Τη Α΄ (1η) Ιανουαρίου, ο Άγιος ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο Επίσκοπος Ναζιανζού και πατήρ του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, εν ειρήνη τελειούται.

Γρηγόριος ο θείος ούτος πατήρ ήτο κατά σάρκα πατήρ του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ως φαίνεται δε εν τω επιταφίω λόγω, τον οποίον ο Θεολόγος Γρηγόριος έπλεξεν εις τον πατέρα αυτού, τον Γρηγόριον τούτον, Επίσκοπον Ναζιανζού, παρουσία του Μεγάλου Βασιλείου, ο Άγιος ούτος Γρηγόριος πρότερον μεν ηκολούθει την αίρεσιν την λεγομένην των Υψισταρίων, μάλλον δε ταπεινών.
Διότι η αίρεσις αύτη ήτο σύμμικτος εκ της ειδωλολατρικής πλάνης και της νομικής λατρείας, επειδή οι της αιρέσεως ταύτης οπαδοί απεστρέφοντο μεν τα είδωλα και τας θυσίας, ετίμων δε το πυρ και τους λύχνους, όπερ ήτο ίδιον της ειδωλολατρικής πλάνης. Ομοίως ητίμαζον μεν αυτοί και απέρριπτον την περιτομήν, ετίμων όμως το Σάββατον, όπερ ήτο ίδιον της νομικής λατρείας. Κατόπιν όμως ο εκ τοιαύτης ρίζης καταγόμενος Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζού εγένετο μέγας και πολύς της ευσεβείας υπέρμαχος, και εκοιμήθη εν ειρήνη πλήρης ημερών γενόμενος ως κατά πλάτος διηγείται εις τον προς τον πατέρα αυτού επιτάφιον λόγον ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.