Τη ΣΤ΄ (6η) του Αυγούστου, η Μεταμόρφωσις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Κατά την έκτην του Μηνός Αυγούστου την ανάμνησιν της θείας Μεταμορφώσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού η αγία του Θεού Εκκλησία περιχαρώς εορτάζει, ο δε λόγος της εορτής ταύτης είναι ο εξής: Ο Δεσπότης ημών Χριστός πολλάκις προείπεν εις τους Αγίους Αυτού Μαθητάς δια τους κινδύνους, τα πάθη και τον θάνατον των Μαθητών του· επειδή δε οι μεν κίνδυνοι και τα δεινά ήσαν πρόχειρα και εν τη παρούση ζωή, τα δε μέλλοντα αγαθά ήσαν μετά ταύτα και ελπιζόμενα, τούτου ένεκα ηθέλησεν ο Κύριος να πληροφορήση τους Μαθητάς του και με τους ιδίους των οφθαλμούς, τις και ποία είναι η δόξα εκείνη, μετά της οποίας μέλλει να έλθη εν τη κοινή αναστάσει, και την οποίαν και αυτοί θα απολαύσωσιν. Αναβιβάζει όθεν αυτούς επί όρους υψηλού κατ’ ιδίαν, και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον Αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια Αυτού εγένοντο λευκά ως το φως· εφάνησαν δε εις αυτούς ο Μωϋσής και ο Ηλίας συνομιλούντες με τον Χριστόν.
Τρεις δε μόνον Αποστόλους παρέλαβεν εις το όρος ως προκρίτους και υπερέχοντας, διότι ο μεν Πέτρος προεκρίθη, επειδή πολύ ηγάπα τον Χριστόν, ο δε Ιωάννης επειδή ηγαπάτο υπό του Χριστού, και ο Ιάκωβος, επειδή ηδύνατο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Κύριος έπιεν. Έφερε δε εν τω μέσω αυτών τον Μωϋσήν και τον Ηλίαν, ίνα διορθώση τας περί Αυτού λελανθασμένας υποψίας των περισσοτέρων· καθότι άλλοι μεν έλεγον τον Κύριον, ότι είναι ο Ηλίας, άλλοι δε ότι είναι ο Ιερεμίας. Ιδού λοιπόν διατί παρέστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, ίνα δηλαδή γνωρίσωσιν οι Μαθηταί, και δια των Μαθητών άπαντες, πόση διαφορά υπάρχει μεταξύ του Χριστού και των Προφητών, διότι ο μεν Χριστός είναι Δεσπότης, οι δε Προφήται είναι δούλοι· ίνα δε μάθωσιν ότι ο Κύριος έχει την εξουσίαν του θανάτου και της ζωής, εκ μεν των τεθνεώτων έφερε τον Μωϋσήν, εκ δε των ζώντων τον Ηλίαν. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν.