Γλυκερία η Αγία Μάρτυς του
Χριστού ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Αντωνίνου του βασιλεύσαντος κατά
τα έτη ρλη΄ - ρξα΄ (138 – 161) και
Σαβίνου του ηγεμόνος, ευρισκομένη εις την Τραϊανούπολιν, την κειμένην εις την
παραθαλασσίαν του Αδριατικού κόλπου, Τράνι κοινώς λεγομένην. Όταν δε ποτε
εθυσίαζεν ο ηγεμών εις τα είδωλα, η Αγία Γλυκερία, χαράξασα επί του μετώπου της
το σημείον του Τιμίου Σταυρού, προσήλθεν εις τον ηγεμόνα, κηρύττουσα και
ονομάζουσα εαυτήν Χριστιανήν και δούλην Χριστού.
Τότε ο ηγεμών προσεκάλεσεν αυτήν να θυσιάση εις τα είδωλα, η δε Αγία, εισελθούσα εν τω ναώ των ειδώλων και προσευχηθείσα εις τον Χριστόν, εκρήμνισε το είδωλον του Διός και κατασυνέτριψεν αυτό. Τότε οι εκεί ευρεθέντες ειδωλολάτραι εξοργισθέντες έρριπτον λίθους κατά της Μάρτυρος, ουδείς όμως εκ των λίθων τούτων εκτύπησε την Αγίαν, δια τούτο, κρεμάσαντες αυτήν εκ των τριχών της κεφαλής, την κατεξέσχισαν. Μετά ταύτα έρριψαν την Αγίαν εις την φυλακήν, χωρίς να της δώσουν ούτε φαγητόν, ούτε ποτόν επί πολλάς ημέρας. Άγγελος δε Κυρίου έφερε τροφήν εις αυτήν και δια τούτο ουδέν κακόν έπαθεν, εξ εκείνων τα οποία ενόμιζεν ο ηγεμών, ότι θα προξενήση εις την Αγίαν η πείνα. Μάλιστα δε θαυμασμός μέγας και έκπληξις κατέλαβε τον ηγεμόνα και τους συντρόφους του, όταν εύρον εντός της φυλακής δοχείον, άρτους, γάλα και ύδωρ, εν ω η φυλακή ήτο ασφαλώς κεκλεισμένη και ουδείς είχεν εισέλθει εντός αυτής. Ακολούθως έρριψαν την Αγίαν εντός καμίνου πεπυρακτωμένης, δρόσος δε πεσούσα ουρανόθεν, κατέσβεσε το πυρ και η Αγία εξήλθεν αβλαβής. Κατόπιν, εκδείραντες το δέρμα της κεφαλής της έως του μετώπου και δέσαντες τας χείρας και τους πόδας της, έρριψαν αυτήν πάλιν εντός της φυλακής κάτωθεν δε αυτής έστρωσαν πέτρας. Άγγελος δε Κυρίου, καταβάς, έλυσε την Αγίαν εκ των δεσμών και ιάτρευσε την κεφαλήν της. Όθεν το θαυμάσιον τούτο ιδών ο δεσμοφύλαξ Λαοδίκιος εξεπλάγη και ομολογήσας τον Χριστόν απεκεφαλίσθη, λαβών του Μαρτυρίου τον στέφανον. Η δε Αγία πάλιν ωδηγήθη προ του ηγεμόνος και υπ’ αυτού ερρίφθη εις τα θηρία, ίνα την φάγωσιν. Έν δε εξ αυτών έδηξεν αυτήν ολίγον και εκ του τοιούτου μικρού δήγματος παρέδωκεν η μακαρία την ψυχήν της εις χείρας του Θεού. Το δε άγιον αυτής Λείψανον ενεταφιάσθη εις την Ηράκλειαν της Θράκης.
Τότε ο ηγεμών προσεκάλεσεν αυτήν να θυσιάση εις τα είδωλα, η δε Αγία, εισελθούσα εν τω ναώ των ειδώλων και προσευχηθείσα εις τον Χριστόν, εκρήμνισε το είδωλον του Διός και κατασυνέτριψεν αυτό. Τότε οι εκεί ευρεθέντες ειδωλολάτραι εξοργισθέντες έρριπτον λίθους κατά της Μάρτυρος, ουδείς όμως εκ των λίθων τούτων εκτύπησε την Αγίαν, δια τούτο, κρεμάσαντες αυτήν εκ των τριχών της κεφαλής, την κατεξέσχισαν. Μετά ταύτα έρριψαν την Αγίαν εις την φυλακήν, χωρίς να της δώσουν ούτε φαγητόν, ούτε ποτόν επί πολλάς ημέρας. Άγγελος δε Κυρίου έφερε τροφήν εις αυτήν και δια τούτο ουδέν κακόν έπαθεν, εξ εκείνων τα οποία ενόμιζεν ο ηγεμών, ότι θα προξενήση εις την Αγίαν η πείνα. Μάλιστα δε θαυμασμός μέγας και έκπληξις κατέλαβε τον ηγεμόνα και τους συντρόφους του, όταν εύρον εντός της φυλακής δοχείον, άρτους, γάλα και ύδωρ, εν ω η φυλακή ήτο ασφαλώς κεκλεισμένη και ουδείς είχεν εισέλθει εντός αυτής. Ακολούθως έρριψαν την Αγίαν εντός καμίνου πεπυρακτωμένης, δρόσος δε πεσούσα ουρανόθεν, κατέσβεσε το πυρ και η Αγία εξήλθεν αβλαβής. Κατόπιν, εκδείραντες το δέρμα της κεφαλής της έως του μετώπου και δέσαντες τας χείρας και τους πόδας της, έρριψαν αυτήν πάλιν εντός της φυλακής κάτωθεν δε αυτής έστρωσαν πέτρας. Άγγελος δε Κυρίου, καταβάς, έλυσε την Αγίαν εκ των δεσμών και ιάτρευσε την κεφαλήν της. Όθεν το θαυμάσιον τούτο ιδών ο δεσμοφύλαξ Λαοδίκιος εξεπλάγη και ομολογήσας τον Χριστόν απεκεφαλίσθη, λαβών του Μαρτυρίου τον στέφανον. Η δε Αγία πάλιν ωδηγήθη προ του ηγεμόνος και υπ’ αυτού ερρίφθη εις τα θηρία, ίνα την φάγωσιν. Έν δε εξ αυτών έδηξεν αυτήν ολίγον και εκ του τοιούτου μικρού δήγματος παρέδωκεν η μακαρία την ψυχήν της εις χείρας του Θεού. Το δε άγιον αυτής Λείψανον ενεταφιάσθη εις την Ηράκλειαν της Θράκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου