Τη Β΄ (2α) Απριλίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΤΙΤΟΥ του Θαυματουργού.

Τίτος ο μακάριος και Άγιος Πατήρ ημών ηγάπησε τον Θεόν εκ νεαράς του ηλικίας. Μετέβη λοιπόν εις Κοινόβιον και έγινε Μοναχός και τοσούτον προέκοψεν εις την υπακοήν και ταπείνωσιν, ώστε υπερέβη όχι μόνον τους αδελφούς του Κοινοβίου εκείνου, αλλά και όλους τους άλλους συγχρόνους του Μοναχούς. Γενόμενος δε και Ηγούμενος και Ποιμήν των λογικών προβάτων του Χριστού, τοσαύτην αγάπην, πραότητα και συμπάθειαν είχεν ο τρισόλβιος εις το ποίμνιόν του, ώστε ουδείς άλλος τότε υπήρχεν όμοιος αυτού. Εφυλάχθη δε καθαρός κατά το σώμα και κατά την ψυχήν εκ νεαράς του ηλικίας, ως Άγγελος Θεού, αξιωθείς δια τούτο να γίνη και θαυματουργός. Ούτω λοιπόν ζήσας και αφήσας τους μαθητάς και συνασκητάς του εικόνα έμψυχον της αυτού αρετής και ασκητικής πολιτείας, απήλθε προς Κύριον.