Τη ΙΓ΄ (13Η) Φεβρουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών, ΕΥΛΟΓΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας.

Ευλόγιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαυρικίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φπβ΄ - χβ΄ (582-602), εχρημάτισε δε Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας προ του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, κατά τα έτη φοθ΄ - χζ΄ (579- 607). Ούτος έζησεν αγιωτάτην ζωήν, εποίησε δε και πολλά θαύματα, εξ ων εν είναι και τούτο. Όταν ο αγιώτατος Λέων, ο της Ρώμης Επίσκοπος, έγραψεν εις την εν Χαλκηδόνι συνελθούσαν Δ΄ Αγίαν Οικουμενικήν Σύνοδον, την πολυθρύλητον εκείνην επιστολήν της Ορθοδοξίας, ανέγνωσεν αυτήν ο Όσιος ούτος Ευλόγιος και όχι μόνον την επήνεσε και την απεδέχθη, αλλά και εις όλους αυτήν διεκήρυξεν.
  Ο Θεός λοιπόν, θέλων να χαροποιήση και τους δύο Αυτού θεράποντας, τον Άγιον Λέοντα δηλαδή και τον Άγιον Ευλόγιον, έπεμψεν Άγγελον εις τον Ευλόγιον, εν σχήματι του Αρχιδιακόνου του Λέοντος, ο οποίος ηυχαρίστει τον Άγιον Ευλόγιον, επειδή απεδέχθη την ρηθείσαν επιστολήν του Λέοντος· ο δε Ευλόγιος συνωμίλει μετά του Αγγέλου, νομίζων ότι συνωμίλει μετά του Αρχιδιακόνου του Πάπα Λέοντος. Αφ’ ου δε έγινεν άφαντος από αυτόν ο Άγγελος, τότε εγνώρισεν, ότι ήτο Άγγελος Θεού· ευχαριστήσας όθεν τον Θεόν, παρέδωκε την αγίαν του ψυχήν εις χείρας Αυτού.