Τη ΙΘ΄ (19η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΖΗ του θαυματουργού.

Άζης ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει σπθ΄ (289), καταγόμενος από την χώραν των Ισαύρων, στρατιώτης κατά το επιτήδευμα· αφήσας την στρατιωτικήν ζωήν διέτριβεν εις τας ερήμους, εις τας οποίας ευρισκόμενος εποίει πολλάς ιατρείας και θαύματα.
Φανερωθείς δε υπό τινων κυνηγών παρέστη εις τον Διοκλητιανόν και την πίστιν του Χριστού ομολογήσας, παρεδόθη εις τον έπαρχον Ακυλίνον μετά των εκατόν πεντήκοντα στρατιωτών, οίτινες, αποσταλέντες όπως συλλάβωσι τον Άγιον, επίστευσαν και αυτοί όλοι εις τον Χριστόν θαυματουργήσαντος καθ’ οδόν του Αγίου· διότι ενώ οι στρατιώται ήσαν δεδιψασμένοι, ανέβλυσεν ύδωρ και τους επότισεν. Τότε ο έπαρχος πορευθείς εις τόπον τινά ετιμώρησε τον Άγιον Άζην με πολλάς πληγάς και τιμωρίας, όπως τάχα ίδωσιν οι λοιποί και φοβηθώσιν. Έπειτα εκρέμασεν αυτόν εις τροχόν και υποκάτω ήναψε πυρ· επειδή δε η φλοξ εσβάσθη και ο Άγιος έμεινεν αβλαβής, επίστευσαν εις τον Χριστόν η γυνή του επάρχου και η θυγάτηρ του. τότε ο έπαρχος προσέταξε πρώτον μεν να αποκεφαλισθώσιν οι εκατόν πεντήκοντα στρατιώται, η γυνή και η θυγάτηρ του, ύστερον δε να δείρωσι τον Άγιον δυνατά και να αποκεφαλίσωσι και αυτόν. Και ούτως έλαβον πάντες τους αμαράντους στεφάνους του Μαρτυρίου.