Τη Ε΄ (5η) του αυτού μηνός Ιουνίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΔΩΡΟΘΕΟΥ Επισκόπου Τύρου.

Δωρόθεος ο αοίδιμος εγένετο Επίσκοπος της πόλεως Τύρου, κατά τους χρόνους του Μαξιμιανού εν έτει τγ΄ (303), κατέχων καλώς άπαντα τα κεφάλαια της Παλαιάς και Νέας Γραφής. Και εν όσω μεν έζη ο Διοκλητιανός και ο Λικίνιος, ο Άγιος Ιερομάρτυς Δωρόθεος είχε φύγει από την Τύρον ένεκα του διωγμού και ευρίσκετο εις την Δυσσόπολιν, την ευρισκομένην εις τα μέρη της Θράκης. Αφού δε οι βασιλείς εκείνοι απέθανον, επανήλθε πάλιν εις την Τύρον και εποίμαινε την Αγίαν του Θεού Εκκλησίαν, μέχρι των χρόνων Ιουλιανού του Παραβάτου, εν έτει τξα΄ (361).

Επειδή δε ο δυσσεβής Ιουλιανός δεν εφόνευε φανερά τους Χριστιανούς, όταν το πρώτον εβασίλευσεν, αλλά κρυφίως, τούτου ένεκα, ακούσας ο θείος ούτος Δωρόθεος την κακομηχανίαν αυτού, έφυγεν από την Τύρον και μετέβη πάλιν εις την ανωτέρω Δυσσόπολιν. Αλλ’ ουδέ εκεί ηδυνήθη να διαφύγη τον διωγμόν των ειδωλολατρών. Διότι συλληφθείς υπό των αρχόντων του Ιουλιανού, πολλάς τιμωρίας υπέστη εις το γεροντικόν αυτού σώμα ο αοίδιμος, επειδή ήτο τότε εκατόν επτά ετών. Όθεν εντός των βασάνων ευρισκόμενος παρέδωκε την μακαρίαν αυτού ψυχήν εις χείρας Θεού, αφού πρότερον συνέγραψε πολλά ψυχωφελή συγγράμματα εις την Ελληνικήν και την Λατινικήν, μετά σπουδής φιλοπόνου και φυσικής επιτηδειότητος και τα οποία αφήκεν ως πατρικήν κληρονομίαν εις την Εκκλησίαν του Χριστού.