνίζη τας εκεί Ορθοδόξους Εκκλησίας των Χριστιανών, θραύων τας ιεράς και
αγίας Εικόνας και πυρπολών τα λείψανα των Αγίων. Τότε οι Άγιοι ούτοι Ηλιόδωρος
και Δοσάς παρουσιασθέντες ενώπιον του βασιλέως εκείνου και ελέγξαντες την
ας΄ρβειάν του, ανεκήρυξαν την αληθή πίστιν του Χριστού (ήτο δε τότε ο Άγιος
Ηλιόδωρος ενενήκοντα πέντε ετών)· όθεν υπέμειναν οι μακάριοι πολλάς και
διαφόρους βασάνους, και τελευταίον εκόπησαν τας ρίνας και εκάησαν τας κεφαλάς.
Ούτω δε οι Άγιοι ευχαριστούντες τω Θεώ παρέδωκαν τας ψυχάς των και ανήλθον
στεφανηφόροι εις τα ουράνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου