Τη Ε΄ (5η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΔΟΜΝΙΝΟΥ και των συν αυτώ. Οι Άγιοι Μάρτυρες ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ΘΕΟΦΙΛΟΣ και ΘΕΟΤΙΜΟΣ πυγμαίς βαλλόμενοι τελειούνται.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς ΔΩΡΟΘΕΟΣ ο Πρεσβύτερος, θηρίοις εκδοθείς τελειούται. Οι Άγιοι Μάρτυρες ΕΥΨΥΧΙΟΣ και ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ τα αιδοία τμηθέντες τελειούνται. Ο Άγιος Μάρτυς ΣΙΛΒΑΝΟΣ, εις μέταλα βληθείς, τελειούται. Ο Άγιος Μάρτυς ΠΑΜΦΙΛΟΣ ξεσθείς και φυλακισθείς, τελειούται.                                                      

Δομνίνος ο Άγιος Μάρτυς και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού και Ουρβανού άρχοντος της Παλαιστίνης, εν έτει 298.

Πρώτος δε εμαρτύρησεν ο Άγιος Δομνίνος, ο οποίος πολλά μεν βάσανα έλαβε και πρότερον και περίτα τέλη του Μαρτυρίου του· προς τούτοις δε έλαβε και τελευταίαν βάσανον, το δια πυρός τέλος. Τον δε Τιμόθεον και Θεότιμον και Θεόφιλον, οίτινες ήσαν νέοι, αυτήν την ακμήν του σώματος φέροντες και ωραίοι κατά το πρόσωπον, τούτους, λέγω, κατεδίκασεν ο τύραννος να θανατωθώσι με γρονθισμούς. Τον δε Δωρόθεον, ο οποίος ήτο Ιερεύς και σεμνός Πρεσβύτερος, παρέδωκε βοράν εις τα θηρία. Του δε Καρτερίου και Ευψυχίου, οι οποίοι ήσαν άνδρες τέλειοι κατά την ηλικίαν, επρόσταξε να αποκόψωσι και των δύο τους όρχεις. Τον δε Σιλβανόν κατεδίκασε να δεινοπαθή εις τα μέταλλα τα ευρισκόμενα εις τόπον λεγόμενον Φανόν. Τρεις δε παρθένους παρέδωκεν εις ακολάστους πορνοτρόφους και άλλας κόρας έρριψεν εις την φυλακήν. Όλα ταύτα έπραξεν ο αλιτήριος τύραννος εις μίαν ώραν. Ο δε Πάμφιλος, ο οποίος ήτο εστολισμένος με πολλήν σοφίαν και αρετήν, πληγωθείς εις τας πλευράς άπαξ και δις, ερρίφθη εις την φυλακήν ομού με άλλους ομολογητάς. Ούτω δε ετελειώθη το Μαρτύριον όλων των Αθλητών.