Τη ΙΒ΄ (12η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΝΕΙΛΟΥ του Ασκητού

Νείλος ο πολύςκαι θαυμάσιος εις τους λόγους ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου του Μεγάλου και του υιού αυτού Αρκαδίου 370 – 408 ετύγχανε δε έπαρχος Κωνσταντινουπόλεως χρηματίσας και μαθητής του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ούτος λαβών δια γάμου σεμνήν γυναίκα, εγέννησε δύο τέκνα, εν άρρεν και το έτερον θήλυ. Έπειτα κατέπεισε την σύζυγόν του να αφήσωσι μεν και οι δύο την Κωνσταντινούπολιν, να υπάγωσι δε εις τα Μοναστήρια της Αιγύπτου.
Πορευθέντες λοιπόν εκεί, εμοίρασαν οι δύο τα δύο τέκνα των και ο μεν θείος Νείλος έλαβε τον υιόν των Θεόδουλον, η δε σύζυγός του την θυγατέρα και ούτως εχωρίσθησαν απ’ αλλήλων. Λαβών δε ο Νείλος τον Θεόδουλον, μετέβη εις το Σίναιον όρος και διέμεινε μετά των εκεί Πατέρων. Ελθόντες δε αίφνης βάρβαροι εις τον τόπον εκείνον ηχμαλώτισαν ομού με άλλους Πατέρας και τον υιόν του Θεόδουλον, τον οποίον εθρήνει ως αιχμάλωτον ο Όσιος υπέρ το δέον, υπό της φυσικής φιλοστοργίας νικώμενος, καθώς αναφέρεται ο θρήνος ούτος εις το παρ’ αυτού συντεθέν σύγγραμμα. Αξιωθείς δε μετά ταύτα της θείας Ιερωσύνης, συνέθεσε λόγους ασκητικούς πλήρεις πάσης σοφίας και ωφελείας· ομοίως συνέγραψεν επιστολάς και κεφάλαια πάμπολλα και πολλούς δι’ αυτών παρεκίνησε να συζώσι με τον θείον έρωτα του Χριστού. Ούτω λοιπόν πολιτευσάμενος, εν ειρήνη ανεπαύθη.