Πάπας ο Άγιος Μάρτυς βλέπων την
οικουμένην, ότι εκλυδωνίζετο ολόκληρος υπό της ειδωλολατρίας, παρέστη εις τον
άρχοντα της πόλεως και σφοδρώς ήλεγξε τούτον δια τας πράξεις του. Όθεν, δια την
θερμήν παρρησίαν, μεθ’ ης ωμολόγησε τον Χριστόν και κατήσχυνε τον άρχοντα,
ερρίφθη κατά γης και εδάρη με ραβδία εις όλον το σώμα και εις το πρόσωπον. Μετά
ταύτα εκρεμάσθη υψηλά και εξεσχίσθη με σιδηρούς όνυχας. Ύστερον εκάρφωσαν εις
τους πόδας του σιδηρά υποδήματα και με αυτά εβίαζον αυτόν να περιπατήση πολύν
δρόμον. Τελευταίον έδεσαν αυτόν εις εν δένδρον άκαρπον, το οποίον ευθύς
εβλάστησε φύλλα και άνθη και καρπούς και εκεί επάνω παρέδωκε την μακαρίαν ψυχήν
του εις χείρας Θεού, λαβών ούτω ο αοίδιμος του Μαρτυρίου τον στέφανον, το δε
άγιον αυτού Λείψανον έχει η Λυκαονία, χαίρουσα και αγαλλομένη δι’ αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου